Gregg Popovich'in etkisi: San Antonio Spurs ve Gregg Popovich 2000’li yıllara savunma basketboluyla, 2010’lara ise pas temelli bir hücum basketboluyla damga vurdu. Bugünün NBA’indeyse iki oyun da geçer akçe değil. Savunma temelli veya hücumda top trafiğine dayalı basketbolun yerini tempo, alan paylaşımı ve verimli şutu ön plana alan bir oyun aldı. Gel gelelim bu sezon finale kalmayı başaran Celtics ve Warriors, bu iki basketbol stilinin hala “trendy” olabileceğini gösteriyor. &nbsp;&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sert savunma: Ime Udoka&nbsp;</h2><img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654255395632.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ime Udoka ve Gregg Popovich,&nbsp; Fotoğraf: wpriBoston koçu Ime Udoka,&nbsp;Spurs’ün&nbsp;2000’lerdeki rakibi sindiren savunma takımında oyuncu, pek çok basketbol severin hala “basketbolun en güzel hali” olarak kabul ettiği 2010’ların San Antonio’sunda ise asistan koç olarak görev yaptı. Bu sezon Celtics’in oynadığı basketbol, Udoka’nın bu iki stilden hangisini daha fazla benimsediğini açık biçimde ortaya koyuyor. Ocak ayından itibaren performansını git gide arttıran Celtics, bunu öncelikle savunmasıyla başardı. Savunma verimliliğinde normal sezonu zirvede kapatan ekip, playoff’ta bunu bir kademe yukarı taşımayı başardı.Aslında Udoka sert savunmaya dayalı bir basketbol oynatmak istediğini sezon başında dile getirmişti. Takımın yeni koçu olarak açıklandıktan sonra çıktığı ilk basın toplantısında Celtics’in savunma zihniyetini yeniden tesis etmek ve oyuncuların içindeki mücadeleci ruhu ortaya çıkarmak istediğini söyledi. Elindeki takımın da buna çok uygun olduğunu belirtmek gerek. Savunmada hemen hemen hiçbir zayıflığı olmayan bu takım hem dışarıyı hem içeriyi savunabilen, teması seven, atletik ve yüksek konsantrasyonlu oyunculardan kurulu. Elindeki kadronun yapısı ne olursa olsun, henüz baş antrenörlük kariyerinin ilk sezonunda olan Udoka’nın müthiş bir iş başardığı kesin.&nbsp;— Üstelik bu sezon son derece rekabetçi geçen Doğu Konferansı’nda.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Dinamik hücumu: Steve Kerr&nbsp;</h2><img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654255816086.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Steve Kerr ve Gregg Popovich,&nbsp; Fotoğraf: Bleacher ReportGolden State Warriors koçu Steve Kerr, San Antonio basketbolunun diğer kutbunu temsil ediyor.&nbsp;Yani 2010’ların hücumda top trafiğine dayalı oyunu. — İlginçtir, Kerr 2010’ların değil 2000’ler San Antonio’sunun bir parçasıydı. Bununla birlikte 2003 yılında oyuncu olarak Spurs’le şampiyonluk kazandıktan sonra Koç Popovich’le bugün de devam eden çok yakın bir dostluğu oldu. Ondan ne kadar çok şey öğrendiğini her fırsatta dile getirdi. Bunu dile getirmese bile oynattığı basketbolu gördüğünüzde zaten bunu anlıyorsunuz.Spurs’ün Popovich yönetimindeki beş şampiyonluğundan sonuncusunu kazandığı 2014 yazında Steve Kerr, Golden State Warriors’ın baş antrenörü oldu. Elinde San Antonio’nun oynadığı pas trafiği temelli oyuna çok uygun bir kadro bulmasının yanı sıra, bu takım Spurs’ten çok daha yüksek bir hücum potansiyeli taşıyordu. Kerr bu potansiyeli gerçekleştirerek belki de NBA tarihinin en dinamik hücum takımını yarattı ve geçtiğimiz yedi sezonda üç şampiyonluk kazandı. — Dördüncüsü içinse önünde artık tek bir engel var.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Boston’ın savunması, Golden State’in hücumu&nbsp;</h2><img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654260199390.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: SportskeedaTabii ki hiçbir takım sadece savunması veya sadece hücumuyla tanımlanamaz. Ancak Celtics’in alameti farikası sert savunması, Warriors’ınki ise top paylaşımına dayalı hücumu.&nbsp;2022 NBA Final Serisi de Boston’ın savunmasıyla Golden State’in hücumu arasında geçecek. Benzer yollardan geçerek kariyerlerini inşa eden iki antrenör, bu yollarda farklı araçlar kullandı ancak aynı durakta buluştu. Yolun sonu nereye çıkacak bilinmez ama Coach Pop’un basketbol mirası emin ellerde.&nbsp;

Punto 

Boston Celtics ve Golden State Warriors NBA Finalleri’nde kozlarını paylaşırken oynadıkları basketbolla birbirinden farklı iki anlayışı temsil ediyor. Ime Udoka ve Steve Kerr oynattıkları birbirinden apayrı bu iki oyunu tek bir kişiye borçlular.

Bu final San Antonio’da üretilmiştir

<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/bgunaydin" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">BERKHAN GÜNAYDIN</a>NBA, 2021/22 sezonunda 75. Yılını kutlamaya hazırlanırken, bir isim tüm NBA tarihinin üçte birine damga vurdu. Sıradan bir takımı, lig tarihinin en başarılı ve istikrarlı takımlarından birine dönüştürürken beş şampiyonluk kazandı. Hem de birbirine neredeyse taban tabana zıt iki farklı oyun anlayışıyla.NBA yorumcusu Jordan Schultz, geçtiğimiz günlerde aldığı bir duyumu paylaştı ve en geç 2022/23 sezonu sonunda Gregg Popovich’in, ya da NBA çevrelerinin kendisine hitap ettiği şekilde Coach Pop’un, emekliye ayrılacağını yazdı. Bu da bir NBA efsanesini sadece bir veya iki sezon daha bench’te göreceğimiz anlamına geliyor.Popovich, San Antonio Spurs’ün başındaki ilk on yılında NBA basketbolunun oynanış tarzına yön veren isimlerin başındaydı. İkinci on yılında ise basketbolun oynanış tarzına yön veremedi. Çünkü takımına öyle bir basketbol oynattı ki, benzerini bir daha başka hiçbir takım oynayamadı, hatta denemeye dahi cesaret edemedi. &nbsp;Normların İçindeNBA’de 90’ların ortasından 2010’ların başına kadar oynanan basketbolu tanımlamak için şu terimler yeterli olacaktır: Sert savunma ve düşük tempolu yarı saha hücumu. 2000’lerin ideal takımı savunmada rakibini kötü şuta, hatta mümkünse top kaybına zorlayan, hücum süresini sonuna kadar kullanan ve en doğru şutu seçen takımdır.&nbsp;Erken atılan şutun, boş bir şut bile olsa, kötü bir şut olduğu kabulü o günlerden gelir. Günümüzde bir yorumcudan erken atılan şutun yanlış bir tercih olduğunu duyarsanız, bilin ki o yorumcu 90’larda Aydın Örs’ün Efes Pilsen’ini ve 2000’lerde Popovich’in San Antonio Spurs’ünü izlemiştir. &nbsp;2000’lerin Spurs takımı olmasaydı, NBA’de bu tarzın doğru basketbol olduğu kabulü büyük ihtimalle tedavülde bu kadar uzun süre kalmayacaktı. 2000’li yıllarda Los Angeles Lakers’ın Spurs’ten bir fazla şampiyonluğu olsa da bu on yıla ekol olarak damga vuran takım kesinlikle San Antonio’ydu. Coach Pop ve Spurs sadece o dönemin basketbol oynanış tarzını belirlemedi, NBA tarihinin akışını da on yıl kadar sekteye uğrattı.2000’ler basketboluna en fazla nüfuz eden takım Popovich’in San Antonio’su ise, ona en fazla meydan okuyan takım da Mike D’Antoni’nin Phoenix Suns’ıydı. D’Antoni Phoenix’te dönemin kabul gören basketbol anlayışına zıt şekilde yüksek tempolu, pick and roll ve şuta dayalı bir oyun oynatıyordu.&nbsp;İki takım 2007 ve 2008 play-off’larında karşı karşıya gelirken her iki seriden de Spurs galip ayrıldı. 2007 yılında finale kadar gidip Popovich yönetiminde dördüncü şampiyonluğuna ulaşan Spurs, Phoenix Suns’ın hücum basketboluna dur dedi.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/9/2/1634634942334.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.68" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: arizonasports.comMike D’Antoni’nin o dönem Phoenix Suns’a oynattığı oyun, günümüzde oynanan tempo ve alan paylaşımına dayalı oyunun ilk örneği olarak kabul edilir. Coach Pop, sadece Suns’ı şampiyonluktan etmekle kalmadı, belki de Suns basketbolunun 2010’ların ortasından önce daha fazla takım tarafından benimsenmesini de engellemiş oldu.Sert, sıkışık, yavaş ve her sayının ekstra zor olduğu basketbol tarzı kuşkusuz ki Spurs’ü başarıya taşıdı. Fakat bu oyundan hoşlanmıyorsanız, yalnız değilsiniz. NBA Finalleri’nin reytingleri 1974’ten beri tutuluyor. Bu 48 yıllık dönemde, San Antonio Spurs’ün 2003, 2005 ve 2007’de kazandığı üç final serisi sırasıyla en düşük dördüncü, üçüncü ve sekizinci reytinge sahip.Normların Dışında2007’de genç LeBron James’in Cleveland Cavaliers’ını final serisinde 4-0’la süpüren San Antonio ve Gregg Popovich için rekabetçi kalmaya devam ettikleri ancak en üst seviyeye çıkamadıkları yıllar başlamıştı. Bundan sonrası sadece düşüşün devam edeceği yıllar olacaktı. Düşük tempo ve sert savunma basketbolu artık hüküm sürmüyordu ve Gregg Popovich de “eski kafalı” bir koçtu, değişmezdi. Olaylar hiçbir şekilde böyle gelişmedi. &nbsp;&nbsp;Spurs’ün eski alışkanlıklarına devam etmeyeceği aslında 2010-11 sezonunda kendini göstermeye başlamıştı. Normal sezonu Batı Konferansı birincisi olarak tamamlayan ekip, savunma disiplinini bozmamış ancak hücumda topu daha fazla paylaşmaya başlamıştı.2011 play-off’larında Memphis Grizzlies’e, 2012’de de Oklahoma City Thunder’a kaybetmişlerdi. İlki birinci turda, ikincisi konferans finalinde gelen iki sonuç da herkesi hayrete düşürdü. Bunun sebebi Spurs’ün normal sezon derecelerinden çok oynadığı basketboldan kaynaklanıyordu.Takımın hücumdaki top trafiği o kadar ileri bir düzeydeydi ki, izleyenler sadece basketboldan zevk almıyor, “işte basketbol böyle oynanmalı” diyordu. Takımdaki oyuncuların değişimi, zaten basketbol IQ’su yüksek olan Tim Duncan, Manu Ginobili ve Tony Parker gibi isimlere Kawhi Leonard, Boris Diaw ve Tiago Splitter gibi oyuncuların eklenmesi bu değişimde önemli rol oynadı. Ancak Coach Pop’un oyuncularını en verimli şekilde oynatma vizyonu olmasa, San Antonio Spurs “çirkin basketbol” oynayan bir takımdan dünyanın en güzel basketbol oynayan takımına evrilemezdi.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/9/2/1634635218568.gif" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ne var ki, bu kusursuz hücum makinesi sürekli bir noktada takılıyordu. Yoksa bu hikâyenin sonunda bir şampiyonluk yok muydu?2013 Final Serisi’nin ardından bu sorunun cevabı “hayır” olacak gibi görünüyordu. Spurs, altıncı maça LeBron James’in Miami Heat’i karşısında 3-2 önde başladı. Ancak Ray Allen’ın artık NBA tarihinde yerini almış o meşhur son saniye üçlüğüyle maç uzatmaya gitti ve Spurs önce bu maçı, ardından da yedinci maçta şampiyonluğu kaybetti. Sıradan bir takım, böyle bir son yaşadıktan sonra travmayı atlatamayabilirdi. Neyse ki Spurs, sıradan bir takım değildi.2013-14 sezonunda Spurs kaldığı yerden devam ediyordu. Final serisinde aldıkları dramatik mağlubiyet onları travmaya sokmak bir yana, daha da kamçılamış görünüyordu. 62-20’lik muhteşem normal sezon performansının ardından bir kez daha finale yürüdüler ve yine Miami Heat’i karşılarında buldular.Bu sefer Miami Heat’in hiçbir şansı yoktu. Çünkü bu Spurs, dünyanın en güzel basketbol oynayan takımının son ve en gelişmiş sürümüydü. 4-1’lik final serisi skoru, Spurs’ün serideki hakimiyetini açıklamak için yeterli değil. Kazandıkları dört maçta Miami’ye ortalama 18 sayı fark atmaları durumu biraz daha iyi açıklıyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/2/1634634619476.gif" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.75" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Popovich’in 2000’lerde oynattığı savunma basketbolunun aksine, 2010’larda oynattığı hücumda top trafiğine dayalı basketbol norm haline gelmedi. Gelemezdi de. Zira bu oyun için hem oyuncuların çok yüksek basketbol zekâsı ve konsantrasyona, hem de kenar yönetimin ciddi bir saha içi organizasyon becerisine sahip olması gerekiyor. Üstüne üstlük, ancak Popovich ağırlığında bir koç oyuncularını bu talepkâr oyuna ikna edebilir. Tüm bu faktörlerin bir araya gelmesiyse çok nadir görülür.Gregg Popovich, sporda başarının tek bir formülü olmadığını iki ayrı dönemde takımına yaşattığı beş şampiyonlukla gösterdi. İlk on yılında normların içinde kalarak, sonraki on yılda ise normların dışına çıkarak San Antonio Spurs’ü yirmi yıl boyunca ligin en rekabetçi takımı haline getirdi. Kendi kariyeri ise alışılmış tüm normların ötesindeydi. Oyuncularıyla iletişiminden oluşturduğu takım kültürüne, hayata bakışından esprili demeçlerine kadar onunla ilgili yazılacak daha çok şey var. Şimdilik, onu saha kenarında görmeye devam edeceğimiz kısa sürenin keyfini çıkaralım. &nbsp;&nbsp;

NORMLARIN ÖTESİNDE

<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/arma_kaynar" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Arma Kaynar</a>2020 Tokyo Olimpiyatlarının basketbol turnuvasında nefes kesen yarı final eşleşmelerinin sonunda finale çıkan ülkeler ABD ve Fransa oldu. Son 3 Olimpiyatta altın madalyayı kazanan ABD, karşılaştığı son 2 resmî mücadelede boyun büktüğü Fransa ile cuma gününü cumartesiye bağlayan sabaha karşı TSİ 05.30’da karşı karşıya gelecek.ABD ile Fransa arasındaki rekabete değinmeden önce iki takımın da turnuva boyunca nasıl bir yoldan geçerek bu noktaya geldiğini incelemek gerekiyor. ABD Millî Takımı, NBA fikstürünün diğer liglere göre geç tamamlanması sebebiyle de Olimpiyatlara katılan ülkeler arasında en geç bir araya gelen kadroya sahipti.Olimpiyatların başlamasından sadece 2 hafta önce bir araya gelen ABD kadrosunda 21 Temmuz tarihinde oynanan NBA Final serisinin son maçında yer alan 3 oyuncu bulunuyor: Devin Booker, Khris Middleton, Jrue Holiday. Takıma geç katılan oyuncular, antrenman kampında Covid-19 sebebiyle kadrodan çıkarılan Bradley Beal gibi yıldız isimlerin yokluğu ve hazırlık döneminde oyun alışkanlıklarını edinmek için yeterli zamana sahip olmaması ABD'nin ritmini bulmasını fazlasıyla geciktirdi.<img src="https://images.aposto.com/2021/7/4/1628199416089.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="ABD-Fransa" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Getty ImagesHazırlık maçlarında Nijerya, Avustralya gibi takımlara boyun eğen ABD, turnuvada oynadığı ilk maçta da Fransa'yla karşı karşıya gelmişti. Bu mücadeleden önce ABD'nin koçu Gregg Popovich, 2019 yılındaki Dünya Şampiyonası çeyrek finalinde elendikleri Fransa'yla oynayacakları mücadelenin kendileri için çok büyük anlam taşıdığını ve son 2 yılı Fransa'yla karşılaşacakları bir sonraki maçı düşünerek geçirdiklerini belirtmişti.Öte yandan Fransa’nın hazırlık dönemini pek parlak geçirdiğini söylemek doğru olmaz. Hazırlık döneminde 2 kez İspanya ve 1 kez da Japonya ile karşılaşan Fransa, bu hazırlık maçlarının hepsinden mağlubiyetle ayrıldı. Ancak Olimpiyatların en komple kadrolarından birine sahip olan ve Evan Fournier, Rudy Gobert, Nicolas Batum, Timothe Luwawu-Cabarrot gibi NBA yıldızlarının yanı sıra Avrupa kıtasının Nando De Colo ile Thomas Heurtel gibi yıldızlarını bünyesinde barındırıyor.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Üç sayı çizgisinin gerisinde&nbsp;</h2>Fransa’nın kadro kalitesi, Olimpiyatların ilk maçında ABD karşısında oynadıkları mücadelede de kendisini belli etti. ABD, özellikle Fransa’ya karşı tempoyu yükseltebildiği anlarda fark yaratmayı başarsa da oyun yarı saha hücumuna kaldığında etkili olmakta fazlasıyla zorlandı. Kevin Durant’in faul problemine girmesiyle birlikte Damian Lillard, Zach LaVine, Jayson Tatum, Devin Booker gibi yıldızların üç sayı çizgisinin gerisinden etkisiz kalması bunun en büyük sebebiydi.Öte yandan Fransa, Evan Fournier’in muhteşem skor performansıyla birlikte dönem dönem çift haneli farklarla geriye düşse de oyundan asla kopmadı. De Colo ve Rudy Gobert’in etkili performansının yanı sıra Guerschon Yabusele’nin istatistik kağıdında görünmeyen mücadelesiyle Fransa, mücadelenin son 03:41 dakikasında 16-2’lik bir seriye imza atarak ABD'ye 2004 Olimpiyatlarından beri Olimpiyatlardaki ilk mağlubiyetini yaşattı.Bu mağlubiyetin etkileri ABD'nin üzerindeki başarı baskısını iyice artırıp tecrübeli koç Gregg Popovich’in bile iş güvenliğinin sorgulanmasına sebep olurken ABD medyasında sık sık “Basketbolda dünya ile aramızdaki makas kapanıyor mu?” sorularının daha yüksek sorulmasını da beraberinde getirdi.Fransa mağlubiyetinin ardından ABD, Damian Lillard ve Jayson Tatum’ın skorer oyunlarıyla arka arkaya İran ve Çekya’yı farklı mağlup ederek gruptan çıkmayı başardı. ABD, çeyrek final maçında İspanya karşısında bir noktada 10 sayı kadar geriye düşse de Kevin Durant’in liderliğinde vites artırarak rakibini devirdi. ABD, benzer bir senaryoyu yarı finalde karşılaştığı Avustralya karşısında da yaşadı. Mücadelenin ilk çeyreğinde 15 sayı kadar geriye düşseler de ikinci çeyreğin son anlarından itibaren oyuna ağırlığını koyan ABD, farklı bir şekilde kazanarak adını finale yazdırdı.<img src="https://images.aposto.com/2021/7/4/1628199089412.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="ABD " ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Getty ImagesFransa’nın yarı finale kadar turnuvadaki yolculuğunun ABD'ye kıyasla çok daha rahat geçtiğini söyleyebiliriz. Grupta ABD'den sonra Çekya ve İran’ı da rahatlıkla deviren Fransa, çeyrek final eşleşmesinde İtalya'yla karşı karşıya geldi. İkinci çeyrekten itibaren oyundaki üstünlüğünü kabul ettiren Fransa, yarı finalde Luka Dončić’li Slovenya'yla karşı karşıya geldi. Bu karşılaşmada Dončić, Olimpiyat tarihinin bir maçta triple-double yapan üçüncü oyuncusu hâline gelip asist rekorunu da kırsa da Nicolas Batum’un son saniyede Klemen Prepelič’e yaptığı ve basketbol tarihine geçecek blok Fransa’yı finale taşıdı.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Geleneğin devamı</h2>ABD'nin 1992 Barselona Olimpiyatları'ndan bu yana NBA oyuncularının millî takımda yer almaya başlamasıyla uluslararası düzeyde kurduğu dominasyon herkesin malumu. Bu dönem içinde sadece 2004 Olimpiyatları'nda bronz madalya alan ve diğer tüm Olimpiyatlarda altın madalyayı boynuna geçiren ABD, toplam 15 kez altın madalya kazanmıştı. Takım, cumartesi sabahı da bu geleneği devam ettirmek için sahaya çıkacak.Fransa’nın Olimpiyat karnesi ise ABD'ninki kadar parlak değil. Bugüne kadar toplam 10 kez Olimpiyatlarda basketbol branşında mücadele eden Fransa, sadece 2 kez finale kalabildi ve altın madalyayı hiç kazanamadı. Tarihinin en iyi jenerasyonlarından birine sahip olan Fransa, bu sefer şeytanın bacağını kırmak istiyor.Davud ve Golyat’ın hikâyesi, yüzyıllardır dillerden dillere aktarılarak gelen bir efsane. Fransa, bu efsaneyi Tokyo Olimpiyatları'na taşıyarak basketbol tarihine altın bir sayfa eklemek istiyor. Bu hedefin karşısında ise ABD formasıyla Olimpiyat tarihinde en çok skor üreten oyuncu olan Kevin Durant’in liderlik ettiği yıldızlar karması olacak.

2020 Tokyo Olimpiyatları basketbol turnuvasında finalin adı kondu…

Davud ve Golyat’ın savaşı: Fransa - ABD

• NBA'de San Antonio Spurs'ün Chicago Bulls'u 120-104 mağlup ettiği maçta takımın başantrenörü Gregg Popovich, kariyerinin 1300'üncü galibiyetine imza atarak lig tarihinde Lenny Wilkens (1332) ve Don Nelson'dan sonra (1335) bu başarıya ulaşan üçüncü isim oldu.

NBA takımlarından San Antonio Spurs'ün koçu Gregg Popovich, LaMarcus Aldridge'in takımdan ayrılacağını <a href="https://www.eurohoops.net/tr/nba-news-tr/1180115/san-antonio-spurs-ve-lamarcus-aldridge-yollarini-ayiriyor/">açıkladı</a>. Spurs formasıyla altıncı sezonunu oynayan 35 yaşındaki Aldridge, bu sezon çıktığı 21 maçta 13,7 sayı, 4,5 ribaunt ve 1,7 asist ortalamaları yakalamıştı.

Aposto Gündem

• ESPN’den Adrian Wojnarowski’nin haberine göre NBA takımlarından Brooklyn Nets başantrenör Steve Nash'in ekibine Mike D’Antoni ve Ime Udoka'yı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmOWVmYmNkNGU2YWViMDAwODk3OGM3MiZ1c2VyPTVlZjQ3ZDM4MjNmYzJiMDAwODcwZjAzNiZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ0d2l0dGVyLmNvbSUyNTJGdGhlcHVudG9tYWclMjUyRnN0YXR1cyUyNTJGMTMyMjc5ODAyNTAxMDUyMDA2Nw=="">kattı.</a><ul><li>Mike D’Antoni: Denver Nuggets, Phoenix Suns, New York Knicks, Los Angeles Lakers ve Houston Rockets'ta başantrenörlük yapmış, 2005 ve 2017'de yılın antrenörü seçilmişti. &nbsp;</li><li>Ime Udoka: 2012-19 sezonları arasında San Antonio Spurs’te Gregg Popovich’in asistanlığını yapmıştı. 2019/20 sezonunda Philadelphia 76ers’ta asistan koç olarak görev almıştı.</li></ul>

San Antonio Spurs, dünya basketbol tarihinin ve belki de varsa, galaksi basketbol tarihinin en örnek takımlarından biri. Zira kuruluşlarından itibaren tohumlarını attıkları “takım kültürü” yapılanması Gregg Popovich önderliğinde son 25 yılda adeta yenilmez armada konumunu aldı. Öyle ki Teksaslılar, kâğıt üzerinde çok zayıf oldukları Batı Konferansı’nda play-off’a üst sıralardan girme yolundalar…NBA’de neredeyse 30 maça yaklaşırken liderler ve play-off havuzları belli olmaya başladı. Batı Konferansı’nda San Antonio Spurs, hiç beklenmedik bir şekilde altıncı sırayı 16 galibiyet ve 11 mağlubiyetle aldı.<ul><li>Neden bu bir “sürpriz”? San Antonio’nun şu anda Denver Nuggets, Dallas Mavericks, New Orleans Pelicans gibi takımların üstünde olması kesinlikle bir sürpriz. Zira takımın süper yıldızları orta mesafe oyunu verimsiz olan DeMar DeRozan ve iyiden iyiye temposu düşen LaMarcus Aldridge. Takımın zengin tamamlayıcı havuzu ise iki ucu keskin bıçak olan Dejounte Murray, Keldon Johnson, Derrick Wite, Rudy Gay, Jakob Poeltl ve Lonnie Walker. Tüm bu kargaşada çaylak Devin Vassell ahtapotvari savunması ve tecrübeli Patty Mills parkedeki zekâsıyla güven verse de Spurs, günün sonunda ne yapacağı belli olmayan bir takım gibi görünüyordu. Ancak…</li></ul><figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-02-18T19:12:32.953Z.jpeg" alt="Spurs"><figcaption>Kaynak: Bleacher Report</figcaption></figure><ul><li>Ana çark: Gregg Popovich’in 16 kişiye kadar çıkardığı derin mi derin rotasyonda şu anda sekiz oyuncu çift haneli skor ortalamalarına ulaşmış durumda. Peki sistem ne? <ul><li>DeRozan’ın orta mesafe oyunu hâlen daha pek verimli değil ama patlayıcı atlet, 6,9 asist ortalamasından da anlaşılacağı üzere topu mükemmel bir şekilde dağıtabiliyor. &nbsp;</li><li>Murray, Johnson ve White takımın adeta ikincil “Büyük Üçlü”sü gibi olmuş durumda. Bu üçlü sahanın her iki yanında da enerjileri ve akıcılıklarıyla rahat skor üretimi ve etkileyici savunma hamleleri yapıyor. &nbsp;</li><li>Aldridge, kısa sürede (18 maç, 26,7 dakika) etkileyici işler yaparken Mills, %40 üçlük ortalamasıyla oynayarak Popovich’in tam da istediği üzere takımın en net çizgi gerisi silahı oluyor. &nbsp;</li><li>Gay durdurulması imkânsız atletizmiyle, Walker deliciliğiyle, Poeltl bir anda “topsuz oyunda smaç için Dennis Rodman-vari hareketler yapan uzun-forvet” modeline evrilmesiyle ve Vassell, ahtapot savunmasının yanında enerjik mi enerjik hücumuyla Teksas ekibini ileriye taşımış durumda. &nbsp;</li></ul></li><li>Burada “Yok artık Popovich” demek pek de yanlış kaçmayacaktır. Zira yaşayan efsane, kulüp geleneklerine uygun olan “oyuncuya göre sistem değil; sisteme göre oyuncu” modelini tek bir transfer hamlesi yapmadan uyguluyor. Zor çocuk DeRozan’dan bir Tony Parker çıkarıyor. İki ucu keskin bıçak olan parçaların negatifliğini öyle bir yontuyor ki, takımın ivmesi ve gücü maksimumun da üzerine çıkıyor. Tıpkı alıştığımız gibi… &nbsp;</li></ul>Kapak görseli: <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMmViMGE2NmE5MzgwMDAwN2NiYjQ4YSZ1c2VyPTVlZjQ3ZDc5MjNmYzJiMDAwODcwZjA4NCZhdXRob3I9NWY5MTY5Mjg5NzI1ZmUwMDA4NzA4NDEyJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy50aGVyaW5nZXIuY29tJTI1MkZuYmElMjUyRjIwMjAlMjUyRjEyJTI1MkY0JTI1MkYyMjE1Mzk2NCUyNTJGc2FuLWFudG9uaW8tc3B1cnMtZmllc3RhLWplcnNleXM="">Getty Images/Ringer illustration</a>

San Antonio Spurs, son 25 yılda Gregg Popovich'in inşa ettiği yapıyla hâlâ ligin en rekabetçi takımları arasında.

Kültür mucizesi

• San Antonio Spurs’te başantrenör Gregg Popovich’in Lakers maçının ikinci çeyrekte oyundan atılmasının ardından takımı yöneten yardımcı antrenör Becky Hammon, NBA tarihinde bir maçta başantrenörlük görevi üstlenen ilk kadın <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZjI0NzMxOGYxM2NlMDAwNjgyMzdkZCZ1c2VyPTVlZjQ3ZDc5MjNmYzJiMDAwODcwZjA4NCZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZlZGl0aW9uLmNubi5jb20lMjUyRjIwMjAlMjUyRjEyJTI1MkYzMCUyNTJGc3BvcnQlMjUyRmJlY2t5LWhhbW1vbi1uYmEtaGVhZC1jb2FjaC1yb2xlLXNwdC1pbnRsJTI1MkZpbmRleC5odG1s"""">oldu.</a>

Gregg Popovich ile ilgili hikayeler