<img src="https://images.aposto.com/2023/5/5/1685712388142.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.49" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Siouxsie Sioux, 1986. | Fotoğraf: Pierre Terrasson🎂 İyi ki doğdun!• 27 Mayıs 1957 - Siouxsie Sioux70'li yılların ikinci yarısının punk'ın, gothic rock'ın ve post-punk'ın kesişiminde yeşeren bereketli müzikal mirasında The Banshees grubuyla istisnai bir yere konumlanan Siuxsie Sioux, 66 yaşında!• 28 Mayıs 1968 - Kylie Minogue1988'den günümüze; dance-pop'tan nu-disko'ya, yeryüzünden uzayın derinliklerine uzanan ilham dolu kariyeriyle parıldayan Kylie Minogue, 55 yaşında! Müzisyenin DISCO (2020) albümünü takip edecek olan; 10 out of 10 ve Padam Padam teklileriyle dans pistini ısındırdığı yeni uzunçaları Tension&nbsp;da 22 Eylül'de yayında.💿&nbsp;Bir zamanlar bir albüm yayımlandı:• 1 Haziran 1983 - Talking Heads, Speaking in Tongues70'lerin sonu New York'unun engin müzik havuzuna nevişahsına münhasır janr bükücülükleriyle benzersiz bir oyunculuk getiren Talking Heads, zengin müzik katologlarından synth funk şaheseri Speaking in Tongues'un 40. yılını kutladı.• 1 Haziran 1993 - Slowdive, SouvlakiSisli bir prodüksiyon, hülyalı ses manzaraları ve bol yankılı narin gitar gürültüleriyle psikedelik pop arazisinde minimalist bir kanal açan shoegaze&nbsp;öncüsü Slowdive, diskografisinin klasiği Souvlaki'yle koca bir 30 yılı geride bıraktı.🪦 Veda ettiklerimiz:• 29 Mayıs 1997&nbsp;-&nbsp;Jeff BuckleyBir albümlük küçücük müzik kataloğuyla eşsiz sesini, şarkılarının ruhani atmosferikliğini ve hassas kişiselliğini ölümsüzleştiren müstesna müzisyen, münzevi bilge, Leonard Cohen ve Nina Simone'nun aşk mirasçıcı Jeff Buckley, 26 yıl önce Mississippi Nehri'nin sularında bu dünyadan ayrıldı.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 185, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 185, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Well I heard there was a secret chord That David played, and it pleased the Lord But you don't really care for music, do ya? Well it goes like this, the fourth, the fifth The minor fall and the major lift The baffled king composing "Hallelujah"</blockquote>Jeff Buckley, Hallelujah

Duende Haftanın Albümleri

• Talking Heads'in ikonik canlı performans kaydı Stop Making Sense, kaydedilişinin 40. yıl dönümünde 4K restorasyonuyla yeniden vizyona girecek. Çekimleri üç gece üst üste Hollywood Pantages Tiyatrosu yapılan konser filmi, Jonathan Demme tarafından 1983 yılında kaydedilmiş, 1984'ün eylül ayında yayınlanmıştı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Daha daha:&nbsp;Stop Making Sense konser filmine, konser gecesine ait daha önce görülmemiş fotoğraflardan ve canlı albüm kaydının tamamının yer aldığı iki vinilden oluşan bir paket de eşlik edecek. Rhino etiketiyle çıkacak albüm hem vinil hem de dijital formatta 18 Ağustos gününden itibaren dağıtılacak.</li></ul>

Aposto Gündem

Senelerin pop-punk fenomeni gruplarından, Hayley Williams liderliğindeki Paramore geçtiğimiz ay yeni bir albümle geri döndü. Geçmişi grup üyeleri ile olan dramatik ayrılıklar, bu ayrılıkların beraberinde getirdiği uzun aralıklarla dolu olan Nashville menşeili grup; bir önceki albümleri After Laughter’ı 2017 yılında yayımlamıştı. After Laughter birçok açıdan grubun diskografisindeki kilometre taşlarından en önemlisiydi. Pop-punk grubu olarak ünlenen topluluğun ilk “türsüz” albümü olarak farklı janrlardan ilhamlar ile dolup taşıyordu. Aynı zamanda 10 sene önce gruptan olaylı bir şekilde ayrılan Farro kardeşlerden davulcu Zac’in geri dönüşünü müjdeliyordu. Grup geçmişinde dram ile boğuşmasına rağmen senelerce hayat enerjisini bırakmayan Hayley Williams’ın özel hayatında da büyük bir ayrılık yaşaması ile tüm yaşamını açıklara doğru bırakma hikayesini anlatıyordu.Yeni albüm&nbsp;This is Why ise grubun üyelerinin kişisel olarak en güçlü materyalini bize sunuyor. Hayley Williams solo çalışmaları ile içerisindeki <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/write-about-love-jaws-of-love-ve-vazodan-tasan-cicekler" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">zehri döktü</a> ve yardım alıyor. Taylor York aradan geçen sürede müziğe ara verip kendini yeniledi. Zac Farro ise grup üyelerine sadık kalarak Paramore tarihinde ilk defa 2 albüm üst üste aynı ekibin bir araya gelmesini sağladı. Durum böyle olunca da grubun diskografisindeki en iş birlikçi albüm ile karşı karşıyayız.This is Why, bir önceki albüm&nbsp;After Laughter’ın “türsüz” ve farklı türlerden ilham alan yapısını koruyor. Grubun köklerindeki rock ve punk tınıları yeniden şarkılardaki temeli oluşturuyor. Ancak üzerine inşa edilen müzik türü, 80’lerin new wave izlerini taşıyor. İlk single ve albüm açılışı This is Why ve single kayıtlarından Running Out of Time, 80’lerin Talking Heads’ine selam çakarken albümün ortasına doğru gelen single kayıtlarından C’est Comme Ça&nbsp;doğrudan Fransız new wave grubu Les Rita Mitsouko’nun C’est Comme Ça şarkısına atıfta bulunuyor.İçerik anlamında This is Why, 2023 yılında yaşamış olduğumuz politik rezillikler, pandemi, fazla güce sahip adamlar, sevgisizlik, FOMO gibi kavramlara odaklanıyor. This is Why şarkısı dışarıda olan biten kötü şeyleri bilirken dışarıya çıkma cesaretini gösterememeyi konu alıyor. The News, haberlerin sürekli kötü olaylar ile dolu olması nedeniyle gittikçe kötüleşen psikolojimizi ele alıyor. Running Out of Time’da sürekli akan zaman karşısında işleri yoluna koyamayıp bir yetişkinden beklenen temel işleri bile halledemeyecek hâle geldiğiniz donma hissi ile empati kuruyoruz. Big Man, Little Dignity ve You First şarkılarında güç sahibi politikacı adamların onursuzca hayatımıza bıraktıkları etkiler var. Her şarkıyı yazıyorum çünkü bu şarkıların konuları tam anlamıyla bir Türkiye simülasyonu. Amerika’da yaşayan ve nispeten bir balonun içerisinde yaşayan kişilerin bile benzer duyguları hissetmesi dinleyicide yalnız olmadığı düşüncesini uyandırıyor.Şarkı sözleri açısından This is Why, Hayley Williams’ın en çok emek verdiği ve tam anlamıyla kendini tükettiği albümü. Ancak albümü deneyimlediğinizde fark edeceğiniz üzere edebi açıdan en kötü Paramore albümlerinden biri. Hayley Williams az kelime ile gerçekten dinleyiciyi çarpan cümleler kuruyor. Nakarata geldiğinizde ise çoktan söyleyecekleri tükeniyor ve aynı ifadeleri tekrar tekrar söylemesine tanıklık ediyorsunuz. New wave gitarları ve farklı enstrümanlar ile melodilerin süslenmesi ile müzikal anlamda en iyi Paramore albümü ile karşı karşıyayız. New wave gitarları ve synthsizer ile başlayan şarkılar, nakarata geldiğinde Paramore’un imza pop-punk gitarları ile buluşuyor. Albüm sonlarına doğru yaklaşırken You First&nbsp;ve Figure 8&nbsp;ile karşılaşıyorsunuz ve grubun ustalık eserini dinlediğinizi fark ediyorsunuz.This is Why, Paramore diskografisindeki en iyi albümlerden biri demek yetersiz olabilir. Kişisel görüşüm, grubun diskografisinde tek bir kötü albüm yok. (Evet, eskiden Facebook'ta Paramore fan grubu sayfam olduğu doğrudur) Zaten böyle bir albüm yapmamak için de 6 sene ara verip yaşadıklarını sindiriyorlar. Sonra da stüdyoya girip kendilerini tüketene kadar şarkılara kendilerini veriyorlar. Paramore’un önceki albümleri birer duygu olsalardı gençlik öfkesi olurdu. After Laughter ile hüzüne dönüşen duygular, This is Why’da öfke ile karışık kine yaklaşıyor. 14 Mayıs seçimleri yaklaşırken Türkiye siyasi ortamına karşı hissettiğiniz duyguları bu albümü dinlerken ilmek ilmek işleyebilirsiniz. Ben öyle yapacağım.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/6tG8sCK4htJOLjlWwb7gZB?si=9fbnmEhIStS5lEhJ9pcCKw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/2/2023-03-11T09:48:26.397Z.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Seneler sonra gelen Paramore albümü, 2023 yılında küresel olarak yaşadığımız zorluklara eşlik eden şarkılar ile dolu.

Kötü dünya rock müziğe karşı

<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1644833796318.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.92" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">17 Şubat: Spike Lee’nin 2 dalda Emmy ödülü kazanan 2020 yapımı belgeseli Amerikan Ütopya / American Utopia, Talking Heads'in eski solisti David Byrne’ün kendi albümünden uyarladığı Broadway müzikaline odaklanıyor. 18 Şubat: Bruce Dern’in başrolde olduğu Teksas’ta Ölüm / Death in Texas, ölmekte olan annesini görmek için El Paso’ya gitmek üzere hapisten çıkan bir adamın sınır polisiyle yaptığı karanlık anlaşmayı konu ediyor. 18 Şubat: Olga Kurylenko’nun başrolde olduğu korku filmi Mara, karısı tarafından öldürülen bir adamın cinayet soruşturması üzerine kurulu. 20 Şubat: Kariyerini bir türlü yola sokamayan Hilary Swank’in rol aldığı Ölümcül Günah / Fatale, eşini aldatan bir adamın içine düştüğü polis soruşturmasını anlatıyor.

Bu Hafta Ne İzlesem?

İşlerini “hayat ve sanat arasındaki boşlukta” konumlayan Rauschenberg, kariyerinin başından beri müzikle ilgiliydi. Black Mountain College’daki yıllarında John Cage ile tanışan sanatçı, 1951 tarihli “White Painting” resmiyle, Cage’in ünlü eseri 4’33’’ için ilham kaynağı olmuştu. New York’taki ilk yıllarını ressamlardan çok müzisyenlerle geçiren Rauschenberg, onlarla daha kolay iletişim kurduğunu söylüyordu. Rauschenberg’in sanatını albüm kapağına taşımak ise Talking Heads kurucusu David Byrne’ün fikriydi.&nbsp;Rauschenberg’in işlerini 80’lerde New York’taki galerilerde gören Byrne, bir albümde birlikte çalışmaları ihtimalinden heyecan duyuyordu. 1982’de, Pasadena’da izlediği bir Talking Heads konserinden sonra kulise girip grupla tanışan Rauschenberg, onlara “Bir sonraki albümünüzün kapağını kim yapıyor?” diye sorduğunda, grubun cevabı çoktan hazırdı: “Sen!”&nbsp;Böylece Rauschenberg, Talking Heads’in beşinci albümü&nbsp;Speaking in Tongues'ın tasarımını üstlendi.Speaking in Tongues tasarımının çıkış noktası, sanatçının 1967’de yaptığı “Revolver” adlı heykel çalışmasıydı. Bir kaide üzerine dikey yerleştirilmiş beş mika daire, motorlar tarafından döndürüldükçe üzerlerindeki renkli serigrafi baskılar farklı kompozisyonlar ortaya çıkarıyordu. Bu fikri plak formatına aktaran Rauschenberg, şeffaf plak ve aynı boyutta iki mika daire kullanarak benzer bir etki elde etti. Şeffaf yüzeylere basılmış görseller, plağı eline alanlar için sonsuz ihtimalli bir kolaj yaratıyordu. Bu görselliği etkisini koruyarak sunmak için plak kapağının da şeffaf olması gerekiyordu. Rauschenberg’in tasarımının ancak sınırlı sayıda satışa sunulabileceği bu noktada netleşti çünkü şeffaf kapak, üretim maliyetlerini yükseltiyordu. Şeffaf vakum kalıplı plak kapağını üretebilecek firmayı bulmak bile altı ay aldı.1983 yazında 50 bin kopya olarak satışa sunulan Speaking in Tongues plağı, Talking Heads dinleyicilerine sadece 13 dolara bir Rauschenberg eserine sahip olma imkânı veriyordu. Andy Warhol’un dediğine göre Rauschenberg’in canı, kapak tasarımından sadece 2 bin dolar kazandığı için sıkkındı. David Byrne ve Rauschenberg imzalı 1000 plak ise 100 dolardan satılıyordu.Speaking in Tongues, koleksiyonluk bir parça olmasının yanı sıra, Burning Down the House single’ıyla Talking Heads’i ABD müzik listelerine taşıdı. Sınırlı sayıda basılan Rauschenberg tasarımı tükendikten sonra albüm, David Byrne’ün tasarladığı alternatif bir kapakla piyasaya sürüldü.

Duende

Müzik ve tasarımın, ses ve görselliğin birbirini beslediği albüm kapakları, 1983’te Talking Heads ve tasarımcı Robert Rauschenberg’i Grammy ödüllü bir albüm tasarımında buluşturdu.

Heykelden Albüm Kapağına

1976 yılında, Batı Londra’daki Ladbroke Grove’da açılan küçük bir plak dükkânı, bağımsız müziğin çehresini nasıl değiştirdi? Bugün bile yolu Londra’ya düşen müzik meraklılarının ilk uğradığı noktalardan olan Rough Trade’in kurucusu Geoff Travis’e göre, yapmaya çalıştıkları sadece oyunu kendi bildikleri gibi oynamaktı.San Francisco’dan Londra’ya: Travis, ABD’de otostopla gezdiği yıllarda San Francisco’da Beat hareketinin merkezi olan City Lights Kitabevi’nden çok etkilenmişti. Sadece bir kitapçı değil kültürel bir paylaşım alanı, bir topluluk oluşturan City Lights, Rough Trade’in rol modeli oldu. Satacağı albüm adedinden çok besleyeceği müzik sahnesiyle ilgilenen, bir yandan da kendisine gündelik iş koşturmacasından kaçabileceği bir dünya yaratan Travis’in vizyonuyla Rough Trade, kısa sürede yeni ve heyecan verici kayıtlarla tanışmak isteyen dinleyicilerin ilk adresi oldu. Ramones ve Talking Heads’in konserler verdiği dükkân, hafta sonları o kadar kalabalık oluyordu ki, kapıda bir güvenlik görevlisine ihtiyaç duyuluyordu.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-11-26T14:11:08.563Z.jpeg" alt="Geoff Travis"><figcaption>Geoff Travis</figcaption></figure>Tarih yazılırken: Rough Trade’in bir plak şirketine dönüşmesi, 1978’de Fransız punk grubu Metal Urbain’in ilk single’ı Paris Maquis ile oldu. Onu izleyen bir dizi punk ve post-punk single’ının ardından, 1979 yılında Belfastlı punk rock grubu Stiff Little Fingers’in ilk albümü Inflammable Material geldi. Üzerinde Rough Trade etiketi taşıyan bu ilk albüm, 100 bin kopyadan fazla satan ilk bağımsız albüm olarak müzik tarihine geçti ve bağımsız plak şirketlerinin yolunu aydınlattı.Açılan kanallar: Rough Trade’in bağımsız müziğe en önemli katkılarından biri, kendisi gibi ana akımın dışındaki müzikleri dinleyiciyle buluşturan plak dükkânlarından oluşan dağıtım ağıydı. The Cartel adındaki dağıtım şirketi, geçtiğimiz haftalarda bu seride yer alan Factory ve Mute Records albümlerinin de yayılımasını sağladı.Hiç sönmeyen ışık: Scritti Politti gibi sol görüşlü post-punk ekiplerinden Robert Wyatt gibi progresif isimlere uzanan kataloğuyla Birleşik Krallık'ın indie sahnesinde önemli yer tutan Rough Trade, 1983’te Manchester’dan yeni bir grubun ilk single’ını yayımlamaya karar verdi. Demoları Factory ve EMI tarafından reddedilen, 1987’de dağılana kadar Rough Trade çatısı altında yayımladığı dört albümle Birleşik Krallık'ta müziğin çehresini değiştiren bu grup The Smiths’ten başkası değildi.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-11-26T14:11:27.150Z.jpeg" alt="The Smiths"><figcaption>The Smiths</figcaption></figure>“Her şeyi kaybettik”: Şirketin prodüksiyon ve dağıtım faaliyetlerine, 1991’de sanatçı menajerliği eklendi. Geoff Travis, eski Public Image Ltd üyesi, punk hareketinin merkezindeki figürlerden Jeannette Lee ile birlikte Pulp ve The Cranberries gibi grupların menajerliğini üstlendi. Ancak bu alandaki başarılar, Rough Trade’in mali sorunlarını çözmeye yetmedi. Travis, şirketin 1991’deki iflasını anlatırken “Her şeyi kaybettik,” diyor. “The Smiths kataloğu bile elimizden gitti. Kabus gibiydi.”&nbsp;Akıntıya karşı: 1999’da küllerinden yeniden doğan Rough Trade, önce The Strokes, ardından The Libertines albümleriyle gitar müziğinin öldüğü düşünülen 2000’lerde müzik dünyasına yeni bir ivme kazandırdı. Antony and the Johnsons, Warpaint, Jarvis Cocker gibi isimlerin evi oldu; fiziksel albüm konseptinin yok oluşu konuşulurken, akıntıya karşı yüzerek Londra ve New York’ta yeni şubeler açtı. Hem yayımladığı listeler ve podcast’lerle kendini güncel tuttu hem de tüm şubelerini, müzik kültürünün yayıldığı merkezlere dönüştürerek ayakta kaldı.Bağımsız müziğin güçlü kalesi Rough Trade Records, 2007’de hâlen dünyanın en büyük bağımsız plak şirketi gruplarından biri olan Beggars Group’a katıldı. Geoff Travis’in birkaç yüz plaktan oluşan koleksiyonuyla yola çıkışının 44'üncü yılında, mottosunda iddia ettiği gibi harika müzikler sunmaya devam ediyor.

Geoff Travis’in birkaç yüz plaktan oluşan koleksiyonuyla yola çıkışının 44'üncü yılında, mottosunda iddia ettiği gibi harika müzikler sunmaya devam ediyor.

Rough Trade Records: 1976’dan beri harika müziğin adresi

Dünyanın en&nbsp;çok dinlenen şarkısı konusunda kesin bir kanıya varmak elbette imkânsız. Ancak Mozart, Beethoven ya da birkaç 10 yıldır müzik listelerinde yer almayı başaran Pink Floyd'un Dark Side of the Moon albümündeki herhangi bir bestesinin yerkürenin bir yerinde mutlaka dinlendiğini tahmin etmek mümkün. Bu isimlere Windows işletim sistemi yüklü yüz milyonlarca bilgisayar nedeniyle David Byrne'i de eklemek mümkün. Talking Heads grubunun kurucularından biri olan Byrne'in tüm Windows işletim sistemli bilgisayarlarda yer alan Like Humans Do şarkısı da pekâla bu listeye girebilir. Ama bu yazı David Byrne'in müzisyen yönünden ziyade müzik yazarı kimliğine odaklanacak. Bu haftan Raftan'da, David Byrne'in Mundi Kitap etiketiyle raflardaki yerini alan Müzik Nasıl İşler kitabına göz atacağız.1975-1991 yılları arasında etkin olan ve bu dönemde geniş bir dinleyici kitlesi kazanmayı başaran New Wave topluluğu Talking Heads'in kurucularından biri olan müzisyen David Byrne, bu işin yazın alanında da uzun süredir&nbsp;üretkenlik gösteren bir isim. 1986 yılında yayımladığı True Stories&nbsp;isimli kitapla yazarlık serüvenine de başlayan David Byrne, belli aralıklarla takipçileriyle buluşturduğu albüm ve filmlerinin yanı sıra kitaplarıyla da dikkat&nbsp;çekiyor. 2012 yılında yayımladığı How Music Works&nbsp;kitabı da Byrne'in bu açıdan son ve en&nbsp;önemli&nbsp;çalışmalarından biri olma&nbsp;özelliği taşıyor.Sanatçının kitabı Ergin&nbsp;Özler'in&nbsp;çevirisi ve Müzik Nasıl İşler&nbsp;adıyla Türkçeye kazandırıldı. Mundi Kitap'ın Musiki Eserleri Sahipleri Grubu Meslek Birliği (MSG) Müzik Kütüphanesi serisinin&nbsp;üçüncü&nbsp;çalışması olan Müzik Nasıl İşler'in Türkçe versiyonunun&nbsp;ön sözü de Harun Tekin'e ait. Belirtmekte fayda var, kitap David Byrne’in kişisel tecrübelerinden izler taşısa da otobiyografik bir çalışma değil. Kitap, bunun yerine Byrne’in 70’lerden günümüze uzanan tecrübesinden yola çıkarak teknolojiyle birlikte evrilen müzik dünyasına dair çok kapsamlı bir rehber olma özelliği taşıyor. Başlangıçta müzisyen olmayı ve böylesi bir kariyer inşa etmeyi aklından dahi geçirmeyen David Byrne, Müzik Nasıl İşler kitabında herkesin ama en çok da müzikli bir hayat yolculuğuna çıkmak isteyen ve bu konuda tecrübesi bulunmayanların yardımına koşuyor.&nbsp;Bu kapsamlı rehberde teknolojinin müzikte kullanımında kayıt tekniklerine, müziğin finansından ortak çalışma ruhuna dair 11 farklı bölüm meraklı okurları bekliyor. David Byrne, kendi geçmişinden örneklerle yoğurduğu kitabında “gençlere öğütler” şeklinde de yorumlanabilecek tavsiyelerde bulunurken bir yandan müzik endüstrisine dair dikkat çekici tespit ve teşhislerde de bulunuyor.Müzik Nasıl İşler kitabının girişinde bu yazın serüvenine neden başladığını açıklayan David Byrne kitaba dair şu ifadeleri kullanıyor. “Bilim insanları müziğin hislerimize ve algılarımıza hangi hassas düzenekler yoluyla tesir ettiğini incelemek için görünenin ötesini araştırmaya başladı. Fakat bunlar benim konum değil. Ben, müziğin bizi etkilemesi için nasıl bir kalıba döküldüğüne, ona kayıtsız kalıp kalmadığımıza ve hangi müzik dışı etmenlerin onun bize hitap etmesinde rol oynayabileceğine odaklandım,”&nbsp;diyor.Zengin bir okuma listesi ve kaynakçanın da yer aldığı kitap için en nokta atışı tanımı bu paragraftaki satırlara sığdıran David Byrne’in kitabı amatörler kadar profesyonellerin de müzik kitaplığında olması gereken bir referans kitap.

Talking Heads ile ilgili hikayeler