🖍 Evren sahibi: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/cagri.odabasi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Çağrı Odabaşı</a>İlk okuduğunu hatırladığın veya etkilendiğin kitap hangisi? Sende nasıl bir his bıraktı?Bilinçli olarak ilk okuduğum kitap Fareli Köyün Kavalcısı. Okumayı 4 yaşımda kendi çabamla öğrendim. Evde derin ve sessiz bir şok dalgası yayılmıştı, hatırlıyorum. Önce bu yaptığım yanlış diye bir süre içeriksiz bırakıldım—bu hissi de hatırlıyorum.&nbsp;Garip ama ilk kitabıma kavuşana kadar geçen sürede evimizde bana verilen bir çocuk kitabı da hatırlamıyorum. 1991 Türkiyesinde taşrada çocuk kitaplarına erişim epeyce kısıtlı olsa gerek. Çünkü bizim evde yoktu.Bir taraftan beter böcek gibi her şeyi okumaya çalışan bir çocuk, diğer taraftan onun dünyasına hitap eden hiçbir içeriğin evinde olmayışı... Bu sebeple “bilinçli olarak” okuduğum ilk kitabı 7 yaşımdaki doğum günümde annemin bana armağan ettiği Fareli Köyün Kavalcısı kabul edebilirim. Kitabın bende bıraktığı his, çok ayrı. Sahiplik hissiyle okuduğum ilk hediyem olması yüzünden sanırım ömrümün geri kalanını iyi bir okur olarak devam ettirdim. Hâlâ da öyle olduğumu söyleyebilirim.&nbsp;Şimdi düşünüyorum da iyi ki “bir kitabın çok büyük bir armağan olarak kabul edildiği o yıllar”da geçmiş çocukluğum. Bu güzel soru vesilesiyle de çevrim içi bir sahafta bana armağan edilen baskısını arayıp buldum. Hatıramı çocukluğumdan çıkarıp getirdiğin için de teşekkür ederim. ❤️<img src="https://images.aposto.com/2022/6/0/1657462025489.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">📓 Çağrı ve kitaplarıyla yarattığı dünyası<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İçinde yaşamak istediğin evren neresi?Tam anlamıyla Harry Potter evreninde yaşamayı isterdim. Yalnız mümkünse güney Fransa ya da İtalya dolaylarında. Adanın kasvetli havasından çok daha ışıltılı, güneşli bir yerde de büyücülük ve sihirbazlık dünyası hayal edebiliyorum!&nbsp;Hikâyede bütün kurgu Gryffindor cephesinde geçiyor olsa da kendimi bir Hufflepuff’lı olarak hayal ediyorum. Çalışkanlığı, adaleti, sadakati ve arkadaşlığı ilke edinen bir binanın, bitkibilim hocası Sprout’un başkanlığında olması da beni yakalıyor.&nbsp;Okul hayatımda hiçbir zaman dersleri çok iyi olmasa da popüler olan o çocuk olmadığım için, kendi evrenimde kendi değerlerini yaşayan, uslu ve içine kapanık bir Hufflepuff’lı çok kabul edilebilir bir seçenek.Hâlâ seni beklediğine inandığın dünya nerelerden?Hâlâ beni beklediğine inandığım o dünya sınır kavramının sadece bir başkasının alanının başladığı çizgi olduğu kabul edilen, herkesin nezaket ve hoşgörüyle birlikte yaşama kurallarına uyduğu, sanata dair her öznenin çok erişilebilir olduğu, çeşitlilik ve çalışkanlıktan beslenen, zorbalığın ne olduğunun bilinmediği bir yerlerden.&nbsp;Öyle bir yer var, hissediyorum. Ve orayı bizler inşa ediyoruz!

Piccolo

İlk okuduğun kitap hangisi? Peki içinde yaşamak istediğin evren neresi? Hâlâ seni beklediğine inandığın dünya nerelerden?

Evren Haritası #2: Çağrı Odabaşı

<img src="https://images.aposto.com/2021/6/6/1626560607894.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Aubrey Sitterson ve Jed Dougherty’nin kaleminden çıkma bu rengarenk fantastik komedi kapağıyla kalbimi çaldı. Bronwyn isimli barbar maceracı ve iki arkadaşını konu alan bu kitap, oynaması çok zevkli bir D&amp;D quest’i gibi ilerliyor. Ben de hazır yakın zamanda yeni oyuna başlamışken hem ilham verici hem de eğlenceli bir seri bulmak mutlu edici oldu. Maceracılarımızı bir ormanda kötü bir büyücüyü ararken izlediğimiz bu sayıda, ikilinin yarattığı evrenin tatlılığı ve güzelliği kitabı bir çırpıda okumamızı kolaylaştırıyor.&nbsp;Kitap, ilk sayfalarda bizi karakterlere tanıştırıyor. İlk olarak Bronwyn’i görür görmez aşık olan ve ekibi onlara rehberlik yapmaya ikna eden Graow ile tanışıyoruz. Sonrasında ise Bronwyn ve ekibini görüyoruz. İlk sayıda şimdilik ekibini oluşturan çifti sadece comic relief olarak kullansalar da ilerleyen sayılarda işe yarayacaklarını düşünüyorum. Bir dinazor/canavarın Bronwyn’in baltasını alması, ve Graow’un gelip baltayı canavardan kurtarması ile ekibe katılmasının ardından maymunlar tarafından uğradıkları saldırıyla aslında Graow’un pek de iyi bir rehber olmadığını görüyoruz. Ağzı bozuk barbar Bronwyn ve laf ebesi bard Graow’un atışmalarını okuyarak geçirdiğimiz sayfalardan sonra aradıkları büyücü ile ilk kez karşılaşıyoruz. Bronwyn’in niye bu kadar aksi bir karakter olduğunu anladıkça duyduğumuz sempati, kötü büyücünün Bronwyn’i öldürme planlarını öğrendikçe daha da artıyor. Sayı da tam burda bitiyor.&nbsp;Sitterson ve Dougherty ikilisi inanılmaz eğlenceli bir dünya yaratmış. Bu kadar şaka Dougherty’nin rengarenk çizimleriyle birleşince bakması inanılmaz keyifli bir kitap oluşturmuş. Bronwyn ise uzun zamandır gördüğüm en akılda kalıcı karakterlerden. İlk sayı biraz kısa, bu da genelde karakterleri tanıtmak üzerinden çizilen bir haritaya neden olmuş. Karakterlerin cheesy komikliği bu durumun önüne geçmiş. Her sayfada gülerken hikayenin pek de ilerlememesi çok da canınızı sıkmıyor. Muhtemelen de kitap buradan yürüyecek. Karakterle komik, çizimler çok tatlı, hoş bir vakit geçirmek için harika bir kitap. Eğer biraz D&amp;D olaylarına ilginiz varsa ya da hazır tatilde güneşin altında yatıyorum biraz komik bir şeyler okuyayım diyorsanız bu kitap tam sizlik. Kapağı açar açmaz sizi içine alacaktır.Kapak: Jed Dougherty

Aubrey Sitterson & Jed Dougherty

Savage Hearts #1

• 1994 yılının temmuz ayında Vaşington eyaleti sınırları içinde kurulan şirket, ilerleyen yıllarda tüm beklentileri alt üst edecekti. Fakat her şeyden önce bu şirketin, ünlü sihirbazlık sözü abra cadabra’dan gelen Cadabra.Inc ismini değiştirmesi gerekiyordu. Çünkü şirket kurulduktan sonra bilinirliği artarken, bir avukat şirketin ismini cadaver, yani ‘’kadavra’’ sanmış ve şaşırmıştı. Bu yanlış anlaşılmanın ileride daha büyük sorunlara sebebiyet vereceğini düşünen Jeff Bezos, büyücülerden ilham aldığı ismi bu sefer de Relentless (acımasız) ile değiştirdi. İnternet sitesi adresini dahi satın alan Bezos isimden gayet memnunken bu sefer de arkadaş çevresinin eleştirilerini duymaya başladı, bu isim herkese biraz şeytani gelmişti.&nbsp; &nbsp;Artık isim konusunda oldukça canı sıkılan Bezos, çareyi sözlüğü eline alıp tek tek isimlere bakmakta buldu ve Amazon kelimesine denk geldi. Egzotik ve farklı bir isim olduğunu düşünen Bezos, kurduğu şirketin de bu özelliklere sahip olduğunu düşünüyordu. Diğer yandan Amazon nehrinin şöhretli uzunluğu, hayalindeki şirketin büyüklüğüne de uyuyordu. İşte bu sürecin sonunda ortaya çıkan şirketin yeni ismi, kendisinden sonra gelecek birçok şirkete ilham olmakla beraber kitaplarda dahi şirkete referans olarak yer bulan bir isim olacaktı. Neticede Bezos, sözlükten aldığı Amazon isminin karşılığını, seneler sonra herkesin zihninde kendi yarattığı ürünle değiştirmeyi başardı.&nbsp;

büyücü ile ilgili hikayeler