<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Tek isim, 7 karakter</h3>Léon: The Professional, 1994 | Yönetmen: Luc Besson Ebeveynleri öldürüldükten sonra profesyonel suikastçı Léon’a yoldaşlık etti.Star Wars: Episode - I - The Phantom Menace, 1999 | Yönetmen: George Lucas Naboo gezegeninin genç kraliçesi olarak Anakin Skywalker’la ilk kez karşılaştı.Closer, 2004 | Yönetmen: Mike Nichols Bir ilişki dörtgeninde aşkın en tuhaf, en saplantılı, en toksik hâllerini yaşadı ve yaşattı.V for Vendetta, 2006 | Yönetmen: James McTeigue Özgürlük savaşçısı V’yle tanışınca bir devlet düşmanına dönüştü.Black Swan, 2010 | Yönetmen: Darren Aronofsky Mükemmeliyetçi bir koreograf, dişli bir rakip ve kontrolcü bir annenin işbirliğiyle uçlara itildi.Thor, 2011 | Yönetmen: Kenneth Branagh İleride çekici kaldıracağından habersiz, Şimşeklerin Tanrısı‘yla tanıştı.Jackie, 2016 | Yönetmen: Pablo Larraín Eşi John F. Kennedy’nin suikastının ardından onun mirası altında ezildi, yapayalnız kaldı.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yakın plan</h3>Henüz orijinal üçlemeyi izlememiş bir ergen olarak Star Wars&nbsp;evreniyle The Phantom Menace&nbsp;filmi (1999, George Lucas) sayesinde tanışıyorum; Natalie Portman'la da: Politik olarak çalkantı içindeki Naboo gezegenine inen bir uzay gemisinin kapısında, gösterişli kıyafetleri içinde Kraliçe Padmé Amidala ve hizmetçileri gözüküyor. Sonradan öğreniyorum; daha da küçük bir yaşta televizyonda izlediğim Léon: The Professional&nbsp;(1994, Luc Besson) ve 90'ların en sevdiğim filmlerinden Mars Attacks!'te&nbsp;(1996, Tim Burton) de izlemişim genç Natalie Portman'ı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1686238969681.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Natalie Portman, Black Swan (2010, Darren Aronofsky) filmindeki rolüyle En İyi Kadın Oyuncu Oscar ödülüne layık görülmüştü. | Kaynak: IMDbSonradan iki kez daha izleyip, artık ilişkiler hakkında daha çok şey bilen biri olarak içimde daha çok büyüyen Closer'ı (2004, Mike Nichols) ilk izlediğimde çok etkileniyorum oyunculuğundan. V for Vendetta'daki (2006, James McTeigue) ve Black Swan'daki (2010, Darren Aronofsky) fiziksel dönüşümünden etkileniyorum. Paris je t'aime'in&nbsp;(2006, çeşitli yönetmenler) kısalarından birinde hem rol alıyor hem de yönetmen koltuğunda oturuyor. MARVEL Sinema Evreni'ne dâhil oluşuna anlam veremiyorum; hâlâ da veremiyorum. Neyseki bir yandan da Wong Kar-wai, Wes Anderson, Terrence Malick ve Pablo Larraín gibi yönetmenlerle çalışmayı sürdürüyor.90'ların başında, küçücükken başladığı sinema kariyeri boyunca çok uzak galaksilerden bale sahnelerine, Beyaz Saray’dan MARVEL Sinema Evreni’ne birçok yeri ziyaret eden Natalie Portman; yolculuğuna heyecan verici yapımlarla devam ediyor. Onu yakında, ilk gösterimi geçtiğimiz haftalarda Cannes Film Festivali’nde yapılan Todd Haynes filmi May December’da izleyeceğiz.Diyor ki...<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 121, 228); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 121, 228); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Öğrenmenin yüzde doksanı büyük oyuncuları izlemektir. Etrafınız iyi oyuncularla çevrili olduğunda performansınız zirveye çıkar. </blockquote><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir keşif</h3><img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1686237590774.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.49" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: IMDbGarden State, 2004 | Yönetmen: Zach Braff <span data-sheets-userformat='{"2":5059,"3":{"1":0},"4":{"1":2,"2":65280},"9":0,"10":1,"11":4,"12":0,"15":"Nunito"}' data-sheets-value='{"1":2,"2":"On yıla yakındır ailesiyle görüşmeyen, başarısız televizyon oyuncusu Andrew, annesinin ölüm haberi üzerine New Jersey’e döner. Annesinin yıllar önce geçirdiği kazadan onu sorumlu tutan, onu yıllarca ilaçlar almaya zorlayan psikolog babasıyla yüzleşeceği bu eve dönüş, eski dostları ve yeni tanıştığı Sam sayesinde daha çekilir hale gelecektir. Oyuncu Zach Braff’in hayatından izler taşıyan, yönettiği ilk filmi, kendi seçimi müziklerle güzelleşiyor."}' fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">On yıla yakındır ailesiyle görüşmeyen, başarısız televizyon oyuncusu Andrew, annesinin ölüm haberi üzerine New Jersey’e döner. Annesinin yıllar önce geçirdiği kazadan onu sorumlu tutan, onu yıllarca ilaçlar almaya zorlayan psikolog babasıyla yüzleşeceği bu eve dönüş, eski dostları ve yeni tanıştığı Sam sayesinde daha çekilir hale gelecektir. Oyuncu Zach Braff’in hayatından izler taşıyan, yönettiği ilk filmi, kendi seçimi müziklerle güzelleşiyor.

Duende İzleme Listesi

9 Haziran, oyuncu Natalie Portman'ın doğum günü.

🎂 İyi ki doğdun, Natalie Portman!

Süper kahramanlar.&nbsp;Süper kahraman çizgi romanlarını okuyan, takip eden bir çocuk olmasam da ilgiyle takip ettiğim animasyon diziler arasında süper kahramanlar hep vardı. He-man ve Spider-man favorilerimdendi. Lise yıllarımda Sam Raimi'nin Tobey Maguire'lı Spider-Man&nbsp;üçlemesi, örümcek hislerine ve büyük sorumluluk gerektiren büyük güçlere olan ilgimi sinemaya karşı henüz filizlenmekte olan tutkumla birleştirdi. (Hâlâ en sevdiğim süper kahraman filmlerini listelerken Spider-Man 2&nbsp;(2004, Sam Raimi) listenin üst sıralarında yer alır.) 2008'de Iron Man&nbsp;(2008, Jon Favreau) birçok şeyi değiştirdi; sadece benim için değil, anaakım sinemanın tüm dinamikleri için: MARVEL Sinema Evreni projesinin hayata geçmesiyle MARVEL çizgi romanlarındaki sayısız süper kahraman beyaz perdede ete kemiğe bürünmek için sırasını beklemeye başladı. Önce yeni kahramanlarla tanışacak, köklerine yolculuk edip hikâyelerini öğrenecek; sonra birbirlerinin dünyalarına konuk olmalarını, güçlerini birleştirmelerini izleyecektik. Nihayetinde her şey popüler kültüre ve eğlence endüstrisinin her alanına bir şekilde yayılan bir arkası yarın diziye dönüşecekti.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683701038302.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.92" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Comic Con 2012'de gösterilen Guardians of the Galaxy karakter eskizleri. | Kaynak: MARVEL StudiosYıllardan 2014, fazlardan II. Iron Man, Thor ve Captain America ile tanışmış; The Avengers&nbsp;(2012, Joss Whedon) ile "toplanın!" komutunu almıştık. Bunların hepsi bir şekilde yıllardır haberdar olduğum, adlarını ve güçlerini bildiğim süper kahramanlardı. Sinemada fragmanını izlediğimde Galaksinin Koruyucuları'nı ilk kez duymuş ve gülmüştüm: "Bir insan, iki uzaylı, bir rakun ve... bir ağaç? Nasıl yani?" Aynı gün, ilk kez duyduğum 1960'lar şarkısı Hooked on a Feeling dilime dolanmıştı. Ağustos sıcağında, gösterime girdiği gün daha fazlasını izlemek ve dinlemek için sinemaya koşacaktım. Geçtiğimiz hafta üçüncü filmiyle yine sinemalara konuk olan Guardians of the Galaxy&nbsp;serisi, MARVEL Sinema Evreni'nin en sevdiğim iki serisinden biri. (Doğru tahmin ettin, diğeri Spider-Man&nbsp;serisi)<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683700835991.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.71" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Guardians of the Galaxy (2014, James Gunn) | Kaynak: Encyclopedia BritannicaNot: Yazının buradan sonrası, serinin ilk iki filmi Guardians of the Galaxy (2014) ve Guardians of the Galaxy Vol.2 (2017) ve başta Avengers: Infinity War (2018) olmak üzere çeşitli MARVEL Sinema Evreni filmleriyle ilgili, izleme zevkini etkileyebilecek detaylar içeriyor.1988'de kalmak.&nbsp;Bırak ilk izlemeyi, henüz fragmanını gördüğüm anda ısındığım ve sevdiğim Guardians of the Galaxy&nbsp;filmlerini ve hikâyelerini sevmemin birçok sebebi var. Goofy karakterleri, iğneleyici mizahı ve nostaljik şarkıları buzdağının sadece görünen yüzü. Serinin ana karakteri Peter Quill namıdiğer Starlord, 1988'de annesinin ölümünün ardından Dünya'dan uzaylı bir grup yağmacı tarafından kaçırılıyor ve onlar tarafından büyütülüyor. Onun kişiliğini şekillendiren ve dolaylı yoldan bağ kurduğu diğer karakterlere, onlarla ilişkilerine de yansıyan goofy'liğinin ve nostalji hissinin Peter'ın Dünyalı kültürünü son hatırladığı şekliyle, yani bir çocuğun gözüyle benimsemiş olmasına bağlıyorum. Keza Peter da üçüncü filmde, otuz yılı aşkındır Dünya'ya dönmediğini hatırlatıyor bize. Annesinden yadigâr bir karışık kasetle 1960'ların, 1970'lerin ve 1980'lerin şarkılarını döndürüp döndürüp dinlemiş, çocukken güldüğü ve güldürdüğü esprileri bir evren dolusu yaratığa karşı kullanmış, çocuk kalmış bir kahraman o.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683701189230.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Guardians of the Galaxy Vol.2 (2017, James Gunn) | Kaynak: MARVEL StudiosSeçilmiş aile. Öte yandan Guardians of the Galaxy'nin tüm filmlerinde hâkim olan en güçlü mesajı "seçilmiş ailelerle" ilgili. O fragmanı izlediğimde beni şaşırtan ve güldüren birlikteliğin; bir insan, iki uzaylı, bir rakun ve bir ağacın ortak amaçla hareket ettiği ve birbirlerine güçlü bir bağ ile kenetlendiği birlikteliğin üzerine düşününce duygulanıyorum. Ailesini kaybetmiş, ailesinden koparılmış ya da ailesi tarafından reddedilmiş bireylerin kendilerini özgürce ifade edebilirken aile hissini ve tanımını kendilerince inşa edebildiği, özellikle toplumun aykırı görülen ve kenara itilen toplulukları için hayat kurtarıcı nitelikteki "seçilmiş ailelerden" farksız Galaksinin Koruyucuları. Aralarındaki ilişkinin sadece ortak çıkarlardan kaynaklanmadığını ve duygusal bir boyutu da olduğunu kanıtlamak için Guardians of the Galaxy Vol.2'da&nbsp;Peter'ın öz babası Ego ve onu büyüten yağmacı Yondu'nun fedâkarlık ve babalık açısından karşılaştırmak ya da Rocket ve Groot arasında koryucu/kollayıcı görevininin ilk iki filmde yer değiştirdiğini fark etmek yeterli oluyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683701737573.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.39" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Guardians of the Galaxy Vol.3 (2023, James Gunn) | Kaynak: MARVEL StudiosBireysel hikâyeler. Guardians of the Galaxy&nbsp;filmlerinin benim için bir diğer değeri, hikâye anlatıcılığını bireysel hikâyeler anlatmak için kullanması. Makro düzeydeki felaketlerin; Dünya'yı, gezegenleri ya da evreni yok etmeye ant içmiş, gözü dönmüş ve zorlama motivasyonlara sahip şeytanî kötülere karşı savaşların tekrar tekrar servis edildiği ana akım süper kahraman filmlerinin çoğundan farkı bu serinin: Kahramanların karşı karşıya kaldığı, birlikte çözmeye çalıştığı sorunlar daha bireysel, daha öze dönük. Kurtarılmaya çalışılan makro değil mikro düzeyde, bazen kişisel çıkar gözetse de bir şekilde sözünü ettiğim "seçilmiş aileyi" korumaya yönelik. O taş Infinity Saga&nbsp;açsından büyük önem taşıyan bir Sonsuzluk Taşı olsa da, Guardians of the Galaxy'de&nbsp;(2014) Koruyucular çalınan bir taşın peşinden, kendi çıkarları ve bireysel motivasyonlarıyla sürükleniyorlar. Ego tüm evreni etkilemiş ve tehdit eden bir karakter olsa da Guardians of the Galaxy Vol.2'da (2017) Koruyucular Peter'ın babasıyla bağ kurması, gerçek ailesinin köklerine ulaşmasını dert ediniyorlar. Guardians of the Galaxy Vol.3'de&nbsp;(2023) de yine benzer bir bireysellik söz konusu: Koruyucular evrensel bir güce, icraatleri yüzlerce gezegeni, halkı etkilemiş bir düşmana karşı savaşıyor olsa da motivasyonları "seçilmiş ailelerinin" üyesi rakun kardeşlerinin hayatının tehlikede olması.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683701746935.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.39" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Guardians of the Galaxy Vol.3&nbsp;(2023, James Gunn) | Kaynak: MARVEL Studios Özünü hatırlamak, öze dönüş. Guardians of the Galaxy Vol.3&nbsp;(2023), Avengers: Infinity War&nbsp;(2018) ile kaybedilen ve geri döndükten sonra "seçilmiş ailesini" hatırlamayan Gamora'nın yasının hâkim olduğu bir atmosferde başlıyor ve ansızın ortaya çıkan bir diğer olası kaybın önlenmeye çalışıldığı bir olay örgüsüyle sürüyor. Henüz açılış sahnesinden itibaren bizi bekleyen bir sürpriz var: Bu hikâyenin kahramanı Peter değil, Rocket. Genetiği değiştirilen hayvanlar üzerinde deneylerin yapıldığı bir laboratuvarda doğup büyüyen, acılar çeken, hayal kırıklığına uğrayan ve şu anki "seçilmiş ailesinden" önceki "seçilmiş ailesinin" yasını tutan Rocket'ın geçmişine dair detayları film boyunca geri dönüşlerle öğreniyoruz. Onunla kurduğumuz bağ güçlendikçe fark ediyoruz: Aslında her şey, başından beri onun hikâyesiymiş. Filmin karakter odaklı yapısı ve serinin o iyi yazılmış karakterlerini derinleştirmeye devam edişi Rocket'ın özüne dönüşüyle sınırlı kalmıyor. Peter'a Dünya'yla olan bağını hatırlatıp ve kendini sorgulatan, Gamora'nın bir zamanlar neden bu ailenin bir parçası olduğunu hatırlamaya çalıştıran, Drax'ı dahi derinleştirmeyi ve onun özündeki "babalık" duygusunu keşfetmeyi başaran ve bizi nihayetinde hafif buruk bir finale doğru götüren bir senaryo var karşımızda.Ve müzik. Hem serinin hem de Guardians of the Galaxy Vol.3'nin en güçlü yanlarından ve toplu bir incelemede uğranması gerekli duraklarından biri de müzik. Peter'ın hikâyesi ve walkman'inin etkisiyle 1960'lar ve sonrasının hit şarkıları, hit olamasa da tanıdık gelenleri ve gizli hazineleriyle dolu. Stüdyonun zekice bir pazarlama stratejisi olarak ilk filmden itibaren "kaset" formatında da piyasaya sürdüğü; hiçbir özgün şarkı içermese de listelerde üst sıralara çıkan nadir albümlerden olmayı başarmış Awesome Mix.&nbsp;başlıklı soundtrack albümleri, filmin o karışık kaset tadındaki atmosferini harika bir çalma listesine dönüştürüyor. Radiohead'den David Bowie'ye uzanan soundtrack&nbsp;şarkılarının filmlerde en doğru yerlerde, en doğru şekilde kullanılarak müthiş bir etki yarattığını da söylemem gerek.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/37i9dQZF1DXatoD1BSWRau?si=a7cca7493dc84057" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(64, 169, 255); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: 0px; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/4/2023-05-10T06:37:42.723Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Tıpkı öncülleri gibi aykırı karakterleri bir araya getirerek bir "seçilmiş aileye" dönüştürerek güçlü bir mesaj veren, derinlikli yazılmış karakterleriyle birçok ana akım süper kahraman filminden farklılaşan Guardians of the Galaxy Vol.3'yi sinemalarda; serinin önceki filmlerini ise Disney+'ta izleyebilirsin.

Duende

MARVEL Sinema Evreni'nin aykırı ailesi, serinin son filmi Guardians of the Galaxy Vol.3'de bir öze dönüş hikâyesi anlatıyor.

Seçilmiş aileler ve öze dönüş: Guardians of the Galaxy

Düşünün ki fantastik bir dünyadasınız. Bu dünyanın adı Edda. Burası bir köy. Fabrikaları yerel su kaynağını zehirleyen zengin sanayi ailesi Jutuls tarafından yönetilen bir köy. Günlerden bir gün bu köye bir genç taşınıyor. Adı Magne. Bir süre sonra anlıyoruz ki bu çocuk göründüğü gibi biri değil. O, İskandinav Tanrı’sı Thor’un efsanevi güçlerine sahip bir reenkarnasyonu. Fark ettiklerimiz bununla da sınırlı kalmıyor. Anlıyoruz ki, bu köyde kimse göründüğü gibi değil. Jutuls’ların da İskandinav Mitolojisi’nde Jötnar olarak bilinen, insanlıktan nefret eden ve kendi çıkarları için doğal kaynakları sömürmekten mutluluk duyan İskandinav devleri olduğunu öğreniyoruz. Ve bir kez daha iyi ile kötü arasındaki savaşın seyircisi oluyoruz.&nbsp;Magne, kendi gibi reenkarne tanrılardan oluşan bir ordu kurarak Jutuls’un gezegeni yok etme planını bozmaya çalışıyor. Kasabayı kirlilikten kurtarmak için savaşıyor. Edda’nın tam ortasındaki petrokimya tesisinden, yakındaki buzullar eridiğinde açığa çıkan zehirli atık varillerine, fabrikalarI zarar verdiği için Norveç hükümetinden destek alan Jutuls’a kadar Ragnarok dizisi bize gösteriyor ki kötü daima olacak ve iyi daima mücadele halinde kalacak.&nbsp;Peki, bu mücadelede çocuklara ne olacak? Big Little Lies dizisi, “Dünyanın Sonu” isimli bölümüyle ikinci sezonun üçüncü bölümünde bu sorunun cevabına ayna tutuyor.&nbsp;İklim değişikliğinin çocuklar üzerindeki psikolojik etkilerini araştırıyor. Dizide pahalı bir özel okulda okuyan Amabella, öğretmeninin iklim krizi ve gelecek üzerindeki etkileri hakkında bir ders vermesinden sonra panik atak geçiriyor ve kendinden geçiyor. Öğretmen onu acil servise getiriyor ve annesi Renata, onun bayılmasına neyin sebep olduğunu bulmak için bir tür gizli polis gibi bir terapistle çalışmaya başlıyor. Nedenini öğrenince Renata’nın tepkisi komedi etkisi yaratmak için abartılıyor: müdürün odasına giriyor. Müdür ona, çocukların bütün gün gördükleri iklim haberlerini ve olaylarını anlamalarına yardım etmeleri gerektiğini söylüyor. Renata ise buna karşılık “Bu okuldaki her çocuk için lanet bir kutup ayısı alacağım” diyor ve çıkıyor.&nbsp;İklim krizi, şüphesiz çocuk ya da yetişkin ayırt etmeksizin hepimizi ilgilendiren bir kriz. Bu krizle mücadele etmek her yaştan, her kuşaktan insanın zorunluluğu ve sorumluluğu. Hacks dizisi de konuya tam bu açıdan yaklaşıyor ve iklim krizini kuşak farklılıkları üzerinden ele alıyor. 1.69 Milyon isimli birinci sezondaki sekizinci bölümünde Las Vegas’lı komedyen Deborah ve Deborah’ın üstadı sayılabilecek komedi yazarı Ava, aralarındaki kuşak farkından gelen kontrast bakış açılarıyla iklim krizini araştırıyorlar. Deborah’nın eski bir arkadaşı, Y kuşağının fazla hassas olduğu konusunda küçümseyici bir espri yaptığında Ava “Y kuşağının bekleyebileceği tek şeyin pahalı sağlık hizmetleri ve iklim değişikliğini görmezden gelerek mahvolmuş bir gezegen” olduğunu söylüyor. Ava’nın yüzündeki müstehzi gülümsemeyle pek çok şey söylediği sahnede gerçekten bekleyebilecekleri şeyin, “Çocuklarının çorak cehennem manzarasında koşuşturdukları bir dünyada hala iklim krizini inkar etmek ve yokmuş gibi espiriler yapmak” olduğuna dikkat çekerek iklim inkarcısı kuşağı uyanışa davet ediyor.&nbsp;Eko anksiyete yaşayan çocuklar ve gençler, iklim inkarcısı yetişkinler ve dünyanın kaynaklarını sömürmekten zevk alanlar gerçek dünyada da aramızda. Ama gerçek dünyada aramızda olan başkaları da var; iklim krizi ile mücadele etmek için bilgisini paylaşan, iklim adaletsizliğinin önüne geçmek için olanaklar oluşturan ve iklim krizi ile mücadele etmek için iklim dostu yaşama geçen dünyaya ve kaynaklarına saygılı bireyler… Hepsine selam olsun!

Dünyahali

Ragnarok, Big Little Lies, Hacks

Kurmaca Dünyada İklim Krizi Gerçeği: #3

I'm sometimes unsure of where to start when writing an article on Marvel—should I begin by mentioning which Thor movie is this? Or do you need a whole summary for the last 29 MCU movies? Anyways,&nbsp;I love watching Marvel movies in the cinema. Before the pandemic, and ever since the first Avengers movie, I can argue that there are very few MCU movies that I haven't seen in the cinema on the first day. (If you think I'm going to end the sentence with "Because I'm not like other girls™️,"&nbsp;you're deeply wrong because I'm exactly like the other girls.)<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">I don't even like Thor that much</h2>Well, of course, there are some I dislike among all these heroes. To be honest, I wasn't the number one fan of Thor's first movie despite the fact that Natalie Portman was in it. This changed drastically when Taika Waititi became the director for the franchise.Although I got tired of this "Marvel Comedic Universe" perception that I thought started with Guardians of the Galaxy, I knew that Waititi's take on Thor would destroy the following perception:<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not everyone is Peter Parker,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not every character has to act like a comedic relief at some point,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not every Marvel movie has to make anyone laugh at any given serious moment.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Thor: Love and Thunder</h2>I've never got bored with a movie directed by Taika Waititi. In fact, in the middle of all his comedy that suits me, I usually leave the theatre feeling emotional. I wouldn't expect any other comedic sense from a movie that is being told from Korg's narration anyway.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/3/1658882441769.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.80" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">⚡️&nbsp;The Mighty Thor<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">The movie doesn't say anything about Zeus' rapist personality, but provides a reference to the issue of godliness, much like the DC universe.The New Asgard, located in the US, is a complete reflection of the neoliberal culture. Sure, I wouldn't call Taika a Marxist for that reason, but I couldn't help but sit down and say, "Oh, it made me think," as well as having fun.The return of Mjölnir and the story of Dr. Jane's gaining her own Thor power is told in full details. I loved that I learned about his cosmogony. Let me finish by adding what I suggested then, and that I even had a lot of fun with. Goodbye Taika and Thor power.🍿 Editor's note:&nbsp;Many thanks to my dear friends Canan Tırnova and Berk Atias for watching this movie with me. I don't want to watch any Marvel movie with anyone but you.

Fanon

It's all Taika Waititi's fault.

Thor: Love and Thunder

Marvel yazılarına giriş yaparken konuya nereden girmek gerektiğinden bazen emin olamıyorum—bu kaçıncı Thor filmi, onu söylesem iyi olur mu? Yoksa acaba bütün MCU filmleri içinde kaçıncıya denk geliyor, kısa bir özet mi vermek gerek? Bu, bugünün bende yer edecek derdi.Konuya şöyle gireyim madem: Marvel filmlerini sinemada izlemeyi çok seviyorum. Pandemi öncesi, aslında ilk Avengers filminden beri diyeyim, ilk gününde sinemada izlemediğim çok az evren filmi olduğunu iddia edebilirim. (Cümleyi "Çünkü ben diğer kızlar gibi değilim™️," diyerek bitireceğimi sanıyorsanız yanılıyorsunuz çünkü tam olarak diğer kızlar gibiyim.)<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">MCU-sevgi-sıralaması: Thor'u o kadar sevmiyorum</h2>Eh, bu kadar kahraman içinde insanın sevmedikleri de var tabii. Dürüst olmak gerekirse Thor'un ilk filmi—Natalie Portman etkisine rağmen—uzun süre ilgimi çekmemişti. Ta ki filmlerin yönetmen koltuğuna Taika Waititi oturana kadar.&nbsp;Guardians of the Galaxy'le başladığını düşündüğüm bu "Marvel Comedic Universe" algısından sıkılmama rağmen Thor'u Waititi'nin çekmeye başlamasıyla birlikte şu algıyı yıkacağını biliyordum:<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Herkes Peter Parker değil,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Her espri her karaktere cuk oturmak zorunda değil,&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Her Marvel filmi bir anda patlayan şakalarla bezeli olmak durumunda değil.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Thor: Love and Thunder</h2>Taika Waititi'nin çektiği bir filmden sıkılarak çıktığım olmadı. Hatta bütün o kendime uygun komedisinin ortasında genelde duygulanarak ayrılıyorum ortamdan.&nbsp;Zaten Korg'un anlatımıyla süren bir hikâyeden başka bir sonuç da beklemezdim.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/3/1658882441769.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">⚡️&nbsp;The Mighty Thor<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Film, Zeus'un tecavüzcü kişiliğine bir giydirme yapmıyor ama DC evrenine sokar gibi tanrılık müessesesine hafif problemlilik atayabileceğimiz bir gönderme sağlıyor.Kurgu genelinde Yeni Asgard olarak tanıştığımız ABD içerisinde yer alan Nordik mekânı, neoliberal kültürün "Her şeyi paraya ve eğlenceye çevirmemiz lazım," mottosunun tam bir yansıması hatta. Oturup bu yüzden Taika'ya Marksist diyeceğimiz yok ama eğlencelin yanında "Ay, düşündürdü," demeden de geçemedim.Mjölnir'in dönüşü ve Dr. Jane'in kendi Thor gücüne kavuşmasının hikâyesi eksiksiz aktarılmış; kendi kozmogonisini öğrendiğime bayıldım. O zaman önerdiğimi, hatta çok da eğlendiğimi ekleyerek bitireyim.&nbsp;İyi ki varsın Taika ve Thor gücü.🍿 Özel teşekkür: İki gündür ısrarlı sorularıma sonunda "Tamam," diyerek benimle bu filmi sinemada izledikleri için sevgili dostlarım Canan Tırnova ve Berk Atias'a teşekkürlerimle. Sizden başkasıyla Marvel filmi izlemek istemiyorum.

Bunların hepsi Taika Waititi'nin suçu.

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">• Thor: Love and Thunder,&nbsp;açılış hafta sonunda 315 milyon dolarlık dünya çapında ciro yaptı.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/3/1657675640311.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Nu Metro Content<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Show Business Yorumu:</h3>Filmin P&amp;A dahil bütçesinin 250 milyon dolar olduğu söyleniyor. Açılış hafta sonunda böylesine ciro yapan bir filmin geleceği genellikle parlak olur. Durum böyle olursa önümüzdeki hafta bütçesini kapatır, sonrasında da devasa kârlara yelken açar.

Show Business

⚠️İncelemede spoiler bulunmamaktadır. Ta ki kırmızı bir şekilde "BU NOKTADAN SONRA SPOILER VAR!"&nbsp;uyarısını görene kadar. Başlamadan evvel belirteyim, spoilerlı kısımda sevginin varlığı, tanrıların üstünlüğü ve vatanın gerçek anlamı gibi, bu filmde sorgulanan alt metin ögelerine ışık tutulmuştur. İyi okumalar.Thor: Love and Thunder filmi, tanrıları yok etmeye ant içmiş Gorr the God Butcher'a karşı zorlu bir mücadeleye girişen Thor'un hikayesini konu alıyor. Thor, macera dolu hayatını ardında bırakarak bu zamana kadar çıktığı yolculuklardan farklı olarak iç huzurunu bulmak için hareket eder; ancak onun huzurlu geçen emekliliği, Gorr the God Butcher olarak bilinen katilin ortaya çıkmasıyla son bulur. Thor, bu süreçte Kral Valkyrie, Korg ve eski kız arkadaşı Jane Foster'ın yardımına başvurur.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sisteme Başkaldıran Bir Yönetmen<img src="https://images.aposto.com/2022/6/3/1657676722933.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550"></h3>Kaynak: CineDÖncelikli olarak yönetmeninden bağımsız konuşulması imkansız filmlerden biri kendisi. Bunu, çok uzun senelerdir devam eden bir süper kahraman evreni adına söylüyor olmak ise oldukça şaşırtıcı aslında. Çünkü yönetmen için söylenen bir söz vardır, “Siz neyseniz filminiz de odur.” Ancak Marvel Evreni, çok uzun süredir belli bir şablon üzerinden çıkan filmlere sahne olduğu için yönetmen dokunuşlarını neredeyse tamamen kısıtlayan bir tutuma sahip.Mesela bir önceki MCU filminin yönetmeni, belki kağıt üzerinde Sam Raimi idi; fakat gerçekten koltuğa oturmak ve bazı detaylara dokunmak dışında bu işi yapabildi mi? İstediği senaryoyu tam anlamıyla yaşatabildi mi? Yapılan açıklamalar ve filmin, serinin diğer yüksek bütçeli işlerine oranla teknik işlerde -özellikle senaryo ve görsel efektler- oldukça başarısız olması da bunun bir göstergeleriydi. Bu doğrultuda Taika Waititi’ye büyük bir şapka çıkarmak istiyorum.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">"Peki, tam olarak neden?"</h3>Belki aranızda “Görmeden inanmam.” diyenler olacaktır; fakat bu film, bir tür romantik komedi. Evet, romantik komedi. Bu türün ihtiyacı olan her şeye sahip Thor: Love and Thunder. Takip etmesi kolay bir hikaye, avanak aşık, dertlerine rağmen gülümsemekten vazgeçmeyen garip tutumlu bir sevgili, tekrar esprileri, bir sürü çocuk, kötü adam ve gerçekleşen bir dolu absürt olay. Aslında filmi bu cümlelerle özetlemek yeterli olsa da elbette biraz daha derinine ineceğim.Waititi’ye şapka çıkarmak istediğimden bahsetmiştim. Sebebi de bu işte. Belli şablonlara oturtulmuş bir evren içinde daha önce denenmemiş bir türü, kendi serisinin dördüncü filminde denemeyi düşünmekle kalmıyor; yazıyor, çiziyor, sunuyor ve bunu yöneticilerine kabul ettiriyor; hatta üstüne bir de genel olarak beğenilebilecek bir iş bırakıyor günün sonunda. Tabii Waititi sosuyla birlikte.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">"Ne Sosu ya?"<img src="https://images.aposto.com/2022/6/3/1657676837946.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550"></h3>Kaynak: ExberlinerTaika Waititi, nevi şahsına münhasır yönetmenlerden biri. Farklı bir bakış açısı ve kendine özgü bir espri anlayışı var. Anlaşılması için verilecek en doğru örnek ise daha önce yazıp yönettiği Jojo Rabbit (2019) filmi. II. Dünya Savaşı sırasında devlet politikaları nedeniyle büyük bir Hitler sempatizanı olan küçük Jojo, ırk, cinsiyet, siyaset, aile ve aklınıza gelebilecek her türlü konu üzerinden darbe yerken bile bir şekilde gülmeye devam etmenizi istiyor Waititi. Ağır bir kara mizah şövalyesi kendisi. Aynı zamanda Thor serisinin Ragnarok ve Love and Thunder filmlerinde olduğu gibi, tekrar esprilerini de kullanmayı seviyor. İşte burada her zaman olduğu gibi, izleyiciyi ortadan ikiye bölüyor Waititi. Onun espri anlayışını sevenler, ortaya koyduğu işleri beğenirken, sevmeyenler ise sövüyor. Şahsım adına söyleyeyim, ben bu espri anlayışına yakın bir kimseyim. Tekrar esprileri şöyle bir yana dursun, kara mizah… Akan suların durması için yeterlidir şahsım adına. Kısacası bu kısım, biraz bireysel deneyimle sınırlı. O nedenle daha teknik-matematik meselelerin köküne inelim.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sinemanın Matematiği</h3><img src="https://images.aposto.com/2022/6/3/1657677951195.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: DisneyGüçlü bir filmin temeli, sağlam bir hikayeden geçer. Bu filmde izlediğiniz hikaye, herhangi bir kısmıyla daha önce izlemediğiniz ya da sahne sıralaması ile deneyimlemediğiniz bir yapıya sahip değil. Hatta olay sırası göz önünde bulundurulduğunda daha evvel defalarca kez izlediğiniz yüzlerce filmin bir kopyası gibi. Zamanında iyi olan bir kimse, yaşadığı bir travma sonucu filmin ana karakteri ve arkadaşlarından intikam almak ister. Vurdu, kırdı, hırgür… Bunun dışında karakter gelişimlerinde de sorunlar var. Serinin eski filmlerinde yer alan bazı karakterlerin bu filmde bambaşka kişiliklere sahip olduğunu göreceksiniz.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Peki, bu film neleri doğru yapıyor?</h3>Bu olumsuz yanlarına rağmen Waititi, Ragnarok filminde olduğu gibi görsel bir şölen hazırlamış ve görsel efektler anlamında 4. fazda yer alan diğer filmler arasında kafaya oynayacak bir yapı kurmuş. Elbette eksikleri olsa da o kadar kusur kadı kızında da olur diyor ve devam ediyorum. Öte yandan alışılagelmiş bir sahne sıralamasına sahip olsa da tutkal var bu filmde. Sahneler arasında doğru geçişler, kolay takip edilmesini sağlayacak replikler mevcut. Kısacası, bir yazar tembelliği söz konusu değil bu basit yapısına rağmen.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Christian Bale'ı Övme Seansı<img src="https://images.aposto.com/2022/6/3/1657676601507.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550"></h3>Kaynak: Fanart TVOyunculuk performansı, ayrı parantez açmamı gerektiren noktalardan biri. Her oyuncunun üstüne düşeni fazlasıyla yerine getirdiğini düşünüyoum. Fakat biri var ki… Christian Bale. Joaquin Phoenix, 2020 Oscar Ödül Töreni’nde “En İyi Aktör” Ödülü’nü kaldırırken Bale’a dönmüş ve şu cümeleleri sarfetmişti, “Christian, büyük bir hayranınım. Fakat lütfen! Bir kere olsun işleri batır, olur mu? Sadece bir kere!”Rol aldığı ve toplam değerinin birkaç basamak üstüne çıkarmadığı tek bir yapım bile yok. Hangi yapımda yer alırsa alsın, başrol olsa da olmasa da her daim o filmin yıldızı olmayı başaran korkunç bir persona. Kendi jenerasyonunun, şahsım adına tartışılmaz en büyük ismi. Filmin tanıtımlarında gösterildiği kadar karanlık olmayan bir karakteri canlandırıyor olmasına ve bazı ucuz repliklerin kurbanı olmasına rağmen bu performans… Ellerinden öpüyorum.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sadet:</h3>Daha fazla uzatmadan incemeyi sonlandırayım. Filme tek cümleyle puan vermem gerekirse, “Taika Waititi’nin önceki işlerini seviyorsanız bu film de hoşunuza gidecektir.”Bayılmasam da beğendiğim bir yapım oldu Thor: Love and Thunder. Aslında bu toz pembe dünyasının dışında oldukça felsefik bir alt metne sahip olduğunu da düşünmekteyim; fakat incelemenin spoilerlı kısmında yer alacak bu bölüm.👇 İncelememi buraya kadar okuduğunuz için teşekkürler.Basın gösterimine davet ettikleri için Disney’e teşekkürler.

İsminin hakkını veren bir yapım. Aşk ve Gök Gürültüsü, ikisi de mevcut.

Marvel ve İlk Romantik Komedi Denemesi, Thor: Love and Thunder

<img src="https://images.aposto.com/2022/5/4/1656607759452.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.07" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mjölnir – <a fr-original-style="" href="https://www.disneyplus.com/tr-tr/movies/thor/1p4vdKzTuhzr" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Thor</a>Odin’in oğlu, Gök Gürültüsü Tanrısı Thor’un kudretli çekici: Mjölnir. Ölmekte olan bir yıldızın kalbinde, Uru adlı nadir bir metalden dövülen, adı “ezici” anlamına gelen bu çekiç, Thor’un ayrılmaz bir parçası; gücüne güç katan, paha biçilemez bir silah. Ne var ki Odin, oğlunu &nbsp;Dünya’ya sürgün ettiğinde, Mjölnir’in de yalnızca “layık olan” kişi tarafından kullanılabilmesine sebep olacak bir efsun yapıyor. Kendini Asgard’dan çok uzakta, insan ırkının gezegeninde bulan Thor’un Mjölnir’e layık olma yolculuğu Marvel Sinematik Evreni’nde çok önemli bir yer kaplıyor…

Bu Hafta Ne İzlesem?

📈 <a fr-original-style="" href="https://www.bloomberg.com/news/articles/2022-07-05/the-global-energy-crisis-just-got-even-worse-here-s-why" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Big Take:</a> Natural Gas Soars 700%, Becoming Driving Force in the New Cold War⚖️ <a fr-original-style="" href="https://www.euronews.com/2022/07/05/theres-hope-for-international-justice-despite-iccs-bumpy-20-year-history-view" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Opinion:</a> There's hope for international justice, despite ICC's bumpy 20-year history🍿 <a fr-original-style="" href="https://www.theverge.com/23181700/thor-love-thunder-review" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Movie Review:</a> The new Thor movie is a scattershot fairy tale about being friends with your ex

Aposto World

<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-03T14:15:00.965Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Steve Orlando’nun ilk Marvel işi Man-Thing’in ellinci yaşını kutluyor. Minkyu Jung ile güçlerini birleştiren Orlando, ilk sayıda Avengers’ı da işin içine katıyor. Bataklık canavarı Man-Thing’in geçmişine de bir bakış attığımız bu sayıda ana rolü Captan America üstleniyor. Jung’un old school Man-Thing çizimlerine göndermeleri ise beni bu sayıyla ilgili en mutlu eden şeylerden.İnsanlığı evrene verdiği zararlardan dolayı yok etmek isteyen bir büyücü/bilim insanının Man-Thing’i silaha dönüştürmesiyle başlayan sayımız, Londra, Sidney, New York gibi kürenin çeşitli şehirlerine uğruyor. Şehirlerde çıkan olayları kontrol altına alabilmek için Avengers ekibi ikili gruplarla Dünya’ya yayılıyor. Thor ve Blade’i Londra’da, Cap ve Hulk’ı New York’ta, Ghost Rider’ı Los Angeles’ta, Iron Man ve Captain Marvel’ı Sidney’de, Black Panther’i ise memleketi Wakanda’da Man-Thing’in polenleriyle savaşırken izliyoruz.Aksiyon ve heyecan dolu bu sayıda konuk olan Avengers’ı görmek gayet eğlenceliydi. Bir sonraki sayıda Spider-Man’e konuk olacak Man-Thing anladığım kadarıyla Marvel evreninin büyük kahramanlarını tek tek dolaşacak. Büyük bir doğum günü partisine dönüşecek bu serinin bizi nerelere götüreceği bende büyük bir merak konusu oldu. 1 adet parasına 10 tane kahraman aldığımız bu seriye devam etmemek pek akıllıca bir davranış olmasa gerek. Okuması ve bakması acayip zevkli bu seriyi hepinize tavsiye ediyorum.Kapak: Daniel Acuna

Thor ile ilgili hikayeler