Muhteşem gözlemlerini şairane bir şekilde müziğine döken müzisyenler iyi ki var. Onların müziği birçok müzikseverin hayatındaki “başa çıkma mekanizması”. En kötü senaryoda yeni hikayeler duyabilecekleri bir sonraki işitsel kitapları. Duygularını şarkılara dökmek ile gördüklerini anlamlandırmak arasında ince bir çizgi var. Bunu en iyi şekilde başaran iki indie ismin ise Arlo Parks ve Julia Jacklin olduğunu düşünüyorum. Üç albümü ile de birazcık “underrated” kalan Julia Jacklin’in müziğinde ise Arlo Park’tan ayrışan ve tam olarak parmağımı yerleştiremediğim bir samimiyet var.Jacklin yeni stüdyo albümünün sonuna doğru “Lütfen sigara içmeyi bırak, hayatının uzun sürmesini istiyorum / Eğer sigara içmeyi bırakmazsan da ben kendi hayatımı kısaltmak zorunda kalacağım” diyor. “Araba sürerken hız limitine sadık kalabilir misin?” Aklımızdan her geçeni söyleyemiyoruz. Ancak söylebilseydik bunlar en kibar şekilde bir Julia Jackin şarkısı olurdu. 2016 yılında yayımladığı Don’t Let the Kids Win müzik sektöründe yeni çıkış yapan bir sonraki kızımız olarak dikkat çekecek, ancak henüz daha ciddiye alacak bir seviyede değildi. İkinci albüm Crushing’in underrated kalp kırıklığı şarkısı Don’t Know How to Keep Loving You ise bize Julia Jacklin’in uzun bir zaman etrafta olacağını gösteriyordu. İkinci albümünde başkasının getirdiği kalp kırıklığının peşinden giden Avustralyalı müzisyen ise üçüncü albümünde kendi sebep olduğu kırıkları kovalıyor.Albüm genelinde Julia Jacklin’in kendisini bulmasından ziyade kendisini ve kontrolü kaybetmesinden ölesiye korktuğuna tanıklık ediyoruz. Her ne kadar eğlenceli pop melodilerine eşlik eden rock gitarları ile mutlu bir albüm gibi tınlasa da albümün altında yatan en büyük tema kesinlikle “anksiyete”. Örneğin; albümün ortasında yer alan Too In Love to Die’da ölmekten korkuyor. “Eğer şu anda bu uçak düşseydi / onun için hissettiğim aşk / zemini bile yumuşatırdı.” Albüm ilerledikçe ise bu korkuyu geride bırakıyor ve sevgilinin ölümünden korkuyoruz. Sesini kaybetmekten, kendini kaybetmekten, sevdiğinin değişmesinden, sonra kendisinin değişmesinden ve arada olabilecek daha birkaç milyon ufak olasılıktan…Julia Jacklin’in müziğinin hâlâ daha Clairo, Arlo Park, Soccer Mommy gibi isimler kadar büyüyememesinin arkasındaki sebep ise bence müziğinin sadeliği. Melodilerine eşlik eden prodüksiyon yapısı, şarkıların yatak odasından ilk çıktığı zamanki hâlini koruyor. Bu nedenle albümdeki en iyi şarkının Love, Try Not To Let Go&nbsp;olduğunu düşünüyorum. Çünkü Julia, sadece gerçekten bu şarkıda farklı bir şeyin peşinden koştuğunu hissettiriyor. Bir sonraki seviyeye geçmesi için de dördüncü albümde farklı ilhamların peşine düşmesi gerekiyor. Ne söylediği kadar nasıl söylediğine de odaklandığında farklı bir Julia Jacklin ile karşılaşacağımızı düşünüyorum.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/5PtvMQZ7Wy4IsoXTszkH8B?si=h1ghI0BWTnKepjFNNTD3mw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/8/2022-09-10T11:20:32.732Z.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Avustralyalı müzisyen üçüncü stüdyo albümünde nasıl söylediğinden ziyade ne söylediğine odaklanıyor.

Hiç gitmeyen korkular ve ...anksiyete 

Sadece festivallere beleş girebilmek için kurulmuş bir grubu ciddiye alabilir misiniz? Peki, size sadece 6 dakikalık müzikle Spotify’da 25 milyon dinleyiciye ulaştıklarını söylesem? Karantina döneminde Chaise Lounge (ve, evet gerçekten şezlong) şarkıları ile mainstream ile indie müziğin arasındaki ince çizgiye şezlonglarını kuran Wet Plant, sektör tarafından şişirilerek ünlü edilmeye çalışılan bir proje olma damgası yedi. Kendileri ile aynı ismi taşıyan ve bu ay başında yayınlanan Wet Leg albümünü dinlediğinizde ise sizin de aynı fikre kapılmanız çok olası.Yaklaşık 37 dakikalık Wet Leg albümü grubun Chaise Lounge ile başlayan ve sonrasında Wet Dream ile devam eden yükselişine ivme katacak nitelikte. İlk dinlediğimde "Riot Grrrl" akımının Z kuşağı ile canlandığını hissettim. Eğer benim gibi Y kuşağı çocuğu iseniz tam bu aşamada gözlerinizi devirip bir iç çekebilirsiniz. Mean Girls’den alıntılar, control alt delete referansları, Instagram, doomscrolling, eski erkek arkadaşın annesi için üzülme… Sürpriz, sürpriz. Isle of Wightlı ikili, 28 yaşındaki Rhian Teasdale ve Hester Chambers’dan oluşuyor. Hatta kendilerini Z kuşağı müzisyenleri ile aynı bağlamda değerlendirdiğinizde (Clairo, Arlo Park, Billie Eilish, Olivia Rodrigo gibi) Olivia Rodrigo haricinde hepsinden bağlamda daha “çiğ” bir noktada durduklarını söyleyebilirim. 30 yaşına yakın, kira ödeme derdi olan birinin Wet Leg ile bağlantı kurması ve müziğini içselleştirmesi biraz zor. Ancak konu tekniğe geldiğinde ise bir Y kuşağı ile karşı karşıya kaldığınızı fark ediyorsunuz.Her ne kadar Wet Leg ile bir anda patlama elde etseler de bu ikilinin daha önce pek çok müzik deneyimi olmuş. Bunu şarkıların müzikal altyapısına dikkatli kulak verdiğinizde rahatlıkla fark edebilirsiniz. Wet Leg ise grubun “tamamen insanları eğlendirmek amacıyla başlattığı ve aslında hiç ciddiye almadıkları” bir proje. (Kendi sözleri – ben demiyorum) İlk single Chaise Lounge büyük patlamasını yaptığında Wet Leg, albümü çoktan uçtan uca kaydetmişti. Eğer şarkılar sonradan kaydedilseydi sonuç ne olurdu, çok merak ediyorum. Wet Leg, diğer şarkılarda da mainstream olan şarkılarındaki formülleri mi kullanırdı, yoksa diğer şarkılardaki bu farklılaşma yine de olur muydu? Albümün prodüksiyonunda farklılıklar olabilir miydi? 50 kişiyi festivalde eğlendirmek ile Spotify’da milyonlarca insanın kulaklarına ziyaret gerçekleştirmenin sorumluluğu arasında fark mıdır? Bunu şimdilik bilemeyecek olsak da albümün Domino plak şirketinden çıktığını belirtelim. (Arctic Monkeys, Franz Ferdinand, Cat Power)Chaise Lounge için “100 kişiden bu şarkıyı söylemesini isteyebilirsiniz ve hiçbiri aynı hissi vermez” diyen Iggy Pop’un biraz abarttığını düşünüyorum. Ancak Loving You’nun akordeon hissi veren zeki synth’lerinin de enfesliğini reddecek durumda değiliz. Müzikte her sene bir adet çok büyük çıkış olur. Son 5 senedir Z kuşağı dominasyonunda olsa da bu senenin en büyük keşfi herkes için Wet Leg olacak gibi duruyor. Sektör zorlaması sonucu gözümüze sokulan isimlerden biri olup olmadığını bence gelecekte göreceğiz. Örneğin; Lana Del Rey için de bu suçlamayı yapmıştık ama şimdi kendisi günümüzün en iyi şarkı sözü yazarlarından biri. O nedenle Wet Leg için kulaklarımı açık tutup ikinci uzunçaları bekleyeceğim. Eğer sonuç hüsran olursa da aklımızda Ur Mom şarkılarındaki çığlık ile birlikte bir “one-hit wonder” sahibi olarak kalacaklar.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/0r9awI5WRCZpwk0aVQ4bKO?si=3KOiZocLTfaco13-BJU__A" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/3/2022-04-22T10:28:11.042Z.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Chaise Lounge ile mainstream başarıya ulaşan Wet Leg, gerçekten yarattıkları bu heyecanı hak ediyor mu?

Bu senenin en büyük keşfi 

<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1627031808129.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Foals, Mercury Prize 2019" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Foals, Mercury Prize 20191992 yılından bu yana British Phonographic Industry ve British Association of Record Dealers ortaklığında düzenlenen müzik dünyasının en prestijli ödüllerinden Mercury Prize’ın bu yılki adayları açıklandı. Britanya topraklarından çıkan yılın en iyi albümünün ödüllendirildiği Mercury Prize’da daha önce Primal Scream, Portishead, PJ Harvey, Franz Ferdinand, Arctic Monkeys, The xx, James Blake, alt-J, Skepta, Michael Kiwanuka gibi isimler kazananlar arasında yerini almıştı.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu yıl kimler aday? 30'uncu kez düzenlenecek Mercury Prize’ın 2021 adayları arasında Arlo Park, Celeste, Flowating Points, Mogwai, Nubya Garcia, Sault ve Wolf Alice gibi pek çok sanatçının albümleri yer alıyor. Adayların tamamına ve ödül töreniyle ilgili detaylı bilgiye <a fr-original-style="" href="https://www.mercuryprize.com/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşabilirsiniz.&nbsp;</li></ul>

Arlo Park ile ilgili hikayeler