<a fr-original-style="" href="http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/GAZETE/milliyet//milliyet_1930/milliyet_1930_agustos_/milliyet_1930_agustos_2_.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mehmet Selahattin, 2 Ağustos 1930</a>Midesinden sık sık şikâyet eden bir arkadaşım var. Ha bire içer! İçtiği sudan başka bir şeydir: Limonata, gazoz, şıra, ayran, nadiren bira ve akşamdan akşama rakı.Geçen gün bilmem ne münasebetle dedim ki:“Ayol bir kere de şu içme sularına gitsene! Pek methediyorlar, mide hastalıklarına bire bir geliyormuş.”Yüzüme manalıca bir bakışla baktı da dedi ki:“Yok azizim, ben oraya gitmem.”“Neden?”“Baksana kardeşim ‘İçme!’ diye emrediyor. Ben doktorun bile içme demesini dinlemiyorum. Hele bir iç diyen olsun da bak nasıl giderim.”Bizim o arkadaş gibi içki ile başımız pek hoş olmadığı için içme suyuna gittik. Tren Pendik’te henüz mola vermişti ki vagonun içinde bir yaygaradır koptu:“Tuzlu çekirdek! Haydi İçmeler’e gidenler!”“Tuzlu var tuzlu!”Ne dersiniz, çekirdekler kapış kapışa gitti. Malum ya tuzlu şey yenilecek, hararet iyice bassın. Ondan sonra gelsin bardak bardak içme suyu.***Büyük içme suyu haznesinin başında 20 kişi kadar vardık. Herkesin elinde bir bardak. Durup dinlenmeden içiyoruz. Tuhaf değil mi? İnsana burada bir hırs geliyor. Fazla su içme hırsı.Yanımda bir hanım davullar gibi şişen karnını tutarak pof pof edip duruyor ama çeşmenin başından da ayrılamıyor. Alman oldukları anlaşılan bir karı koca pek gayretli şeyler. Saydım erkek 25, kadın 26 bardak su içti.İçme suyunda ben görmeyeli epey değişiklikler olmuş. Su hazneye tulumba ile geliyor. Haznenin yanındaki kaynağın etrafına küçük bir havuz yapılmış. Suyu daha taze içmek isteyenler bardaklarını kaynaktan dolduruyor.Herkes birbirine soruyor:“Sizin kaç oldu?”Alınan cevaplar hayret verecek derecede:“29.”“36.”“Dün 40 bardak içtim ama bugün 25’ten yukarı çıkamadım.”Düşünün bir kere. 36 bardak su ne demek! İnsanın bu kadar suyu bir arada görmekle göz doyar. Bari şu bildiğimiz memba suları gibi içtikçe içeceği gelen tatlı bir su olsa neyse. Tuzluca, mayhoşça bir lezzeti var. Alışkın değilseniz 3-4 bardaktan fazla içmezsiniz. Fakat el oğlu şifa niyetine bu sudan gaz tenekeleri dolusu içiyor.Şurasını da söyleyeyim ki burada asıl mesele suyu içmesi değil boşaltmasıdır. Eskiden karnını şişiren çalılar arasına dağılırdı. Şimdi yüzlerce ayakyolu var. Birkaç bardak sudan sonra ben de bunlardan birinin kapısına dayandım. Baktım biri elinde bir sürü anahtarla geldi. İşim bitinceye kadar kendi başıma sahip olduğum helayı açıp girdim. Dışarıda bir müşteri anahtar beğenmiyor.“Baksana oğlum, bana başka anahtar ver.”“Neden efendim?”“Numarası iyi numara değil. 13 numarayı hiç sevmem.”İçeride gülmemek için kendimi zor zapt ediyorum. Ellerimi yıkarken biraz evvel anahtar veren adam yanıma geldi.“Efendim 20 kuruş vereceksiniz.”Sabahtan akşama kadar bu kadar berbat hizmette çalışan bir adama 20 kuruşluk bahşişi çok gördüğümden değil fakat mesela insan hâli, yanında 20 kuruşu olmayan adam bu suyu içtikten sonra nereye gider ve ihtiyacını nerede defeder acaba? Ayakyolu için alınan parayı duhuliyeye eklemek bana kalsa daha kestirme olur.İçme suyunda geçen günü üç fasla ayırabiliriz: 1. İçme faslı, 2. Temizlenme faslı, 3. Doldurma faslı.Üçüncü fasıl hepsinden tatlı. Masaların etrafında tavuk suyundan yapılmış çorbayı gövdeye atanların hâli sahiden görülecek şey. Hele bir tanesi var, Ermeni şivesiyle öyle bir haykırıyor ki hiç sormayın.“Zo, beni boynuna aldığının farkındasın? Açlıktan ölüorum dedisem inanmoorsun?”Adamcağızın hakkı var. İnsan suyu içip de rahatladıktan sonra dehşetli acıkıyor. Doktorların içme suyunda mühim vaziyetleri var. İtidali kaçırıp birkaç bardak fazla su içen hemen doktora koşuyor.“Karnın şişti, idrar da sökmüyor. Ne yapayım?”“Üst üste 20 bardak içtim daha zuhurat yok. Ne yapayım?”“Su gelmeye başladı. Yeter mi yoksa daha içeyim mi?”Sorunlar hep böyle tuhaf tuhaf şeyler. İçmeler’den dönüş de hoş oluyor. Trenin düdüğü işitilince çalılıklar arasından istasyona doğru bir koşuşturmadır başlıyor. Dikkat ediyorum, hemen bütün yolcular bir vagona toplanıyor. Öteki vagonlara rağbet eden yok. Sebebini kulağıma fısıldadılar:“Öteki vagonların şeyi yok da. Şayet sıkışılırsa…”<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">*Mehmet Selahattin Güngör’ün yazılarındaki bazı kelimelerin yerine, okumayı kolaylaştırmak için günümüzdeki karşılıkları yazıldı. Selahattin’in tüm ifadelerine katılmasak da anlamı ve anlatımı bozacak ya da değiştirecek herhangi bir değişiklik yapılmadı. Dönemin anlam dünyasına sadık kalındı. ‘İstanbul’da Nasıl Eğleniyorduk’un amaçlarından biri de, yazara hak ettiği değeri vererek İstanbul’un geçmişine dair zengin bilgiler içeren bu yazıları gün yüzüne çıkarmak.

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

Herkesin elinde bir bardak, durup dinlenmeden su içtikleri yer

İçme suyunda geçen saatler

<a fr-original-style="" href="http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/GAZETE/milliyet//milliyet_1931/milliyet_1931_temmuz_/milliyet_1931_temmuz_18_.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mehmet Selahattin, 18 Temmuz 1931</a>İstanbul eğlence ve sefahat yerlerinin birçoğu burunların üzerindedir. Misal mi istiyorsunuz, sayayım: Marmara sahillerinde Kılburnu, Sandıkburnu, Anadolu sahilinde Moda Burnu, Boğaz’da Akıntıburnu, Mesar Burnu… Şimdilik hatırıma gelen bunlar. Yalnız dikkat edilecek nokta şurasıdır: İsmini yukarıya yazdığım burunların hepsinde içilir. Tabi su değil, gazoz değil! İçilen halis rakıdır.Dün bir aralık aklıma esti. Şu meşhur Akıntıburnu’nu ne zamandır görmedim. Gidip şöyle bir saat açık Boğaz havası alayım dedim. Gün kavuşmak üzere. Kandilli tepelerinden kopan rüzgâr soluğu doğruca buraya alıyor. Mutat akşam piyasası başlamış. Ellerde tenis raketleri, ayakta golf pantolon, sırtta ince delikli gömlek, yeni yetişmiş delikanlılar, kolsuz ipek gecelikler içinde yanık vücutlarını teşhir eden mini mini köy kızları… Açıkta bir sürü sandal, kik, futa, motör, kayık ve sahil gazinolarında hicazdan bir fasıl:“Çılgınca seviştik, o benim candan eşimdi.”Ohh, geldiğime meğerse ne kadar iyi etmişim. İlk rast geldiğim gazinoya girdim. İsmi de pek cazibeli: Zevk gazinosu. Ha şunu da söylemeyi unutmayayım, yalnız değilim. Yanımda candan bir arkadaş var. Derhal fena tefsire kalkıp arkadaşın cinsiyeti hakkında şüpheye düşmediniz değil mi?Birer iskemle alıp denize karşı yan geldik gelmedik garson göründü.“Ne içeceksiniz efendim?”Ne mi içeceğiz? Akıntıburnu’nda sorulur sual mi bu! Herhâlde birer acı kahveye fit olacak değiliz. Arkadaş atıldı:“Rakı getir, rakı! Tabi buzlu tarafından.”Benim rakı ile başım pek hoş değildir amma kırk yılda bir böyle açık manzaralı yerlerde birkaç kadehcik rakıyı reddedemem.İçi buz dolu kovalar içinde rakı geldi.“Meze ne emredersiniz?”Ha bakınız bu çok mühimdir. Akıntıburnu’na gelip buranın meşhur-u âlem -evet ne sandınız ya- ıstakozundan bir tane olsun yememek Cennet’e gidip de huri görmeden dönmeye benzer.Aman efendim bu ıstakozların tazeliği! Size sütunlarla yazı yazsam bu beyaz etli deniz mahlukunun lezzetini tarif edemem. Bol limonla sızdırılmış zeytinyağı içinde mübarek şey âdeta “Ye beni!” diye haykırıyor. Hani âdeta yemeyip yanında yatılacak cinsten amma insan dayanamayıp çatalla derhal taarruza geçmekten kendini alamıyor.Akıntıburnu ıstakozlarının bu kadar makbul olması nedenmiş bilir misiniz? Bir kere burada sepetlerle avlanan ıstakozun üzeri hiç pislik tutmazmış. Sonra eti başka yerlerde yetişen ıstakozlara kıyas kabul etmeyecek derecede lezzetli olurmuş. Ağzınıza layık, enfes şey doğrusu!Bakın az kaldı unutuyordum. Akıntıburnu’nun istiridyesi ile balık yumurtası da hilkatin birer şaheseri. Arkadaşım masaya eliyle hafifçe dokundu.“Bize biraz balık yumurtası getir.”Aman yarabbi! Yedikçe insanın yiyeceği geliyor. Ağızda yumuşatılmış bir sakız tesiri bırakan bu kuvvetli mezeye hiç diyecek yok. Biz böyle ıstakozla balık yumurtasının senasını ederek tatlı tatlı rakımızı içerken köşedeki saz heyeti de fasıllarına devam ediyor:“Çılgın geceler gölgeli yollarda öpüştük.”Bizim arkadaş alaturka saza bayılır. Her şarkının sonunda bana dönüp mırıldanıyor:“Güzel değil mi? Hicazdan.”Biraz sonra bir başka şarkı:“Hicranla geçen günleri hasretle anarken…”Cezbeye tutulmuş gibi iki tarafa bir hayli sallandıktan sonra gene kulağıma eğildi: “Hüzzam.”Ve ilave etti:“Hanende Ağyazar Efendi okuyor.”Bir aralık denizde lastik kikler içinde dolaşanları seyrederken kolumdan şiddetle çekti.“Dinlesene yahu! Kemençeci Sotiri taksim yapıyor.”“Udu işittin mi? Marko çalıyor. Musullu Hafız Osman Efendi taklidi.”Meğer bütün bu şarkılar yeni çıkmış. İşte size bir tanesi:“Hasretin ruhuma girmiş ebedi bir sızıdır.”Mutlaka söylemesi lazımmış gibi hemen belirtiyor:“Hüzzamdan. Ama ağır hüzzam.”Ve şarkıların biri bitmeden öteki başlıyor:“Avare gönül lütfunu bir gün görecek mi?”Bu da uşşak faslındanmış meğerse.“Kulak versene canım! Hafız Kamil’in gazeli. Kemani İhsan Efendi’nin çalışına bak.”Ve bana alaturka musiki hakkında hiç alakadar olmadığım bir sürü izahat veriyor.Ortalık yavaş yavaş kararırken ağır bir şarkının son nakaratı gazinonun içinde elle dokunur hassas bir gölge gibi kımıldanıyor.“Barışmam buse vermezsen.”Durak yerinde tramvay beklerken arkadaş sordu:“Nasıl Akıntıburnu?”“Güzel,”&nbsp;dedim. “Yalnız tehlikeli. İnsan bir kere dadanırsa akıntıya kapılmak işten değil!”<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">* Mehmet Selahattin Güngör’ün yazılarındaki bazı kelimelerin yerine, okumayı kolaylaştırmak için günümüzdeki karşılıkları yazıldı. Selahattin’in tüm ifadelerine katılmasak da anlamı ve anlatımı bozacak ya da değiştirecek herhangi bir değişiklik yapılmadı. Dönemin anlam dünyasına sadık kalındı. ‘İstanbul’da Nasıl Eğleniyorduk’un amaçlarından biri de, yazara hak ettiği değeri vererek İstanbul’un geçmişine dair zengin bilgiler içeren bu yazıları gün yüzüne çıkarmak.

Buraya gelip de meşhur ıstakozlarından bir tane yememek Cennet’e girip huri görmeden dönmeye benzer!

Akıntıburnu’nda Bir Saat

<a fr-original-style="" href="https://archive.org/details/istansiklopedisi_201912/I.%20A.%208.%20CILT/page/n55/mode/2up?view=theater" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Çabuklu Gazinosu</a>’nun tarihini 1800’lerin sonlarına kadar götürmek mümkün. 19. yüzyıl sonları-20. yüzyıl başlarında Anadolu yakasının en büyük ve en lüks bahçeli gazinosu burasıydı. Vapur iskelesinin hemen karşısında yer alan gazinoda tiyatro ve seçkin saz toplulukları çıkar, gündüzleri kadınlar, akşamları erkekler için şaşaalı âlemler yapılırdı. Alt ve üst olmak üzere iki kısımda oluşan bahçenin dikdörtgen şeklindeki alt kısmı caddeden demir parmaklıklarla ayrılmıştı. Sol köşede tek katlı ahşap bir köşk, kahvehane, yanında büfe yer alıyor; bahçenin ortasında ise bir havuz, havuzun arkasında bir dans pisti ve sağ duvara dayalı bir sahne bulunuyordu. Bahçenin üst kımı ise bir yamacın üzerinde, çınar ve ıhlamur ağaçlarının yer aldığı üçgen şeklindeki bir koruydu.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657628522798.jpeg" width="550" height="435" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.24" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://archive.org/details/istansiklopedisi_201912/I.%20A.%208.%20CILT/page/n57/mode/2up?view=theater" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İstanbul Ansiklopedisi’nde yer alan Çubuklu Gazinosu’nun krokisi</a>1908’de aynı zamanda gazinonun da sahibi olan <a fr-original-style="" href="https://www.sinemabergama.com/antrakt" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Karaköy Börekçisi Hasan Bey</a> tarafından bölgenin meşhur Göztepe Suyu’ndan <a fr-original-style="" href="https://archive.org/details/istansiklopedisi_201912/I.%20A.%208.%20CILT/page/n57/mode/2up?view=theater" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hasan Bey Gazozu</a> üretilmeye başlandı. 1918’e kadar üretilen gazoz şişelerinin bilyeleri ise o dönem çocuklarının en büyük oyun aracına dönüşmüştü. Hasan Bey sadece gazoza adını vermemişti. Çubuklu’daki söz konusu gazino hem “Çubuklu Gazinosu” hem de işletmecisinden dolayı uzun yıllar “Hasan Bey Gazinosu” olarak anıldı.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657628562963.jpeg" width="550" height="584" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.92" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Alttaki fotoğraf gazinoya ait bir reklam. 1914 yılına ait reklamdan (görüntü kalitesi kötü olduğu için okuyabildiğim kadarıyla); <a fr-original-style="" href="https://www.nadirkitap.com/osmanlica-reklam-cubuklu-hasan-bey-gazinosu-reklami-tasvir-i-efkar-gazetesinden-cikma-1914-efemera17983903.html" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Çubuklu’da bulunan Hasan Bey Gazinosu ve Bahçesi’nin cuma ve pazar günleri erkeklere, çarşamba günleri kadınlara hizmet verdiğini, şehrin en meşhur sazende ve hanendelerinden oluşan bir ince sazın bulunduğu, bahçedeki lokantada en nefis yemeklerin servis edildiğini ve ayrı aile yerleri olduğunu anlıyoruz.</a>Üstteki ise <a fr-original-style="" href="https://www.modamuzayede.com/urun/5172081/efemera-cubuklu-gazinosu-2-mevki-kahve-gazoz-fisi-25-kurus-nadir" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Çubuklu Gazinosu</a>’na ait eski bir fiş. 25 kuruşa satılan bu fişle gazoz, çay ve kahve içilebiliyor, lokum yenilebiliyordu. Ayrıca 2. mevki bu fişten gazinoya girişte ücret alınmadığını ve suyun da bedava olduğunu öğreniyoruz.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/aksam/1932-04-19/11" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">1932 yılında</a> içinde Göztepe ve Çubuklu suları da bulunan gazino kiralanmak isteniyor. Bu durum artık Hasan Bey’in gazinonun işletmecisi olmayacağını akla getirebilir. Ancak ileriki yıllara ait bazı gazete reklamlarından mekânın hâlâ <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_telgraf/1937-10-02/8" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hasan Bey Gazinosu</a> olarak anılmaya devam ettiği anlaşılıyor. Belli ki Hasan Bey 1920 ve 30’lar boyunca buranın sahibi olmaya devam etmiş.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657628578037.png" width="550" height="382" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.41" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1938'deki sezonun açılış reklamıYine gazete reklamlarına göre gazino <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/aksam/1938-05-14/14" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">mayıs-haziran</a> aylarında sezonu açıp <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/haber/1937-10-01/10" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ekim</a> ayına kadar hizmet veriyordu. Daha ziyade dar gelirlilerin gittiği gazinoda sezon boyunca Bayan Safiye (Safiye Ayla), <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/tan/1937-09-24/10" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bayan Mualla</a>, <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/haber/1938-05-21/15" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kemani Bay Sadi</a>, <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/cumhuriyet/1945-06-02/4" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Nevzad Akay ve Feriha Kınalı</a> gibi devrin önemli isimleri sahne alıyordu. Safiye Ayla’nın sahne aldığı günlerde ise bahçe kapıya kadar tıklım tıklım oluyordu. <a fr-original-style="" href="http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/GAZETE/tan//tan_1938/tan_1938_haziran_/tan_1938_haziran_14_.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Halk, demir parmaklıklı bahçenin kenarlarına dizilmiş, duvarın üstüne tırmananların başları vecd ile, aşk ile</a> kendisini dinliyordu. <a fr-original-style="" href="https://www.istdergi.com/tarih-belge/bir-zamanlar-yazlik-bahceler" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">1933</a>’te gazinoya kadar varan bir sahil yolunun yapılmasıyla burası daha da ünlendi.&nbsp;Uzun yıllar burayı işleten Hasan Bey’in yerini 1939 yılına gelindiğinde <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/aksam/1939-07-05/4" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mustafa Cebeci</a> isimli biri almıştı. <a fr-original-style="" href="https://archive.org/details/istansiklopedisi_201912/I.%20A.%208.%20CILT/page/n57/mode/2up?view=theater" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">1957-58</a>’de sahil yolunun genişletilmesi çalışmaları sırasında gazinonun ön kısmı yıkılarak yola dahil edildi, bahçedeki köşk ve kahvehane de yıkıldı.

gazoz ile ilgili hikayeler