• İzlanda'da kadınlar ve LGBTi+'lar, ülkenin devam eden cinsiyet temelli ücret farkı ve yaygın cinsiyete dayalı şiddeti protesto etmek için greve gitti. 'Kadınlar için bir gün tatil' sloganıyla düzenlenen greve&nbsp;İzlanda Başbakanı Katrin Jakobsdottir de katıldı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bilgi notu: Grev tarihi sembolik olarak 1975 yılındaki ilk grevle aynı güne denk getirildi. İzlanda, kadın-erkek eşitliğinde son on yıldır ilk sırada yer alan ülkelerden biri, İzlanda Parlamentosu ise %47,6 ile Avrupa'daki kadın oranı en yüksek olan parlamentolardan birine sahip; ancak kurumlar, bazı işlerde kadınların erkeklere kıyasla %21 daha az ücret aldığını iddia ediyor.</li></ul>

Aposto Gündem

Çoğunuzun önceden duymuş ya da okumuş olduğunu tahmin ettiğim, 1804-1814 yılları arasında Fransa İmparatoru olan Napolyon Bonapart’a ait bir cümle vardır: “Dünyanın tek bir başkenti olsaydı, İstanbul olurdu.”&nbsp;Merak ediyorum, Napolyon dünyanın başkentini seçerken hangi kriterlere göre İstanbul’da karar kıldı?“Kültürel çeşitliliği, coğrafi konumu, ekonomik durumu ya da İstanbul’da yaşayanların mutluluk oranı olabilir.”&nbsp;diye düşündüm ilk başta kendi kendime. Ancak sonra, son eklediğim “mutluluk oranı”na alışamadım bir türlü. Tam seçeneklerden çıkaracaktım ki inat edip üzerinde durmaya karar verdim. Neydi bu kimilerinin ömrü boyunca aradığı ve kimilerinin aramaya bile fırsat bulamadığı mutluluk kavramı? Şehirler, ülkeler için ne kadar önemliydi? Bir şehri dünya başkenti yapabilmek için mutluluk yeter miydi?<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mutluluk ekonomisi</h2>Yaklaşık iki yıl önce <a fr-original-style="" href="https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-50657956" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bir haber</a> çıkmıştı: İzlanda Başbakanı Katrin Jakobsdottir, ülkesinin vatandaş mutluluğunu öne koyan ekonomik model üzerinde çalıştığını açıklamış ve diğer ülkelere de benzer politikaları benimseme çağrısı yapmıştı. Jakobsdottir, ekonomik büyüme odaklı politikaların yerini, aile dostu, çevre odaklı politikaların alması gerektiğini söylüyordu ve vatandaşın beden ve ruh sağlığını önceliklendirecek bu modeli "mutluluk ekonomisi" olarak tanımlıyordu. Bu ekonomik modelin, gayrisafi yurt içi hasıladan çok sosyal göstergeleri dikkate alacağını vurguluyordu. Üstelik sadece İzlanda’nın değil, İskoçya'nın ve Yeni Zelanda'nın da savunduğu mutluluk ekonomisi modelinin, Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri çerçevesinde, bugün ve gelecek nesillerin mutluluğunu amaçladığını da dile getiriyordu.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">En mutlu kim?</h2>İzlanda’nın, İskoçya’nın ve Yeni Zelanda’nın ortak özelliği sadece mutluluk ekonomisi üzerinde çalışmaları değil. Bu üç ülke aynı zamanda dünyanın en mutlu ülkeleri arasında yer alıyor.“En mutlu kim?” sorusunun cevabı ise dünyanın dördüncü kez üst üste en mutlu seçilen ülkesi <a fr-original-style="" href="https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-56464312" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Finlandiya</a>. Birleşmiş Milletler'in 149 ülke arasında yaptığı değerlendirmeyle belirlediği <a fr-original-style="" href="https://happiness-report.s3.amazonaws.com/2021/WHR+21.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dünya Mutluluk Raporu</a>'nda geçen yıl 93. sırada olan Türkiye ise 104. sıraya gerilemiş durumda. Raporda ilk 10'a giren ülkelerden dokuzu Avrupa ülkeleri ve ilk 10'da Avrupa dışından tek ülke Yeni Zelanda.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mutluluğun sihirsiz formülü</h2>Mutluluğun pek de sihirli olmayan formülünü iki ülke örneğiyle beraber inceleyelim:Finlandiya:&nbsp;Finlandiya'da yaşayanlar her şeyden önce yüksek yaşam standardı, güvenlik ve kamu hizmetlerinin tadını çıkarıyor. Finlandiya OECD ülkeleri arasında yoksulluk ve eşitsizliğin en düşük olduğu ülkelerden de biri. Ayrıca 5,2 milyonluk bir nüfusa sahip olan Finlandiya’nın içide buharlaşıp uçulabilecek yaklaşık 3,3 milyon geleneksel sauna bulunması da mutluluk oranını etkilemiş olabilir tabii.&nbsp;Danimarka:&nbsp;Hemen hemen her yıl dünyanın en mutlu ülkesi seçilen Danimarka’da Mutluluk Araştırma Enstitüsü bulunuyor. Ayrıca Danimarkalılar, “mutluluğun felsefesi” dedikleri bir felsefeye sahipler: Hygge. Hygge kelimesinin Dancadaki karşılığı "Sıcak, samimi, sakin, huzurlu ortam" anlamına yakın. Ayrıca, "mutluluk uzmanı" Meik Wiking, The Little Book of Hygge&nbsp;(Sıcaklığın Küçük Kitabı)&nbsp;kitabında ülkesindeki insanları mutlu eden elementleri <a fr-original-style="" href="https://businessht.bloomberght.com/guncel/haber/1301975-danimarkayi-dunyanin-en-mutlu-ulkesi-yapan-7-neden" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yedi başlıkta</a> topluyor.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">%48,2'si mutlu Türkiye</h2>TUİK’in en son paylaştığı Yaşam Memnuniyet Raporu’na göre Türkiye’nin <a fr-original-style="" href="https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Yasam-Memnuniyeti-Arastirmasi-2020-37209" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">%48,2’si mutlu</a>. Raporda ilgimi çeken noktalardan biri “Bireylerin Mutluluk Kaynağı Aileleri” başlıklı bölüm. Bireylerin mutluluk kaynağı olan kişiler incelendiğinde; kendilerini en çok ailelerinin mutlu ettiğini belirtenlerin oranı, 2020 yılında %69,7 olurken bunu sırasıyla; %15,0 ile çocuklar, %4,2 ile kendisi, %3,6 ile anne/baba, %3,5 ile eş ve %2,2 ile torunlar takip etmiş. Bireylerin mutluluk kaynağı olarak aslında onlara en yakın kişilerin, kendilerinin, bu kadar düşük bir oran alması çok şaşırtıcı. Aile oranının yüksek olması elbette ki güzel ancak kendimizden bu kadar uzaklaşmamız nelerin habercisi olabilir?<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mutluluk içimizde mi?&nbsp;</h2>Sağlıklı Zihinler Enstitüsü’nde (Center for Healthy Minds) mutluluk ve erdemler üzerine çalışan Dr. Pelin Kesebir mutlulukla ilgili bakın neler <a fr-original-style="" href="https://fikirturu.com/insan/mutlulugu-nerede-aramamali/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">diyor:</a> “İçsel faktörlerin dışsal faktörlere kıyasla mutluluğumuzda daha belirleyici rol oynamasının temel sebebi, dış dünyada yaşanan her şeyi içsel filtrelerimizden —zihnimizin ve kalbimizin filtrelerinden— geçirerek deneyimliyor olmamız.” Kesebir’in söyledikleri aklıma <a fr-original-style="" href="https://barisozcan.com/mutlulugun-formulu-dose/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Barış Özcan’ın cümlelerini</a> getiriyor: “… mutlu olmak için ne yapmak gerektiği sorusunun cevap şıklarına nedense hep dış dünyayla ilgili şeyler koyulur. (…) Her bir şık sizi en fazla birkaç hafta mutlu eder. Uzun vadeli mutluluk dış dünyanız tarafından değil, iç dünyanız tarafından belirlenir. Beyninizin dünyayı nasıl algıladığıyla ilgilidir.”<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İstanbul’da mutlu ol(ama)mak&nbsp;</h2>Farklı ülkeleri ve Türkiye’yi inceledikten sonra sıra İstanbul’da. Türkiye’nin en kalabalık şehri İstanbul’daki mutluluk oranı yakın zamanda yapılan bir araştırmada %58,4 <a fr-original-style="" href="https://www.hurriyet.com.tr/seyahat/galeri-turkiyenin-en-mutlu-20-sehri-belli-oldu-istanbul-ankara-ve-izmirin-yerleri-cok-sasirtti-41450073/24" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">çıkmış.</a> 15,46 milyon nüfusa sahip olan bir şehir için durumu daha iyi anlamak adına bir de şu şekilde ifade etmek daha çarpıcı olabilir: İstanbul’da 6 milyondan fazla kişi mutsuz.&nbsp;İstanbul’daki yüksek mutluluk oranına mutluluk ekonomisiyle mi, kendi “hygge”mizi yaratarak mı, saunalarımızı arttırarak mı yoksa içimize dönerek mi ulaşabiliriz, bilmek pek mümkün görünmüyor. Anlayacağınız merakım dinmek yerine daha da artmış durumda ve Napolyon’un önermesini sorgulamaya devam ediyorum.&nbsp;200 yıl sonra Napolyon dünyanın başkentini hâlâ İstanbul seçer miydi dersiniz? Belki de en iyisi “içsel filtrelerimize” odaklanmak. &nbsp;

Katrin Jakobsdottir ile ilgili hikayeler