Kağıt Ev, kitap tutkunu ve hatta daha çok kitap koleksiyoncusu, kitaplara sanatsal nesne muamelesi yapan Carlos Brauer'in tutkusunu anlatıyor. Kahramanın kitaplarla hayatının nasıl hemhal olduğu şiirsel bir dille ifade ediliyor. Onun kitapları ile iç içe geçmiş hayatını okurken, konu pek tabi müzik ve kitaplarına geliyor. Kahramanın okuduğu kitapların konularına ve konunun hangi tarihte geçtiğine göre müzik dinlediğini öğrendiğimde, ne kadar benzediğimizi düşünüp, bir anda kendi kitap okuma ve müzik dinleme deneyimimi düşünmeye daldım. Yalnız olmadığımı bilmek çok iyi hissettirdi, mutlu oldum. Ardından o tatlı his beni, geçmişe götürdü.Lise yıllarımda Harry Potter serisini okurken, Doom Metal türevleri özelinde Theatre of Tragedy dinlediğimi, olayın Britanya'da geçmesiyle bazen de Therapy?'yi dinlediğimi hatırlıyorum. Ömer Hayyam'in hayatını okurken ney ile çalınan ilahileri, Dostoyevski-Suç ve Ceza okurken Bach, Maksim Gorki-Ana okurken Bandista, Ayfer Tunç-Yeşil Peri Gecesi okurken MFÖ, Osmanlı Kadın Hareketi tarihini okurken Roza Eskenazy, Sevgi Soysal-Yenişehir'de Bir Öğle Vakti okurken Seha Okuş dinledim örneğin.Müzik dinlemek ve kitap okumak gibi her iki eylemin bizi farklı dünyalara veya yaşanmışlıklara götürdüğü düşünüldüğünde, bu iki eylemin aynı anda gerçekleşmesi halinde, bu his iki ile çarpılır. Başka bir dünyada elimizi sallaya sallaya dolaşabiliyoruzdur artık. Ta ki, yaşadığımız andan biri gelip, bizi o şimdiki çağırana dek. Çok güzel değil mi?

Kitaplarla ilgili bir kitap okudunuz mu hiç? Ben okudum; Carlos Maria Dominguez'in kitabı Kağıt Ev (Le Casa de Papel).

Kitap okurken müziğinizi nasıl alırdınız?

Bozuk pikaplar, torpido gözündeki kasetler:&nbsp;Aile arabasında çalan Sezen Aksu albümleri kaç kişinin çocukluğuna izini bırakmıştır? Çok. MFÖ, Cem Karaca? Çok. Queen, Rod Stewart? Biraz daha az. Deniz’in dikkatini müziğe çeken, onu müziğe “maruz kalan” olmaktan çıkarıp müziği “dinleyen” kılan, babasının bir gün arabanın teybine taktığı The Beatles albümü.&nbsp;Anthology serisinin 1996’da çıkan 3. albümünde, grubun albüm kayıtlarından daha önce yayımlanmamış şarkılar, bilinen şarkılarının demo ve konser versiyonları yer alıyor. The Beatles diskografisiyle böyle tanışmak, büyük bir partiye arka kapıdan sızmak gibi. Deniz, bu kasetle o kadar uzun zaman geçirmiş ki “Radyo Eksen’de Helter Skelter’ın orijinalini duyduğumda okul servisinin camlarını yumruklayacaktım,” diyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/6/1638027988719.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Deniz'le, No:5 Stüdyo'nun salonunda, "Burada neler neler olur!" dediğimiz alanda<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">“Duyduğumda inanamadım”:&nbsp;The Beatles’ın araladığı kapıyı kırarak 60’lara giriş yapan Deniz’in sonraki durağı, duyduğunda inanamadığını söylediği The Who. Müzik dinlerken kurulan hayallerin odağı, sahnede olmaya evrilmiş.&nbsp;Güzel sanatlar lisesindeki resim atölyelerinden gürültülü müzikler yükseliyor — okul kırılıp stüdyoya kaçılıyor, prova yapmaya. Enstrümanlar el yordamıyla öğreniliyor, hep birlikte. Çünkü müzik birlikte yapılan bir şey.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/6/1638028179341.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Eskiz'in yedi yıldan fazladır konserden konsere taşıdığı bayrakları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Eskiz, Kraker ve The Ringo Jets:&nbsp;Üniversite yılları, müziğin Deniz’in hayatını tam anlamıyla ele geçirdiği yıllar. MSGSÜ’nün Sahne Dekorları ve Kostümü Bölümünde okurken liseden arkadaşı Sedat Girgin'le Eskiz’i kuruyorlar. Resimde sevdikleri eskiz tadını, incelikten çok tavrın ve yüksek enerjinin öne çıktığı gruplarına taşıyorlar. Eskiz, 2010’da 15. Roxy Müzik Günleri’nde birinci oluyor.Ardından davulcu Lale Kardeş’in davetiyle Kraker’e katılıyor Deniz. Kraker, zaman içinde The Ringo Jets’e dönüşüyor ve hikâyenin bir kısmı artık gözlerimizin önünde yaşanmaya başlıyor. Deniz Ağan için verilmiş bir karar var şimdi: Yola müzikle devam edilecek.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/6/1638028368848.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">No: 5 Stüdyo'da sergilenen ve kayda gelen her grubun kullanabildiği Abi Guitars'ın el yapımı gitarları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Tantana Stüdyo’dan No:5’e:&nbsp;Grup dinamiği içinde çalışan her müzisyenin bildiği gibi, grupların kondisyonlarını korumak için provaya ihtiyacı var ve bu ciddi bir maliyet. İmkansızlıklar dayanışmayı besliyor ve Kabataş’ta 7-8 grubun paylaştığı bir stüdyo kiralanıyor. Sonra Kadıköy Kadife Sokak’taki Tantana Records ofisine geçiliyor ve burada bir stüdyo alanı oluşturuluyor: "Merhaba, Tantana Stüdyo."Zamanla gruplar azalıyor, araya pandemi giriyor, binada yapılan güçlendirme çalışması nedeniyle stüdyo yıkılıyor ve tekrar yer değiştirmenin zamanı geliyor. Hummalı bir çalışmanın ardından, No: 5, Kadıköy’deki yeni yerinde geçtiğimiz günlerde açılıyor. Bu sefer sadece müzisyenleri değil, etkinlik programıyla bizi de ağırlamaya hazırlanıyor.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/6/1638028470272.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Deniz'le her şeyini kendi elleriyle yaptıkları No:5'in salonunda<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Anahtar:&nbsp;Deniz’in bize açtığı keşif kapısı, Türkiye bağımsız müzik sahnesine çıkıyor. Hatespeech, Mojave ve Yangın'la tanışıyoruz. Birkaç gün önce dört underground rock grubunun çaldığı ve biletleri tükenen konserden bahsedip birlikte umutlanıyoruz — The Ringo Jets ve Eskiz’den yeni kayıtların haberini alıp konser hayallerine dalıyoruz. Müzik hem hayallerden hem gerçeklerden besleniyor. Yeni hayaller kurdurup yeni bir gerçekliği biçimlendiriyor.&nbsp;On yıldan uzun süredir grup arkadaşlarıyla müzik yapmanın üzerine pandemi eklenince sadece üretebiliyor olmanın yeterli olduğu bir an geliyor. Seçilen yolun kolay olmadığını biliyoruz, ama “sevdiğin insanlarla sevdiğin şeyi yapıyorsun. Daha güzel ne olabilir?”&nbsp;

MFÖ ile ilgili hikayeler