<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Türk savunma şirketi Baykar, seçili çalışanlarına ortalama 18 maaşa karşılık gelen bir kâr payı dağıttı. Çalışanların söz konusu uygulamadan faydalanabilmek için altı yıldan uzun bir süredir Baykar bünyesinde çalışıyor olması ve iki yıldan uzun bir süredir birim sorumlusu olarak görev yapıyor olması gerekiyor.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Önemli ayrıntı: Baykar, güncel olarak gelirlerinin %90’ından fazlasını ihracattan elde ediyor. Şirket, geçen yıl savunma ve havacılık sektöründeki ihracatın üçte birini tek başına gerçekleştirmişti.</li></ul>

Pareto

Son Avrupa Şampiyonası’nın finalisti, bir önceki Dünya Kupası’nın yarı finalisti olan İngiltere, bu Dünya Kupası’nda da çeyrek final görmeyi başardı. Peki bu turnuvadaki İngiltere takımıyla bir önceki Dünya Kupası’ndaki İngiltere arasında ne gibi farklılıklar var? Bu farklılıklardan ve onların takıma etkilerinden parantezi açalım.Formasyon Değişimi2018’deki İngiltere takımı John Stones, Harry Maguire ve Kyle Walker ile 3'lü savunma oynuyordu. Kanat beklerde ise Ashley Young ve Kevin Trippier kullanılıyordu. Şu anki turnuvanın genelinde 4'lü savunmayı tercih eden Gareth Southgate, sağ bekte Trippier ve Walker'ı rotasyonlu olarak kullanırken diğer üç mevkideki oyuncuları her maç ilk 11 başlattı: stoperde Harry Maguire – John Stones ikilisinden, sol bekte ise Luke Shaw’dan vazgeçmedi. Bu değişimin temel sebebinin savunmada kullanılan ekstra oyuncuyu öne atarak 2. veya 3. bölgede bir fazla oyuncuyla oynama isteğinin olduğunu düşünüyorum. Çünkü İngiltere’nin hücumdaki oyuncu çeşitliliği ve kalitesi, savunma oyuncularınınkinden önde gibi gözüküyor. Bu tercihin, İngiltere’nin savunma kalitesinde veya tarzında bir değişikliğe sebep olmamış gibi duruyor. Bu kupada da İngiltere için -tıpkı 2018’deki gibi- iyi bir savunma takımı diyebiliriz. Tarz itibarıyla ise İngiltere önde yüksek bir presten ziyade, top rakibe geçtiğinde takım halinde topun arkasına geçiyor ki bu tutuculuk Southgate’in en çok eleştirilen yönlerinden biri diyebiliriz; ancak tezat şekilde, özellikle uluslararası turnuvalarda bu tarz oyunlar daha başarılı olmuş gibi duruyor.Gelişen Orta SahaMevcut İngiltere’nin, Rusya 2018'deki takımdan net olarak önde gözüktüğü bölge orta saha denebilir. 2018’deki 3-5-2’nin merkez orta sahasında Jordan Henderson, Dele Alli ve Jesse Lingard oynuyordu. Oldukça hücumcu gözüken bu orta sahayla o dönem takdirleri toplayan Southgate, bu turnuvada kullandığı 4-3-3’ün merkez orta sahasındaysa çoğunlukla Declan Rice, Henderson ve Jude Bellingham’ı tercih etti. Kağıt üzerinde oyuncuları kıyasladığımız zaman gerek kalite olarak gerekse de denge olarak bu orta saha üçlüsünün daha önde olduğunu düşünüyorum. Özellikle tarz olarak az önce de bahsettiğim gibi, uluslararası turnuvalarda dominant oyunlardan ziyade daha dengeli ve muhafazakar oyunlarla zafere gitmek daha kolay gibi duruyor. Bu tarz oyunlar içinse iyi bir 6 numara oldukça kritik bir role sahip. Bu doğrultuda baktığımızda, Declan Rice gibi hem modern hem de kaliteli bir 6 numaranın varlığı ve Alli-Lingard çiftine kıyasla daha iki yönlü diyebileceğimiz bir oyuncu olan Bellingham'ın denkleme eklenişi sadece orta sahanın değil genel olarak takımın daha dengeli olmasını sağlıyor. Bunun dışında Bellingham’ın turnuvanın şu ana kadarki kısmında kalitesi ve dinamizmiyle büyük fark yarattığını da söylemek gerek.Hücumda ÇeşitlilikGeçen turnuvadan bu yana İngiltere’nin hücum hattındaki en önemli değişim, çeşitliliğin artmış olması sayılabilir. 2018’de Harry Kane ve Raheem Sterling’i ikili olarak kullanan Southgate, yedeklerden ise Marcus Rashford veya Jamie Vardy’e şans veriyordu. Bu turnuvada ise zaten ana planda üç hücumcu kullanan Southgate, yedek kulübesinde Rashford’a ek olarak Jack Grealish, Mason Mount ve James Maddison’ı hamle oyuncusu olarak kullanabilir. 2018’de ilk 11’de oynayan Sterling de yedek kulübesindeki önemli silahlardan biri. Bu geniş yelpaze sadece oyuna sonradan yapılacak müdahalelerde değil, ana planlar itibarıyla da teknik direktörün elini bir hayli güçlendiriyor. Nitekim Dünya Kupası’nın ilk iki maçında sağda Sterling, santrfor arkasında ise Mason Mount ile başlayan İngiliz menajer, Galler maçıyla birlikte hem formasyonu değiştirip 10 numaradan vazgeçti hem de Sterling yerine Phil Foden’ı ilk 11'e ekledi. Bu değişikliklerle birlikte hücumda daha akıcı bir takım görüntüsü ortaya çıktı. Hücumdaki bir diğer farklılık ise Kane’in artık ikiliden biri gibi değil de hücumun merkezinde tek başına kullanılıyor olması; ki Kane için ideal rol bu gibi duruyor. Çünkü merkezde tek başına olması onun orta sahaya yaklaşıp sırtı dönük top almasını ve etrafındaki oyuncuların özellikle sağ iç ve sol içte oynayan Bellingham ve Henderson’un, Kane’in sırtındaki stoperin açtığı alana koşu yapmasına olanak sağlıyor.Sonuç olarak 2018’den bugüne İngiltere milli takımına baktığımızda gerek oyuncu kadrosunun gerekse teknik direktör tercihlerinin geliştiğini düşünüyorum. Ana plan olarak daha dengeli ve bu tarz uluslararası turnuvalara daha uygun bir oyun anlayışı görüyoruz. Nitekim İngiltere’nin bu turnuvanın çeyrek finaline kadar olan kısmında daha sağlam ve pürüzsüz gözüktüğünü düşünüyorum. Çeyrek finaldeki rakibinin zorluk seviyesi itibarıyla belki bir önceki turnuvada ulaştığı yarı finale bu sefer ulaşamayacak ama bu turda Fransa’yı elediği takdirde kupayı kazanma şansı hiç olmadığı kadar yüksek.

This Is England

2022 model İngiltere'nin 2018 model İngiltere'den farklı sunduğu neler var?

Değişim ve Gelişim

Wolverhampton Wanderers, alışılagelmişin dışında bir sezonu geride bıraktı.&nbsp;Sene içinde Şampiyonlar Ligi potasıyla kısa bir flört dönemi yaşasalar da finali, yılın büyük bir bölümünü küme düşme korkusuyla geçiren Newcastle United’ın sadece iki puan önünde yaptılar.Genellikle menajerler bir kulübe yeni geldiklerinde köklü bir değişikliğe gitmeye çalışırlar. Yeni oyuncular, yeni bir oyun felsefesi, hatta yeni bir sistem. İşleyişin hepsine hakim olmak ve belki geçmişteki izleri silmek…<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655507212671.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Shropshire Star<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Nuno Espirito Santo sonrası görevi devralan Bruno Lage ise Premier Lig’deki çaylak sezonunda bunların hiçbirini yapmadı. Tüm şehrin duvarlarında silueti hâlâ duran kült bir figürün ardından ateşten gömleği giyen Lage’ın en büyük amacı; işleyen sistemi dinginlikle geliştirmek oldu. Bir nevi devraldığı mirası bırakan kişinin izinden gitti.Takımın Santo ile birlikte kazandığı bir&nbsp;3-4-3&nbsp;alışkanlığı vardı. Bu formasyon Lage ile zaman zaman 3-5-2’ye dönse de gerideki 3’lü plan hep sabit kaldı. Ligin en sağlam savunma takımlarından birine dönüşmelerini sağlayan en temel sebep de buydu.Lage selefi gibiydi. Topa sahip olmaktan uzak durup, hızlı ve dikine hücumlarla fırsatlar yaratmaya çalışan bir oyun anlayışı benimsedi. Bu sistemde üretkenliğin artmasında, kanat bekleri Semedo ve Al-Nouri’nin yükselen performansının payı büyüktü. İkili mümkün olduğunca ileri çıksa da buranın bir “savunma takımı” olduğunun bilincinden asla ayrılmadılar.Bu savunma kurgusundan söz ederken Jose Sa ve Conor Coady’e değinmemek elbette ki olmaz.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655507559212.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Molineux News<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Coady, oynadığı büyüleyici sezonla birlikte kulübün bayrak adamı haline geldi: tandemin ana oyuncusu olarak liderlik görevini en iyi şekilde üstlendiği konusunda pek şüphe yok. Bununla birlikte yarattığı sertlikle birlikte savunmaya –hatta takıma– kimliğini veren çok kilit bir roldeydi. Bu bütünlük, 'en iyilerin liginde' Wolves’un <a fr-original-style="" href="https://www.premierleague.com/stats/top/clubs/clean_sheet?se=418" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">clean sheet</a> istatistiklerinde hep en yukarılarda olmasını sağladı.Jose Sa da Molineux’deki kimliğin ortaya çıkarttığı bir üründü. Tıpkı Coady gibi o da rüya gibi bir sezon geçirdi. Önünde oynayan isimler değişse de yılın her anında kalesinde güven vermeye devam etti.Hücumda hedeflenen potansiyele ulaşılamasa da Wolves’taki bu kusursuz dengeyi oluşturan en önemli unsur Moutinho ve performansıyla pek çok büyük takıma göz kırpan Ruben Neves’ti. Genç ve dinamik Portekizli, ekürisi 35’lik Moutinho’yla birlikte takımın uzun oynayan mentalitesinde orta sahadaki köprü görevini gören isimdi.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655507892872.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.53" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Sky Sports<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Son olarak yaşadığı korkunç kafa travmasının ardından Raul Jimenez de Kurtlar’ın her şeye rağmen en önemli kozu olmaya devam etti. Özellikle Adama Traore’nin Barcelona’ya gidişiyle birlikte büyük sorumluluk alan tecrübeli santrafor, sene içinde zaman zaman yalnız kalsa da eldeki diğer alternatiflere bakınca yeri gayet sağlam şekilde sezonu tamamladı.Özetle Wolves bu sene de önceki yıllarda olduğu gibi ‘demlenen’ oyununu sürdürdü. Kötü başlangıcın ardından yakaladıkları seriyle birlikte kendilerini epey yukarılara atmayı başardılar. Bana göre ligin en pragmatik takımlarından biri konumundalar. Hücumda topu içeriye sokmakta problem yaşasalar da özellikle Hwang ve Trincao’nun kanatlara açıldığı formasyonda ortaya izlemesi keyifli bir seyir sundular.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kırılma Anı</h2>2018’de rekor bir bedelle kulüp transfer rekorunu kıran&nbsp;Adama Traore’nin Barcelona’ya gidişi. Lage geldiğinden beri istediği dakikaları bulamayan İspanyol’u “Ha gitti, ha gidecek” derken sözleşmesinin bitimine kısa bir süre kiralık olarak elden çıkartmak; Wolves için hem kangrenleşmiş parmağı kesmek demekti. Barcelona'nın satın almayı düşünmediği Traore'nin adı bugünlerde Leeds ile anılıyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Menajere Not</h2>Bruno Lage 7/10Ligi bitirdikleri yer olan 10. sıra pek tatmin edici durmasa da Avrupa kapısıyla arasındaki puan farkının sadece 5 olması, ülkesi dışındaki ilk ciddi deneyimini yaşaması ve biraz hedefsiz kalmalarından dolayı formdan düşmelerinin etkisiyle kötü bir final yaptıklarını düşünüyorum. Gönlümden geçen 9 ama potansiyel vaat eden bir 7 veriyorum.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655508889522.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.43" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Premier League<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sezonun Oyuncusu: Conor Coady</h2>Kaptan için diyecek hiçbir şey yok. Oyun stiliyle birlikte çevresindekileri de olduğundan çok daha iyi gösteriyor. Bu takım için kıymeti hem sahada, hem de gönüllerde çok büyük. İlerleyen süreçte aralık ayındaki Dünya Kupası için İngiltere menajeri Southgate’in elindeki en ciddi parçalardan biri olacak.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Beklentiler: 2022/23 Sezonu</h2>Lige yükseldiği günden bu yana adımlarını genellikle ileri atan Wolves, gelecek sezon yine Avrupa potasına yakın bir yerde konumlanmak isteyecek ve bunu hayata dönüştürecek potansiyelleri mevcut. Lage'ın takıma bir vites daha atlatması için gerekli olan bir numaralı şey hücumdaki skor çeşitliliği ve yaz döneminde hamleler bu gerçeğin etrafında şekillenecek.&nbsp;

Tüm şehrin duvarlarında silueti hâlâ duran kült bir figürün ardından ateşten gömleği giyen Lage’in en büyük amacı, işleyen sistemi dinginlikle daha iyi hale getirmeye çalışmak oldu.

Kusursuz Denge

Diğer üç eşleşmenin aksine, Atlanta-Charlotte’ta birbirlerine çok benzeyen iki takımın mücadelesine tanıklık edeceğiz. Her ikisi de ligin en iyi hücum ancak aynı zamanda en kötü savunma takımları arasında.Atlanta Hawks özellikle geçen sezon yakaladığı konferans finali başarısının ardından bu sezona büyük beklentilerle başladı ve Doğu’da ilk dördün en güçlü adaylarından biriydi. Beklentilerin uzağında bir sezon geçiren Hawks, son düzlükte vites yükselterek %50 galibiyetin üstüne çıktı ve kendisini dokuzuncu sıradan Play-In’e atmayı başardı. Sezon boyunca Bogdan Bogdanovic, De’Andre Hunter, Danilo Gallinari ve John Collins gibi bazı önemli oyuncularını belirli süreler sakatlık sebebiyle kullanamayan Hawks, bu yüzden rotasyon istikrarını bir türlü sağlayamadı. Sezonun son bölümünde Collins haricindeki oyuncular sakatlıktan kurtulurken, Bogdanovic ve Gallinari’nin form tutmasıyla nihayet istikrarlı bir kadro yapısına kavuşmayı başardı. Harika bir sezon geçiren Trae Young önderliğinde ligin en iyi hücum takımlarından biri olan Hawks sezonu 115,4 hücum reytingiyle ikinci sırada tamamladı. Atlanta süper bir hücum takımı olsa da, sezon boyunca savunmada büyük zorluk yaşadı. Dış savunmada De’Andre Hunter haricinde etkili bir silahı olmayan Hawks, geçtiğimiz sezon kabul edilebilir seviyede tuttuğu savunmasını büyük ölçüde Clint Capela’nın çember altı caydırıcılığına borçluydu. Fakat Capela bu sezon bir türlü geçtiğimiz sezonki formunu yakalayamayıp Hunter da sakatlık sebebiyle 29 maçta forma giyemeyince takımın savunması bir hayli geriledi. Atlanta sezonu 113,7 savunma reytingiyle sondan beşinci sırada tamamladı.&nbsp;Charlotte Hornets içinse beklentileri aşan bir sezon olduğunu söylemek mümkün. Bu takımın Play-In oynaması büyük bir sürpriz olmasa da sezonu 43-39’luk dereceyle bitirmeleri başarı olarak değerlendirilmeli.Hornets’in başarısındaki en önemli faktör kuşkusuz tempolu ve verimli hücumları oldu. Sezonu büyük ölçüde sorunsuz geçen ekip sezonun başından beri rotasyonunu Gordon Hayward hariç firesiz şekilde kullanmayı başardı. Charlotte bu sayede sezonu 113,6 ofansif reytingle sekizinci sırada tamamladı. Bu takımın alameti farikasıysa hücum verimliliği değil hücum sayısı. Maç başına 100,52 hücumla bu alanda normal sezonda NBA’in en iyi beşinci takımı.Sakatlıktan dönen ancak ayağındaki ağrılar devam ettiği için yeniden parkeden uzak kalacak Gordon Hayward bu takımın tempolu hücumu için önemli bir parça değilse bile hücum yarı sahaya kaldığında oyun aklı ve top yönlendirme becerisiyle Charlotte’ın en kritik parçalarından biri. Özellikle de bu seviyede oyunun daha fazla yarı sahaya kaldığı düşünüldüğünde. Normal sezonda yokluğu çok hissedilmemişti ama Atlanta karşısında Hornets onu mutlaka arayacak.Takımın en büyük problemiyse aynı Atlanta gibi savunmada oldukça kötü bir görüntü vermesi. Sezonu 113,1 savunma reytingiyle 22. Sırada tamamlayan ekibin bu alandaki tek önemli problemi elinde iyi savunma parçaları olmaması değil. Birçok takımın savunmada yaşadığı sorunları gayret ve konsantrasyonla bir nebze çözmeye çalıştığını görsek de, Charlotte için maalesef bunu da söyleyemiyoruz. Özellikle LaMelo Ball ve Terry Rozier hücumda çok etkili silahlar olsa da savunmada ne becerileri ne gayretleri ne de konsantrasyonları bu seviye için yeterli. &nbsp;İki hücum takımı bize bol skorlu ve keyifli bir seyirlik vadediyor. Ancak stresin yüksek olduğu bu gibi maçlarda bunun gerçeğe dönüşmeyebildiğini de çok kez gördük. İki takım da yüksek hücum potansiyeline sahip olsa da Hawks yarı sahada verimli bir hücum takımıyken Hornets açık alanda etkili bir ekip. Savunmadaki ekstra eforun maçın gidişatını belirlemesi muhtemel ve Atlanta bunu başarmaya daha yatkın olan taraf olarak öne çıkıyor. Normal sezonda oynanan dört maçta galibiyetleri paylaşan iki takımdan Atlanta’nın bu seviyeleri geçmişte daha fazla oynaması, eşleşmenin en iyi oyuncusu Trae Young’a sahip olması ve ev sahibi avantajı Hawks’u bir iki adım öne çıkarıyor. Charlotte üst düzey bir şut performansı sergileyebilirse, dengeleri kendi lehine değiştirebilir.

Atlanta Hawks-Charlotte Hornets

Liverpool maçının ardından Ole Gunnar Solskjaer’in kovulması herkes tarafından beklenen bir gelişme olacaktı ancak yönetimi kurulu ve Sir Alex Ferguson, Solskjaer’e bir şans daha vermeyi tercih etti. Büyük bir baskı altında geçen haftada Manchester United’ın Tottenham karşısında alacağı sonuç, sezonun Solskjaer’le devam edip etmeyeceğinin sağlaması olacaktı. Takımın içindeki sorunlar, az süre aldığı için mutsuz oyuncular ve ortaya konan kötü performans alt alta sıralandığında Solskjaer’in Londra’da farklı bir şeyler yapması gerekiyordu.Farklı DizilimManchester United’ın başına geçtiği günden bu yana ağırlıklı olarak 4-2-3-1 dizilimini tercih eden Solskjaer, Ronaldo ve Cavani’yi birlikte oynatabilmenin yolunu 3’lü savunmada buldu. Maç içinde 3-5-2 ve 3-4-2-1 şeklinde gözüken Manchester United, savunmada daha dirençli ve kompakt bir görüntü çizerken hücumda da istediği fırsatları birçok kez elde etti. Savunma başarısının sadece dizilimde olduğunu söylemek yanlış olacak çünkü karşınızda Tottenham gibi bir takım olduğunda hücum tehditleri de sınırlı oluyor. Savunma kısmında ise beş kişilik sayısal avantajı iyi kullanan Solskjaer’in ekibi, hücumda verimliliği sağlayarak galibiyete uzandı.Tercih edilen dizilimle birlikte Manchester United istediği oyunu oynayıp skoru alarak evine döndü ancak soru işaretleri henüz temizlenebilmiş değil.Sorunlar Devam EdiyorTottenham maçı özelinde kusursuz işleyen planın sezonun geri kalanı için uygulanması beklemek biraz hayalperestlik olacak. Solskjaer’in günlük planını ana plana çevirmesi çok zorlu bir değişim olacağı gibi kadrodaki mutsuz isimlerin de artmasına yol açabilir.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sahaya çıkan 11’de Jadon Sancho, Marcus Rashford ve Mason Greenwood gibi isimler yer almadı. Cezası sebebiyle kadroda olmayan Paul Pogba’nın dönüşü de 11 tercihlerini zorlaştıracak. Ek olarak rakibini açması gereken maçlarda da bu değişikliğin Manchester United’a fayda sağlamayacağını söyleyebiliriz. Bu durumda oluşan en büyük ikilim ise tekrar 4-2-3-1 dönüldüğünde United’ın bugüne kadar getirdiği sorunlar var olmaya devam edecek. Sorunun dizilimden kaynaklandığını söylemek de Manchester United’ın yaşadığı sorunları çok basite indirgemek olacak.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ole Gunnar Solskjaer zorlu bir virajı yine hatasız dönmeyi başardı. Boxing Day sonuna kadar takımı rayına oturtabilirse görevinde kalabilmek için yeterli miktarda gerekçe sunmuş olacak. Bunu başarsa bile en ufak tökezlemede kara bulutlar tekrar Old Trafford üzerinde gözükecek. Önümüzdeki haftayla birlikte arka arkaya yaşanacak puan kayıplarında ise “Solskjaer’in yerine kim geçmeli?” başlıklı haberler yine gündemi oluşturacak.</li></ul>

Hedefe ulaşmak için alternatif planlar uygulayabilmek ya da günü kurtarmak için farklı yollara girmek çoğu zaman sonuç verir fakat var olan sorunları çözmek için yeterli olmayabilir.

Batuhan Özokan'la Haftanın Maçı: TOT vs MUN

Almanya’nın Portekiz karşısında ortaya koyduğu üçlü savunma performansı sonrasında İngiltere’nin bu maça üçlü savunma ile başlamaması kötü sonuçlara fazlasıyla zemin hazırlayabilirdi.Grup maçlarında 4’lü savunma dışına çıkmayan Southgate, Almanya maçıyla birlikte kadroya en uygun yapı olan üçlü savunmaya döndü ve istediğini aldı. Fazla savunmacı bir 11 sahada olsa da Southgate’in turnuvadaki ana planın bu olduğunu artık rahatlıkla söyleyebiliriz.&nbsp;Grup maçlarındaki performansın fazla pragmatik olması ilerleyen aşamalar için sorun gibi gözükse de turnuvayı kazanmayı planlayan her antrenörün yaptığı gibi Southgate de Almanya karşısında bu plandan geri adım atmadı.3 stoper, 2 bek, Declan Rice ve Kalvin Phillips’e ek olarak ön tarafa Bukayo Saka’nın eklenmesiyle birlikte neredeyse 9’lu bir savunma hattına ulaşan İngiltere, ilk yarı da bunun sıkıntılarını hissetmese de ikinci yarıda Almanya’nın topu daha fazla kontrol etmesiyle birlikte yaratıcılık ve geçiş oyunundaki sıkıntılar kendini gösterdi.TIKANMAOrta sahadaki iki oyuncunun yaratıcı oyuncu olmaması ve kanat beklerinin normal bek olarak oynaması, İngiltere’nin Almanya’nın baskısı karşısında topu ileriye taşımasını zorlaştırırken Kane’in de savunmaya destek vermesiyle birlikte oyun İngiltere sahasına sıkıştı.Turnuvanın başından bu yana oyuncu değişikliğindeki tercihleri eleştirilen Southgate, yine benzer hataları sürdürdü ve oyuna müdahale etmekte gecikti.&nbsp;Maçın 0-0 devam ettiği bölümde İngiltere’nin geriye düşmesi maç içerisinde çözüm bulmayı daha da zor bir hale getirebilirdi. Grealish’in oyuna girmesiyle birlikte ise aslında sahadaki en büyük sorun olan ön alan yaratıcılığı bir sorun olmaktan çıktı.Ön alanda Kane ve Sterling’e ek olarak topu tutabilen ve yaratıcılığı olan bir oyuncunun eklenmesi, etkisini hemen gösterdi ve değişiklikten altı dakika sonra gol geldi. Saka’nın çizgiye sıkışması ve savunmayı daha ön planda tutması İngiltere’nin yaratıcılığını fazlasıyla etkiliyordu.Grealish’in oyuna girmesiyle birlikte biraz daha serbest bir rolde olması ve pozisyon özgürlüğü sağlanması maçın büyük bölümünde ihtiyaç duyulan yaratıcılık probleminin de giderilmesine yardımcı olurken İngiltere’nin bulduğu boşlukları daha iyi değerlendirmesine zemin hazırladı.İHTİMALTurnuva ağacında nispeten kolay tarafta yer alan İngiltere, ilk finalinden başarıyla çıktı. Almanya karşısında alınacak mağlubiyet 2018’den bu yana geçen üç yılın boşa geçtiğini ve anlamsız bir süreç olduğu düşüncesini oluşturabilirdi.İlk üç maçta benzer bir oyun planı olmasına rağmen ortaya konan performans, eleştiri oklarını az da olsa Southgate’in üzerine çekmişti. Bu maçta oyun planı değişmese de skorun alınması ve reaksiyon verilmesi bu eleştirileri şimdilik halının altına süpürse de alınacak ilk kötü sonuç yine olumsuz şeyleri beraberinde getirecek.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/4/1625138931683.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.91" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;Görsel: Football365Hollanda’nın elenmesiyle birlikte İngiltere’nin yolu çok daha açık bir hale geldi ancak eşleşebileceği takımları dikkate aldığımızda savunma oyunu hâlâ büyük bir problem gibi duruyor. Oyunun sıkıştığı yerde çözümü erken bulmak İngiltere’nin önündeki final yolunun anahtarı gibi gözüküyor.

EURO 2020’de grup maçlarında korumacı bir yapıda olan ve savunmayı ön planda tutan İngiltere, Almanya karşısında da farklı bir yöne sapmadı. Southgate’den beklenen 3’lü savunma rakibin de ana planı olması sebebiyle tercih edilirken geride kalan üç maça göre çok daha iyi bir performans ortaya çıktı.

Reaksiyon

Rob Page’in Galler’i sahaya 4-3-3 şeklinde dizildi. Ulusal Ligi ve Dünya Kupası elemelerinin büyük çoğunluğunda takımın alışık olduğu sistem olan 3’lü savunmanın dışına çıkmayan Rob Page, İsviçre’ye karşı 4’lü savunmayı tercih ederek herkesi şaşırttı. Bunun nedenlerini sorguladığımızda net bir cevap belirmese de İsviçre’nin de 3’lü savunma tercih edip planlarını Galler’in 3’lüsüne yaptığını düşündüğü için, bir nevi rakibi beklemediği sistemle vurma isteği anlaşılıyor.Skoru kazanamasa da oyunu kazanan, en azından rakibine göre daha efektif bir 90 dakika geçiren ekibin İsviçre olduğunu söylemek yanlış olmaz. Sol kanat bek Rodriguez ve sol stoper Akanji’nin defansif başarısı Gareth Bale’ın etkinliğini sınırladı. İkinci yarıda Shaqiri’nin doldurduğu 10 numara bölgesine daha yakın oynatılan Embolo, topla demarke halde buluşup yüzünü kaleye dönmeye başladığı dakikalarda Galler için en büyük tehdit oldu. İsviçre’nin golü de Embolo’nun ayağından geldi.Yine de oyunun pek iç açıcı olmadığı 90 dakikada dahi maçı kaybetmeden tamamlamak Galler için çok önemliydi. Embolo’nun golünün 16 dakika sonrasında Moore’un kafasıyla eşitliği yakalayan Galler, Mario Gavranovic’in İsviçre’yi öne geçiren golünün de VAR’dan dönmesiyle rahatladı.Ramsey, Bale ve James gibi takımın önde gelen isimlerinin etkisiz geçirdiği bir günde kaanılan 1 puan, 2.’lik koltuğu için epey kritik ve olumlu done. Ancak İsviçre’nin kağıt üstünde karşılaşılacak en zayıf rakip olması ve geriye İtayla gibi bir rakibin kalması, Euro 16 gibi bir serüvenin tekrar yaşanması ihtimalini güçleştiriyor.Maç sonu BBC’ye konuşan Kieffer Moore oldukça optimistti, “Kişisel olarak harika bir duygu. Bence bizim için de iyi bir başlangıç. Galibiyet istesek bile bir puanla iyi başlamak bizim için her şeydi.”Galler 16 Haziran’da Bakü’de Türkiye ile kaşılaşacak. İtalya maçından puansız dönülmesi ihtimali göz önünde bulundurulduğunda Türkiye maçı Page’in öğrencileri için kaderlerinin belli olacağı maç. Page’in 3’lü savunmaya dönüp dönmeyeceği maç hakkındaki en büyük merakım.

Bakü Olimpiyat Stadyumu’nda oynanan A grubunun ikinci müsabakasında Galler ve İsviçre 1-1 berbere kalarak puanları paylaştılar.

Birinci Vites

• Gazeteci Marc Champion, ABD merkezli Bloomberg'de yayımlanan Defeat for Trump Would Mean Some Other World Leaders Also Lose Out başlıklı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmOTA0ODk5OTcyNWZlMDAwODZmYjBiMCZ1c2VyPTVlNWJlYWEwMDhlZGE3NzU0MjFhZmY4ZiZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuYmxvb21iZXJncXVpbnQuY29tJTI1MkZwb2xpdGljcyUyNTJGZGVmZWF0LWZvci10cnVtcC13b3VsZC1tZWFuLXNvbWUtb3RoZXItbGVhZGVycy1hbHNvLWxvc2Utb3V0"">makalesinde</a> “Donald Trump'ın ABD'deki seçimi kaybetmesi hâlinde tek kaybedenin kendisi olmayacağını” iddia etti. “Türkiye, Kuzey Kore ve İsrail gibi ülkelerin liderlerinin Trump ile ilişkisin çok iyi” olduğunu ifade eden Champion, “Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Rusya’dan S-400 hava savunma sistemi alması sonrasında Trump'ın Türkiye ile Kongre’nin yaptırım hamlesi arasında fiilen durduğunu, ABD askerlerinin Türkiye'nin işine yarayacak şekilde ABD'den çekildiğini ve yaptırımlar uygulanmaya hazırken, Biden da daha önce Türkiye’deki muhalefete destek çağrısı yapmışken Trump’ın gidişinden en çok kayba uğrayan ismin Cumhurbaşkanı Erdoğan olabileceğini” iddia etti.

savunma ile ilgili hikayeler