<img src="https://images.aposto.com/2023/11/1/1701698136824.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.64" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Merdiven Art Space1. &nbsp;İplikten bir distopya:&nbsp;Melike Kuş<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir?&nbsp;Sergi.&nbsp;Melike Kuş'un ilk kişisel sergisi "Eye to Eye in Dystopia" (Distopyada Göz Göze) ismini taşıyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Merdiven Art Space</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 5-30 Aralık</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Sanatçının ip, yün kumaş gibi doğal liflerle, örgü ve nakış gibi geleneksel tekniklerle ürettiği işlerinden bir seçki görmek için.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı:&nbsp;Sanatçı, maskeli portreleri üzerinden bakmak ve görmek arasındaki farkı, distopik ve ütopik dünyaları ayıran ince bir çizgi olarak ele alıyor. Böylece eserler, toplumsal meselelere "at gözlüğüyle bakmayı" eleştiriyor ve ziyaretçileri daha aktif bir görme hâline davet ediyor.</li></ul>

Aposto İstanbul

Müşfik Kenter ve Prokofiev:&nbsp;Güneş Özgeç, müzisyen bir baba ve TRT İstanbul Televizyonu’nda seslendirme yönetmeni olan bir annenin kızı. “Annem etrafındakileri çalıştırmayı severdi,” diyor seslendirme yapmaya nasıl başladığını anlatırken. Şimdi 30’lu yaşlarını sürenlerin çocukluklarında sesiyle iz bırakmış Müşfik Kenter’le aynı koridorlarda geçiyor çocukluğu. Mikrofon ve kayıt stüdyosuyla yedi yaşında tanışıyor.&nbsp;Küçükken babamın iş yerindeki seslendirme stüdyolarına gidişimi hatırlıyorum. Mikrofonlar, kablolar ve çok karmaşık görünen o ekipmanlar ne kadar etkileyiciydi. Dış dünyadan kaçıp yerin altında küçük, sessiz bir odada olmanın güzelliği — Güneş’in etkilendiği ilk seslerden biri, besteci Sergei Prokofiev’in çocuklar için yazdığı Opus 65.“Bu yapıda bir bozukluk var”:&nbsp;Kuzenlerinden gelen legolarla dünyalar inşa ederek geçen çocukluğun sonu, aile yönlendirmesiyle konservatuvara bağlanıyor. Hayaller Fame ama gerçekler, bireysel hırsların öne çıktığı, özgürleştirici olmaktan uzak bir ortam. Kemanla başlayan okul hayatı, viyolayla bitiyor. Aradaki yıllarıysa konservatuvar mezunu arkadaşlarımdan sık sık duyduğum psikolojik yıpranma, kırgınlık ve bir şeylerin aslında böyle olmaması gerektiği hissi dolduruyor. Aşağılanmaktan değil teşvik edilmekten hoşlandığını söyleyen Güneş için okul, içindeki yaratıcılığı ve üretme isteğini sıkıştıran bir yer. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/7qFmb7ekqYE16Jo4Sq8D7s?si=8661a89fc07a4f40" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Güneş Yüzüm</a> şarkısındaki “Koydular beni o küçük salona, rutubet kokulu bakışların arasına,” cümlesi aklımda yanıp sönüyor. “Kör kalpleri, buruşmuş elleriyle seçtiler beni.”<img src="https://images.aposto.com/2021/9/5/1633098028804.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Moda'daki Aya Ekaterina Ayazması<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yaratmak ve paylaşmak arasında:&nbsp;Güneş Özgeç, kendi hâlinde biri. Eskiden beri hayali evde, pijamalarıyla piyanonun başına oturup beste yapmak. Onları kaydedip ve düzenleyip paylaşmak. Legolarla oynadığı günlerdeki gibi kendi başına bir şey oluşturmanın büyüsünü seviyor. Şarkı yazmaya yıllar önce başlasa da şarkıları son hâline getirip yayımlamak konusunda onu durduran bir şeyler var. Önce para kazanma ihtiyacı, hayat gailesi.TRT Çocuk ve Nickelodeon’da müzik yönetmenliği yaptığı yıllarda tamamen işe gömülüyor. Sonra bunu tek başına yapamayacağını, bir prodüktöre, “işi bilen biri”ne ihtiyacı olduğunu söylenler geliyor. Sonunda da “Her gün milyonlarca şarkı çıkıyor, kim benim şarkımı nereden bulacak? Yayımlasam ne fark eder ki?” diyen iç sesi. Bütün bunları aşması, 2018 yılına denk geliyor. Cem Yılmazer’in cesaretlendirmesi, iskelenin kenarında duran Güneş’i yavaşça suya itiyor. İlk tekli Kahve, onu takip eden Ikaria, Sonbahar, Güneş Yüzüm ve bu yaz çıkan Bence Gerçek Hepsi&nbsp;— yeni şarkısı Düş de yolda. “Bunun da her şeyini ben yaptım,” derken gururlu, haklı da.<img src="https://images.aposto.com/2021/9/6/1633159298594.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Güneş Özgeç, Moda Çay Bahçesi<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">“Bir an sanki büyüyor da…”:&nbsp;Müziğini paylaşmaya daha önce başlamış olmayı dilese de “keşke” demiyor Güneş Özgeç. Melih Cevdet’in şiirlerini okuduğunda “bir an sanki büyüyor da onun içinde kalıyorsun gibi” hissettiğini söylüyor. Şarkılarda yapmaya çalıştığı şey bu — bir anın uyandırdığı hisleri aktarmak. O yüzden müziğinde kahve kokusu, bir adanın durağan huzuru, rutubetli salonların kapısını çarpıp çıkmanın ferahlığı var.Bis:&nbsp;Kontrol edemediği şeyler (buna hayat diyoruz) arttıkça kaygı seviyesi de artan biri olarak günün getireceklerini misafirperverlikle kabul eden insanların yanında olmak bana cesaret veriyor. Güneş'le vakit geçirmenin benim için böyle bir tarafı var. Bir müzisyenin kendini gerçekleştirmesine tanık olduğumu hissediyorum yayımladığı her şarkıda. Ne güzel mutluluklar.

Duende

“Müzik yayımlamaya hâlâ cesaret edememiş olabilirdim.”

Evde, pijamalarla piyanonun başında: Güneş Özgeç

• Yıldız Kenter ve Müşfik Kenter’in 1968 yılında ortaklaşa kurduğu Kenter Tiyatrosu’nun İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) tarafından satın alınması teklifi, İBB Meclisi’ndeki görüşmeler öncesinde komisyona <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMTliYTRhMzJiZGI5MDAwN2UyNjVkMyZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuYmlyZ3VuLm5ldCUyNTJGaGFiZXIlMjUyRmtlbnRlci10aXlhdHJvc3UtbmEtYWtwLW1ocC1lbmdlbGktMzA4ODQ0"">iade edildi</a>. Satın alma teklifi komisyonlar tarafından tekrar incelenerek yeniden meclise getirilecek.<ul><li>Detay: Sürecin detayları için bu haftaki podcast bölümümüzü dinleyebilirsiniz.&nbsp;</li></ul>

Müşfik Kenter ile ilgili hikayeler