Zappa Zamanlar

Petrollü motoru çıkarıp yerine elektrikli motor koymak ve meseleyi kapatmak istiyoruz, ama çözüm bu değil.

Atlar ve Otomobiller

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">• Tofaş Bursa Anadolu Arabaları Müzesi&nbsp;20 Yaşında</h3><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671816733311.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h3>Bursa, Umurbey Mahallesi’nde yer alan ve Tofaş tarafından, içerisindeki tarihi yapılar restore edilerek hayata geçirilen Tofaş Bursa Anadolu Arabaları Müzesi, 20 yaşında. Anadolu’daki binlerce yıllık araba kültür ve birikimini, otomotiv sanayinin gelişimiyle birlikte aktaran ve Tofaş’ta üretilen motorlu araçlara uzanan tarihsel bir kurgu sunan müze, otomotiv sanayinin temelini atmış olan eski ustalara, yeni ustalardan bir teşekkür niteliği de taşıyor.Tofaş Bursa Anadolu Arabaları Müzesi, sanat galerisi ziyaretçileriyle birlikte 2002’den bu yana toplamda bir milyon ziyaretçiyi ağırladı. Bursa Umurbey Bilgi Parkı Kompleksi’ndeki müze bünyesinde yer alan Tofaş Sanat Galerisi, 20 yılda pek çok sergiye ev sahipliği yaptı. Müze, bahçesindeki 375 yıllık dev çınar ağacı, yüzlerce ağaç, bitki ve çiçeklerin yer aldığı doğal ortamla da ziyaretçilerinin keyifli vakit geçirmelerine olanak sağlıyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671816849324.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.47" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Haftanın altı günü ücretsiz olarak ziyaret edilebilen müze, ayrıca cep telefonlarından indirilebilen “Tofaş Müzesi” uygulaması aracılığıyla sesli rehber eşliğinde de gezilebiliyor. Tofaş’ın 2002 yılında restore ederek Bursa’ya kazandırdığı Tofaş Bursa Anadolu Arabaları Müzesi, Anadolu'daki araba kültürü ve birikimini, Türkiye otomotiv sanayinin gelişimine bağlayarak aktarırken, geçici sergilerle de toplumun kültür-sanat hayatına değer katma misyonuyla 20 yıldır faaliyet gösteriyor.Tofaş Bursa Anadolu Arabaları Müzesi faaliyetine Haziran 2002’de, toplam 17 dönümlük alan içinde, 1850’li yıllara ait “Eski İpek Fabrikası”, Fransızlardan kalma, 1850’lü yıllara ait “Mancınıkhane”, 19’uncu yüzyıldan kalma “Kozaklık”ve 15’inci yüzyıla ait “Umurbey Hamamı” ile alandaki bin dört yüz metrekarelik eski ipek fabrikasının, Tofaş tarafından restore edilmesiyle başladı. 15’inci yüzyıla ait bir eser olan Umurbey Hamamı’nın, örnek nitelikteki restorasyon çalışmaları da 2008 yılında tamamlandı ve yapı “Tofaş Sanat Galerisi” olarak Bursa’ya hediye edildi.Müzede, otomotiv sanayinin gelişimi, yüzlerce yıl önceye ait bir tekerlekten yola çıkarak, at arabası ve fayton imalatından, Anadolu tarihinin çeşitli dönemlerini yansıtan araba örneklerine, Türkiye’nin farklı yörelerine ait, her yörenin coğrafi yapısına göre imal edilmiş arabalar ve ait oldukları dönemler hakkında ipuçları veriyor. Anadolu tasarım tarihinin değerli ürünlerini ziyaretçilerin beğenisine sunan müzede ayrıca, Tofaş tarafından üretilen ilk araç olan Murat 124 ve yine Tofaş’ın ürettiği güncel/farklı modeller de sergileniyor. Müze, bahçesindeki 375 yıllık dev çınar ağacı, 200 yıllık kara dut ağacı, yüzlerce ağaç, bitki ve çiçekle de ziyaretçilerinin doğal ortamda keyifli vakit geçirmelerine olanak sağlıyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/5/1671816790559.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Yazı:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://instagram.com/lianpenso?igshid=YmMyMTA2M2Y=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Lian</a>&nbsp;&amp;&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://instagram.com/metinbenbasat?igshid=YmMyMTA2M2Y=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Metin</a>&nbsp;Benbasat. Fotoğraflar: Deniz Sabuncu. Dükkân:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://instagram.com/coffeedepartment?igshid=YmMyMTA2M2Y=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Coffee Department</a>.&nbsp;Balat bizim için Fener’deki kalabalığı aşıp Vodina Caddesi’nden Ahrida Sinagog’una doğru ilerleyen yolda başlar, Çıfıt Çarşısı’nda sona erer. Balat Turşucusu ve simitçiyi gördük mü; kendi kahve kokumuzu aldık mı anlarız ki vardık. Fener kadar turistik ve kalabalık değildir, Çarşamba kadar da kapalı bir topluluk yoktur Balat'ta… Kendi içinde akışı, insan profili ve her gün gelen geçen müdavimleri vardır.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/5/1665750789808.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mahallenin esnafları III ve Lian&nbsp;</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Balat’taki dükkânı açarken hayalimiz iyi kahve için insanların bize gelmeleriydi. İlk günden beri de böyle oldu. Yavaş yavaş çoğaldık. Bugün komşularımız, bölgede çalışanlar ve esnaf dostlarımız müdavimlerimiz arasında. 8 senedir buradayız. Aslında tesadüf oldu Balat’a yolumuzun düşmesi. Ardından sokakları, binanın ve bölgenin tarihî dokusu, mekânın içi ve eski faytoncu kahvesi olması bizi çok etkiledi. O dönem sokaktan geçen 10 kişinin 7’si yabancıydı. Akın akın Avrupalı ve Amerikalı turist geçerdi yoldan. Hatta dükkânı açtığımızda daha çok İngilizce konuşuyorduk. O zaman sokaktaki tek kafe burasıydı yanılmıyorsak, ardından bir bir komşularımız çoğaldı. Bir taraftan çok iyi oldu çünkü Balat’ta farklı yerler açıldıkça ayak trafiği de arttı. Ancak tabii ki çeşit çeşit kalitede mekânlar açılması belirli bir müşteri kitlesini korumada zorluk yaratsa da Balat tam olarak da bu aslında. Her şey iç içe…<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Esnaflar arasında dayanışma</h2>Komşularımızla birbirimizi destekliyoruz. Biz ilk gelenlerden olduğumuzdan mahalleyle bütünleşmiş vaziyetteyiz. Mesela senelerdir uyguladığımız esnaf indirimimiz var, gelen esnaf bizden özel fiyatla kahve içebilir. Bazı işletmelerle birbirimize ikramlar yapıyoruz. Eskiden dondurmacı vardı ona kahve verirdik, kahveli dondurma yaparlardı. Mahalledeki bir başka komşumuz, aynı zamanda da ajansımız; fotoğraflarımızı çeker biz de onlara kahve veririz. Barter gibi düşünebilirsin. Ayrıca mahallede açılan ve nitelikli kahve servis eden bazı mekânlara da kahve tedariği sağlıyoruz. Tabii ki her mekânla böyle dost olamıyoruz. Bu da mahalle kültürünün parçası çünkü farklı vizyonda ve bakış açısında birçok yerin iç içe olduğu bir bölge burası.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/5/1665750877171.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Coffee Department</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Mahallede mutlaka…</h2>Genel olarak Balat’taysak Coffee Department’tayızdır. Yemek için Forno’dan lahmacun söylemeyi severiz, esnaf lokantalarına uğrarız, Köfteci Namlı ve Arnavut yine sevdiğimiz noktalar. Canımız meze, rakı ve balık isterse soluğu Sahil Balık’ta alırız. Smelt&amp;Co., Barba Vasilis, Agora Meyhanesi, Tarihî Balat Turşucusu ve Balat’ın meşhur simitçisi de müdavimi olduğumuz yerler.

Soli

Lian & Metin Benbasat

“Komşularımız ve esnaf dostlarımız müdavimlerimiz arasında.”

<img src="https://images.aposto.com/2022/7/2/1659425503842.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.61" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1940'lar BüyükadaPrens Adalarının 2 bin yılı aşan geçmişinde eşek, uzun yıllar en önemli hayvanlardan biri oldu. M.Ö. 2. ve 3. yüzyıllarda, Demonisos adlı bir madenci, Heybeliada’da bakır ve göz taşı çıkarırken, insan gücünün yanında eşekleri de kullandı. Eşekler; arpa, buğday, mısır gibi tahıl ürünleri ekilen tarlalarda, bağlarda, su taşımada adaların en büyük <a fr-original-style="" href="https://sehirplanlama.ibb.istanbul/wp-content/uploads/2020/07/adalarda-faytonculugun-kisa-tarihi.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">emektarıydı</a>. Eşek, insana güç katıyordu.İstanbulluların 19. yy’da buharlı, yandan çarklı gemiler ile tanışması, Şirket-i Hayriye’nin tarifeli seferleri, ulaşımın 2 saate kadar düşmesi Adalar’daki yerleşim karakterini kökten değiştirdi. Artık Adalar, İstanbullular için bir sayfiye yeri; İstanbullular yazlıkçı, günübirlikçi oldu. Eşek de yazlıkçılar için ev eşyalarının taşınmasını kolaylaştıran bir konfor ve günübirlikçiler için de gezi turu haline geldi.&nbsp;Bu süreç içerisinde eşekçiler güçlendi. Eşekçiler loncası, adaların en güçlü esnafı olur. Ta ki, atlı faytonların adaya ayak basmasına kadar. Eşekçiler, düzenin bozulacağının farkına varıp atlı faytonları meydandan kovmak için büyük mücadele verir. Birçok kez meydan savaşı yaşanır.Akillas Millas, ‘Büyükada, Ada-ı Kebir’ isimli kitabında şöyle yazıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">&nbsp;“… 19. yüzyılın üçüncü çeyreğinde Ada yollarında özel atlı araba ve faytonların sayısı artmaya başlayınca, eşekçiler hemen tepki gösterdiler. İki esnaf grubu arasında çok ciddi kavgalar çıktı, eşek sahipleri araba sahiplerine bir de iyi dayak attılar. Hatta daha ileri gidip yeni düzenin atlarla ilgili edavatını tahrip ettiler. Ancak Cox’un anlattığına bakılırsa (1886), eşek anırtıları zengin Rum bankerlerin altınlarıyla başa çıkamadı ve Büyükada’da özel faytonlar çok kısa zamanda artmağa başladı. Buna karşılık ‘yeşillikler diyarı’ Heybeli’de âlimlerin ve ruhanilerin babaca nasihatlerine rağmen olaylar eşek sahiplerinin galibiyeti ile neticelendi ve bu hakimiyet uzun yıllar devam etti.”</blockquote>Bununla birlikte Ada sakinleri kendi özel faytonlarına sahip olmaya başlar. Adalarda atlı faytonlar gitgide gücünü artırırken eşekçi esnafı da boş durmaz. Eşeğin daha popüler olması için ellerinden gelen mücadeleyi verirler. Dövüşerek kazanamayacaklarını anlamışlardır. Artık 1930’larda ‘eşek propagandası’ medyada yerini alır.1934 tarihli bir haberde eşek besleme merakının özellikle hanımlar arasında büyüdüğü ifade edilse de benzer bir habere başka bir günde başka bir gazetede rastlamak mümkün değil. <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/aksam/1934-07-24/3" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Habere göre</a>, “Hususi eşek beslemek merakı bilhassa hanımlar arasında gün geçtikçe büyüyormuş. Himayei Hayvanat Cemiyeti'ne de günde bir iki kişi hasta eşeğini tedavi için getiriyormuş.”&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/2/1659425653242.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.73" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/tan/1935-07-28/11" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun 28 Temmuz 1935 Tarihli Tan gazetesinde yayımlanan eseri</a>&nbsp;&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">24 yaşındaki Bedri Rahmi Eyüboğlu imzalı bir <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/tan/1935-07-28/11" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">izlenim yazısında</a> ise adalardaki eşeklerin ne kadar sempatik hayvanlar olduğundan bahsedilir: “Gözleri ceylan gözlerinden hiç de aşağı kalmayan sempatik eşekler…” “Eğer takımı kırmızı, Gemi ve bütün kayışları işlemeli idi. Kara gözlerinden sonsuz bir tevekkül akan kırmızı eğerli beyaz eşek…” “Adanın çamları bu kadar yeşil, denizi bu kadar mavi ve eşekleri bu kadar cana yakın…” Yine aynı yıl yayımlanan başka bir <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/kurun/1935-07-08/3" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">haberde</a> Ada'da düzenlenen eşek yarışının çok parlak geçtiği, yarışı seyretmeye gelenlerin çok eğlendiği anlatılır.</blockquote>Eşek yarışlarını takdir edenler kadar beğenmeyen de birçok gazeteci oluyordu. Özellikle eşeklere canları çıkıncaya kadar dayak atılmasına karşı <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/cumhuriyet/1936-08-27/6" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">çıkıyorlardı</a>:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Büyükada eşek yarışları! Haydi hepsi neyse ne amma seyrine, zevkine doyulmaz bu yarışlar yok mu! Adaları o kadar güzelleştiriyor ve şöhretini o kadar artırıyor ki on binlerce halk İstanbul’dan kalkıp İngiltere’nin Derby at yarışlarını gölgede bırakacak kadar şa'şaalı ve heyecanlı olan bu eğlenceye nasıl bir tehalükle (can atma ile) koşuyor, bilsen! Yarı aç yarı tok, kimisi uyuz, kimisi yaralı şu zavallı Büyükada eşekleri, yevmi kıyamette Adaları Güzeleştirme Cemiyeti azasının yakalarına yapışarak, yalnız bu yarış günü değil, papazlardan ve mehtap geceleri de sürücülerden canları çıkıncıya kadar yedikleri dayakların bir hesabını soracak olsalar vay o muhterem azanın hallerine!..."</blockquote><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Çiçek ve eşek yarışı: İkisinin arasındaki zevksizlik farkının birleştiği noktayı yalnız tahrib edicilik ve can yakıcılığa göz yumabilmek vasıflarında buldum. Her ikisinin de kudretinden hiçbir şey göremedim. Hele eşek yarıştırmanın Adaları nasıl güzelleştirebileceğini zihnimde evirdim çevirdim bir türlü bulamadım.”</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/7/2/1659425841651.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="4.70" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Gazete sayfalarına yansıyan ‘eşek tartışması’ İstanbul Belediye Meclisi'ne kadar uzanır. 9 Nisan 1937 nüshalı Son Posta gazetesindeki <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_posta/1937-04-09/11" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">haber</a> başlığı şu şekildedir: "Şehir meclisi eşek davasını gene halledemedi!"O gün mecliste müzakere edilecek on mazbata vardı. ancak bunların dokuz tanesi en ufak bir itiraza uğramadan ya encümene havale edildi ya da uygun görüldü. Ancak eşeklerin şehir sınırları içinde nakil vasıtası olarak kullanılmasının yasaklanmasına yönelik teklif, hararetli itirazlara, ateşli müdafaalara ve şiddetli münakaşalara sebep olmuştu.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">- Bu suratsız hayvanın sevk ve idaresi... - Efendi, eşek suratsız değildir! - Affedersiniz yanlış okumuşum, sûratsız olacak…&nbsp;- Eşek, neden medeni bir şehrin sokaklarına yakışacak niteliği olan bir hayvan değilmiş? Onun medeniyete uymayan nesi var? Ona iyi çeki düzen verilse pekâlâ hayvandır ve her sokağa yaraşır. - Eşeğin nasibi artık medeni diyarlardan sürgün edilmektir. - Eşekle şehirde eşya nakli memnu (yasak)! Eşeğe şehirde binmek memnu! Fakat birisinin keyfi ister de eşeğini yularından tutup şehirde gezdirirse ne olacak? Bu da memnu mu? - Eşek, cins köpek gibi bir zinet hayvanı değil ki tasmasından tutup gezdirilsin! - Eşek neden zinet hayvanı olmuyormuş? İsteyen köpeği bağrına basar ister eşeğini sever. Gözünüzün önüne iyi tımar edilmiş, şık palanlı, parlak tüylü besili bir eşek getirin. Böyle gelin gibi bir eşeğin sokaklarımızda dolaştıran birçok mahluklardan ne eksiği kalır. - Fantezi itirazlarınızdan vazgeçip fikirlerinizi bildirin. - Sırt hamallığını kaldırmaya çalışıyoruz. Fakat birçok eşekçiler, eşekler ortadan kaldırılınca, eşeklerine taşıttıkları yükleri sırtlanmak mecburiyetinde kalmayacaklar mı? - Bizce eşek medeni bir nakil vasıtası değildir...&nbsp;</blockquote>Tartışmalar bu şekilde devam ediyor. Ancak eşeğin yasaklanmasına dair karar meclisten çıkmıyor. Mazbata ileri bir tarihe erteleniyor.&nbsp;

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

Memnu, eski dilde yasak anlamına geliyor. Adalarda ve İstanbul'un birçok semtinde eşeklerin yasaklanmasına giden süreçte sert tartışmalar yaşanır. Bu tartışmaların bir kısmını bu yazıda derledik

Eşek Memnu!

Hızla oraya yaklaştı ve faytoncunun bu davranışını kınadıktan sonra, Nietzsche yere çöken ata yaklaştı, sarıldı ve ağlamaya başladı. Görgü tanıkları, ata birkaç kelime mırıldandığını, fakat ne söylediğini anlayamadıklarını söyledi. Rivayete göre filozofun son sözleri "Mutter, ich bin dumm" yani “Anne, ben bir aptalım.” olmuştu. Tam o sırada zihni, ölümüne kadar sürecek bir değişime uğradı. O günden itibaren tam 10 yıl boyunca, yani ölümüne kadar asla konuşmadı. Atla karşılaştıktan sonra eski haline bir daha dönmeyecekti. Bir gün, toplumun düzenini bozduğu gerekçesiyle polise şikayet edildi ve tutuklandı. Çünkü evinde çıplak bir şekilde piyano çalıyor, komşularını rahatsız ediyordu. Kısa bir süre sonra, akıl hastanesine götürüldü. Daha sonra, Nietzsche’nin eylemlerinin -kırbaçlanan ata sarılması ve ağlaması- akıl hastalığının bir tezahürü olduğu söylendi.

fayton ile ilgili hikayeler