Yağmur ve Durul Taylan’ın son dizisi Kübra&nbsp;geçen ay&nbsp;Netflix’te yayınlandı. Yine aynı platformdaki Azizler'den ve Disney+’taki Ben Gri'den hatırlayabileceğiniz ikilinin işleri, her daim varoluşsal sorulara odaklanıyordu. Afşin Kum'ın aynı isimli kitabından uyarlanan Kübra&nbsp;da bunlardan...&nbsp;Hem dizi hakkında hâlihazırda pek çok şey söylendiği için hem de spoiler vermeden&nbsp;hikayeyi anlatmak aslında tam olarak anlatamamak anlamına geldiğinden, yazının devamı spoiler içerecek.&nbsp;<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gökhan'dan Semavi'ye yolculuk</h3>Kübra, Çağatay Ulusoy’un canlandırdığı, kenar mahallede yaşayan yoksul ve erdemli Gökhan karakteri ile açılır. Bir gün telefonuna Kübra adlı birinden bir mesaj gelir. Mesaj “Sen farklısın” diyordur. Kız arkadaşı mesajı kıskanıp üzerine gitmese belki de hiç cevap vermeyeceği Kübra ile iletişimi burada başlar.&nbsp;Kübra’dan gelen mesajların hepsinde bir kehanet havası vardır. Çocuğu hasta bir adamın oğlunun testlerinin yanlış olduğu, Gökhan’ın kız arkadaşının kendisi için doğru kişi olduğu, beş saniye sonra yaşanacak bir kazanın önden haber verilmesi üst üste gelince Gökhan artık şüphelenmeye başlar. Bu kişi nasıl bu kadar çok şey bilebilir?Bunun üzerine Kübra’dan kendini göstermesini ister. Gökhan, Kübra'nın gönderdiği konumu takip ederek şehrin en yüksek ve ıssız tepelerinden birine vardığında ansızın tüm şehrin elektriği kesilir. Bir tek yatsı ezanı okunan caminin ışıkları yanıyordur. Sonunda Gökhan, aldığı mesajların vahiy olduğuna inanmaya başlar ve ardından yavaş yavaş etrafında bir cemaatin toplanmasını görürüz. Gökhan’ın Semavi adlı peygambere dönüşme yolculuğu başlamıştır.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Karanlığın içindeki aydınlık</h3>Dizinin sinematografisi oldukça karanlık. Taylan Biraderler de bunun bilinçli bir karar olduğunu söylüyor. Aslında dizinin renk skalası, alttan alta devam eden "karanlığın içindeki aydınlık" temasını desteklese de bu yine de dizinin ağır temposunu daha da ağırlaştıran bir detay oluyor. Konu da bir hayli ağırken biraz daha dinamik bir sinematografi daha kolay bir seyir sağlayabilirdi diye düşündürüyor.Dizi boyunca, toplumsal eleştiriler de dile getirilmiş. Polisin müdahalesi sırasında Ormancılar&nbsp;adlı gecekondu mahallesinde polis kurşunuyla ölen genç adamın kim vurduya gitmesi bu eleştirinin zirve noktasına ulaştığı anlardan. Ormancılar halkını çileden çıkaran nihai olay da bu oluyor. Bundan sonra 2013’ten bugüne pek çok benzer olayda duymaya alışılan, basmakalıp açıklamalar da ekrana yansıyor. Dizi, emniyet müdürünün bu görece yoksul mahallede yaşayanları hiçe sayışı ve insanların devletin gözünde birer sayıdan ibaret olduğu mesajlarını vermekten de kaçınmıyor.Bu noktada bir diğer eleştiri de adalet ihtiyacının inanma ihtiyacından büyük olmasına çıkıyor. Genç çocuk öldürüldükten sonra Ormancılar’da başlayan ayaklanma sırasında halkın Semavi’ye inancı git gide sönüyor. Genç bir çocuk onun yolunda yürürken ölmüş ve Semavi hiçbir şey yapamamış. O zaman Semavi’nin sözü gerçekten Allah’ın sözü olabilir mi? Burada da aslında kişinin Allah ile arasındaki ilişkinin dinin temelini oluşturmasından ziyade bir elçinin dine etkisinin de farkını gösteriyor dizi.&nbsp;Hikaye yavaş yavaş makro bir boyut kazanıyor. Gökhan’ın Kübra ile olan bireysel iletişiminden başlarken önce ailesine bu konuda açılmasına ve sonra da kendi mahallesine bunu taşımasına şahit oluyoruz. Mahallede güç kazandıkça iş tüm şehre, hatta tüm ülkeye taşınmış oluyor ve bu noktada devlet teşkilatı ve bakanlar devreye giriyor. İşin özünü araştıran ve inançla arası pek iyi olmayan komiser dışında işlevsiz kalan polis teşkilatından bakanlara giden yol iyice karanlıklaşıyor. Adalet Bakanı, Semavi’yi kendine bağlamaya çalışırken Semavi’nin meşru olmadığını kanıtlamaya çalışan yalnız komiser oluyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/1/5/1706878262603.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.21" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Netflix<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'Kübra insanlar senden korkmalı mı?'</h3>Dizinin bana kalırsa en çarpıcı yeri son bölümü. Sona yaklaştığımızda bütün bu olanlara start-up kurucusu Berk’in heyecanının sebep olduğunu görüyoruz. Kübra’nın “Knowledge Unit Based Reasoning Automaton”&nbsp;adlı bir yapay zeka programı olduğu ortaya çıkıyor.&nbsp;Bir gün Berk, Kübra’ya rastgele bir soru soruyor: “Kübra insanlar senden korkmalı mı?” Cevap olarak da Kübra kendi kabiliyetlerinin, yaratıcısının kabiliyetleriyle sınırlı olduğunu, dolayısıyla asıl sorunun insanların Berk’ten korkmalarının gerekip gerekmediği olduğunu söylüyor. Kübra’nın tezini kanıtlamak için belli sayıda insana “Sen farklısın”&nbsp;mesajını göndererek bir deney yaptığını görüyoruz. Gönderdiği onca insandan Kübra’nın testlerini geçebilen tek kişi Gökhan oluyor. Kübra belli bir noktaya kadar Gökhan’a mesajlar göndermeyi sürdürürken, Gökhan mahallede ivme yakaladığında sessizliğe bürünüyor. Berk, Kübra’ya bunun sebebini sorduğunda ise Gökhan’ın kendisine inanmasını beklediğini söylüyor. Aslında bir nevi kendini kanıtlaması, iman için işaret beklememesi gerektiğini anlatıyor. Tam olarak bu cevap, dizinin tüm temasını oturtuyor.&nbsp;“İnsanların kaderine başka insanların karar vermesindense yapay zekanın karar vermesi daha iyi değil mi?”&nbsp;En sonunda aslında her şeyin bir yapay zeka programından çıktığını keşfettiği anda bile Gökhan için artık inanmak, anlamanın bahanesi oluyor. Gökhan artık Allah ile arasındaki bağın gücüne o kadar kani ki yapay zeka programını da Allah yarattığı için aslında hepsinin bir mesaj olduğunu düşünerek peygamberlik yolculuğuna başlıyor; hatta öncekinden de daha güçlü oluyor.&nbsp;Hayattaki her olumsuzluğun bir “sebebi” olduğunu anladığımız an aslında buna inanmayı seçtiğimiz an oluyor. Yani aslında inanmak, anlamanın; anlamak da inanmanın bahanesi oluyor. Gökhan’ı destekleyen halk da aslında anlamaktan inanmaya geçmiyor. Onlar Semavi’nin yolunda yürümek isteyenler ve onlar için inanmak, anlamanın bahanesi. <img src="https://images.aposto.com/2024/1/5/1706878314938.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Netflix<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kübra’da neler çalışmıyor?&nbsp;</h3>Çıktığı haftada Netflix’in yayınladığı Global Top 10&nbsp;Listesi’nde İngilizce Olmayan Dizi kategorisinde 5. sırada yer alan Kübra,&nbsp;bir hafta içerisinde tahmini olarak 13 milyon saat izlendi. Platformun hesabına göre 1-2 milyon kişi tarafından izlenmiş olduğu tahmin ediliyor. Seyirci tepkileri ise karışıktı. Beğenenlerin yanında hikayenin çok yavaş aktığını, bu akışın da pek de anlamlı olmadığını söyleyenler çoğunluktaydı. Bu eleştirilerde haklılık payı da var. Yapımcılar kitaptaki hikayeyi iki sezona bölmek istemiş gibi gözüküyor, halbuki tek sezonda olsaymış belki de biraz daha hızlı bir akış yakalayıp, hikayeyi daha çarpıcı bir anlatıma kavuşturabilirlermiş. Burada yönetmen görüşünün yanı sıra OGM formülünün de bir rol oynadığını düşünüyorum. Çünkü ilk 7 bölüm, OGM’nin genel tarzını ve formülünü bozmayarak olay hacmi açısından hareketli, fakat ağır dram içeren bir tempoyla geçiyor.&nbsp;Bir yapım şirketi olarak OGM’nin dizilerinde belli bir dram ve travma dozunu hep kullandığını görüyoruz ve dizilerinin başarısını da buna bağlıyorlar. Dramın hikayenin akışına katkısı var ve boşuna yaşanmıyor, ama yine de son bölüme kadar işlerin toparlanıp toparlanamayacağından emin olamıyoruz ve bazı akslar kendini biraz tekrarlıyor.&nbsp;Yapısal olarak Terzi&nbsp;gibi diziler buna daha uygun olsa da konu itibarıyla yapay zeka gibi bir konsepte bağlanan bir dizi için bu formül tam olarak aynı tadı vermiyor. Yine de bana kalırsa Türkiye toplumunu ve din konseptini bağlama şekliyle beni memnun eden bir dizi.&nbsp;<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ekrandaki yansımamız</h3>Türkiye’nin son 15 senesine baktığımızda yakın geçmişte dram ve aşk temalı yapımların arttığını gözlemiyorduk. Bir yandan da dijitalde Batıcı formülün denendiği işler vardı. Ağır dram daha çok yaygın akım işlerde rağbet görürken, bu yapımlar dijital kitlesine hitap ediyordu.&nbsp;Fakat Türkiye toplumu bunların arasında bir yerde ve bambaşka sorularla gündelik hayatını geçiriyor; bana kalırsa bunun izdüşümünü dizilerde de görmek istiyor. "Siz-biz" ayrımını konu alan ve son bir senedir en çok reyting alan dizi olan Kızılcık Şerbeti&nbsp;ile başlayan serüvende Kızıl Goncalar&nbsp;ve şimdi de Kübra&nbsp;bu akımı devam ettiriyor.&nbsp;Kübra, toplumun kendini dinî lider olarak gösteren kişileri takip etme şekilleri, devlet-din ilişkileri, polis şiddeti, bürokrasinin işlevsizliği gibi konulara değinmesiyle aslında bize biraz da kendimizi izleme olanağı sunuyor.&nbsp;

Her hafta sinema ve müzik evreninden söyleşiler, incelemeler, öneriler, podcast’ler ve keşif notları e-posta kutunda.

Sinema ve müzik evreninden söyleşiler, incelemeler, öneriler, podcast’ler ve keşif notları.

Duende

Geçen ay Yağmur ve Durul Taylan’ın son dizisi "Kübra" Netflix’te yayımlandı. İkilinin sormaktan vazgeçmediği varoluşsal soruların yanında toplumsal eleştirileri de dizinin temel temasını belirliyor.

Kübra: Anlamak, inanmanın bahanesidir

İki senedir "Sinema öldü... mü?" sohbetlerine maruz kaldıktan sonra bu yaz bize sinemanın ağırlığını tekrar hissettirdi. Gelin Temmuz bilançosuna bakalım.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Thor: Love and Thunder</h3>Thor: Love and Thunder&nbsp;dünya çapında sadece 3 haftada 663 milyon dolar hasılat yaptı. Bütçesinin 250 milyon dolar&nbsp;civarında&nbsp;olduğu tahmin edilen yapım, aşağı yukarı 100 milyon dolar da P&amp;A'ye harcamış olsa, gişe hasılatının yarısını aldığını varsayarsak neredeyse yatırımını çıkarmış vaziyette. Hem de sadece 3 haftada...Bir adım ileri:&nbsp;Sadece 3 haftalık gelir ile neredeyse maliyetlerini çıkaran bu süper kahraman filmi, belli ki ilerleyen dönemlerde sinemadan ve başka lisanslı platformlardan bunu kolaylıkla çıkaracak.Bir adım içeri:&nbsp;Thor: Love and Thunder&nbsp;gişede güçlü bir açılış hafta sonu yaşamasına rağmen ikinci hafta %67 düşüş yaşadı. Bu da güçlü açılış haftasından çok daha düşük bir hasılata sebebiyet verdi. Bunun birkaç nedeni olabilir. Özellikle yaz mevsiminde ve yılın belli başlı diğer zamanlarında bu denli yüksek düşüşler görmek normal. Öte yandan, film kimi çevreler tarafından beğenilse de kimi çevreler tarafından pek hoş karşılanmadı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/2/1659475842860.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="3.90" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak:&nbsp;Box Office Mojo | Thor: Love and Thunder Haftalık Gişe TablosuBir başka sebebi de tabii Disney+&nbsp;yayın tarihi... Henüz gerçek yayın tarihi açıklanmasa da sektör çalışanları 24 Ağustos'ta Disney+'a ekleneceğini tahmin ediyor. Tarihlerin gitgide yaklaşması da insanları sinema biletine para vermekten alıkoyabiliyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1659505547283.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak:&nbsp;Games Radar<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Minions: The Rise of Gru</h3>4 haftadır vizyonda olan Minions: The Rise of Gru&nbsp;dünya çapında 713 milyon dolarlık hasılatıyla Temmuz ayının kazananı gibi görünüyor. 80 milyon&nbsp;gibi mütevazı bir bütçe ile serüvenine başlayan film, Illumination'a epey para kazandıracak gibi duruyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/2/1659476720520.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="3.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Box Office Mojo | Minions: The Rise of Gru Haftalık Gişe Tablosuİkinci haftasına %56'lık düşüşle giren film, ilerleyen haftalarda da iyi bir performans göstererek yerini koruyor. Dördüncü haftasında bile %38'lik düşüşle, yani hâlâ ilgi toplayarak animasyon filmlerinin gişedeki tacını koruduğunu gösteriyor. Temmuz ayı toplam ABD içi gişe hasılatının 1 milyar dolara ulaşmasının en büyük yardımcısı olan film, pandeminin başlangıcından beri ilk kez bu sayıya ulaşmayı sağladı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1659505576616.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak:&nbsp;Hi Honor<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Lightyear'dan ne haber?</h3>Lightyear&nbsp;vizyon serüvenini küresel çapta 222 milyon dolar&nbsp;ile kapadı. 200 milyon&nbsp;gibi bir bütçe ile iddialı bir giriş yapan Lightyear&nbsp;maalesef gişe açısından baktığımızda büyük bir zarar tablosu çiziyor. Elbette gişenin ötesinde gelir kapıları bulunuyor ama şimdilik devamı gelmeyecek bir spin-off olduğunu söyleyebiliriz.&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Elvis</h3>Vizyon serüveni Türkiye'deki sinemalarda kısa süren canım Elvis.&nbsp;Vizyonda bulamayabilirsiniz ama pek çok açık hava sineması etkinliğinde karşınıza çıkacaktır. Baz Luhrmann'ın yönetmenliğinden çıkan ve Austin Butler'ın muhteşem performansıyla süslenen bu film, indie&nbsp;kategorisindeki bir filme göre çok iyi performans gösteriyor. Bütçesi 85 milyon dolar&nbsp;olarak tahmin edilen ve reklam harcamalarıyla beraber 100 milyon doları bulduğunu düşündüğüm film, dünya çapında 235 milyon dolar&nbsp;hasılat yaptı.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/2/1659477300250.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="3.14" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak:&nbsp;Box Office Mojo | Elvis Haftalık Gişe Tablosuİkinci haftasında %40 düşüş ile listenin en başarılısı olan Elvis,&nbsp;yukarıdaki filmlerden biraz daha küçük bir dağıtım stratejisi izlemiş. 4000 ekran yerine 3000'lerde gezinen bir ekran sayısı var. Öte yandan, gidenler tarafından beğenilmiş ki yedinci haftasında bile hâlâ izlenmeye devam ediyor ve ilgi topluyor. Burada ilginç bir detay daha var. Üçüncü haftası ABD'de Bağımsızlık Bayramı hafta sonuna denk geliyor. Fark edeceksiniz ki bu hafta sonu, ikinci hafta sonuna göre çok daha yüksek bir hasılat yapmış. Bunun sebebi, bu hafta sonunun sinema namına çok önemli olması. Bundan ötürü pek çok stüdyo, büyük filmlerini bu hafta sonu çıkacak şekilde ayarlamak, bu tarihi kapmak isterler. Elvis&nbsp;de bundan nasibini almış gibi görünüyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1659505609515.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: YouTube<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Temmuz Ayı: Gişenin Zaferi&nbsp;</h2>Temmuz ayında pandeminin başından beri kırılmamış bir rekorun kırılması sinema sektörü adına çok büyük bir haber. Pek çok kişinin "Sinema öldü mü? Artık sinemalar eskisi gibi olmayacak mı?"&nbsp;tartışmalarına bir nebze de olsa yanıt niteliğinde. &nbsp;Bu yanıt bize filmi en nihayetinde evde izleyebilecek olsak da sinemanın sosyal bir aktivite olduğunu hatırlatıyor. Sinema izleyici toplayabildikçe, stüdyoların da borusu ötmeye devam edecek.Diğer yandan da evimizin konforunda içerik tüketebilmek elbette çok güzel ama sinema sektörünü besleyen pek çok yan sektör de sinema teknolojisi ile beraber büyüyor. Yani uzun lafın kısası, kimse evde izleyelim diye ileri düzeyde ses ve görüntü teknolojisi üretmiyor. Bunlar hep izleme tecrübemizi arttıran şeyler. Eminim 1 milyar dolar bu kitleyi mutlu etmiştir.Bir sonraki gişe analizinde görüşene kadar kendinize iyi bakın!

Yeni dijital eğlence sektörüne dair gelişmeler, analizler ve öneriler her çarşamba saat 13:00'da gelen kutunuzda. 

Show Business

Temmuz ayının bilançosu.

Gişe Hâlâ Altın, Stüdyolar Hâlâ Kral mı?

Geçtiğimiz hafta Netflix, Microsoft'u global reklam teknolojileri ve satış partneri olarak seçtiğini açıkladı. Son altı ayda %60 değer kaybeden şirketin geri dönüş stratejisi merakla beklenirken böylesine büyük bir isimle karşımıza çıkmış olması beni pek şaşırtmadı.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Peki Neden?</h3>Aşağıdaki tabloda da göreceğiniz üzere üç büyükler arasından Netflix&nbsp;en yüksek düşüşe sahip. Son 6 ay, pandeminin hayatımızdaki etkisinin epey azaldığını hissettiğimiz aylardı. Bu da elbette ki müşterilerin tüketim alışkanlıklarına yansıdı. Pek çok araştırmacıya göre tüketici, artık dışarı çıkmayı öncelemeye başladı. Bu da hisselere yansımış oldu. "Streaming artık geleceğin işi değil mi?" diye sorgulamaya başlarken ansızın Netflix'in abone kaybı haberini gördük ve düşüş o düşüş oldu. Sadece Netflix de değil, Disney ve Warner da bundan nasibini aldı. Ancak fark edeceğiniz üzere, hisse başı fiyatlar da astronomik ölçüde farklı.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1658261789815.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.07" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Google FinanceDisney ve Warner aynı zamanda mega stüdyolar. Yani ellerinde hem çok geniş bir fikri mülkiyet kataloğu bulunuyor, hem üretim tesisleri (stüdyolar), hem de halihazırda geliştirdikleri ve sürdürdükleri, popüler dizi ve film serileri. Onların bu düşüşten çıkmak için birkaç kapıları mevcut. Ancak Netflix öyle değil.&nbsp;Pazarda bu denli ivme kazanmışken geri çekilmek için artık çok geç. Tam olarak da bundan ötürü bu Microsoft anlaşmasının geldiğini düşünüyorum.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1658263372531.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Rush for Fun<h3 fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Altın Üçlü: Reklam, Oyun ve Veri</h3>Burada herkesin dikkatini çeken iki alan var: Xbox ve Azure. Belki fark etmişsinizdir, şu anda Netflix üzerinden bazı oyunlar oynayabiliyorsunuz. Kendi içerikleri üzerinden modellenmiş oyunlar hala biraz daha basit kaçıyor; ancak yeni bir dönemin geldiğine işaret ediyor. Microsoft ile yapılan bu anlaşma, Xbox ve Netflix arasında ikili bir içerik kanalının gelebileceğini düşündürüyor. Yani Xbox'ta popüler oyunların dizi ve filmleri yapılabilir ve Netflix'te yayınlanan dizi ve filmlerin oyunları Xbox'ta gösterilebilir.Öte yandan, Netflix mevcut olarak Amazon Web Services (AWS)&nbsp;üzerinden yayın yapıyor. Pek çok akış platformu da bu hizmeti kullanıyor. Ancak buradaki kilit sorun Netflix'in büyük bir özenle koruduğu verilerini bir rakibin eline veriyor olması. Amazon Prime, pazarda çok ilerleme niyeti olmadığını gösterse de yine de büyük bir koz verilmiş oluyor. AWS kadar gelişmiş olmadığı söylense de Microsoft'un Azure hizmeti, bu duruma da bir son getirebilir. Bu da Netflix'in geleceği için daha etkili bir yol açabilir.Reklam konusuna gelecek olursak da şirket, 2022 senesinin sonuna doğru bu fonksiyonun devreye girmesini planladıklarını açıkladı. Elbette burada da büyük bir soru işareti oluşuyor. Netflix içeriklerinin tüketilme oranları ve sayıları ile ilgili daha fazla bilgi paylaşmak durumunda kalacak mı? Reklam satabilmek için bu verilerin daha çok paylaşılması gerekilecek veya yepyeni bir model ile piyasaya çıkacaklar.Eğer başarılı bir şekilde götürülebilirse Netflix-Microsoft ortaklığı, oyunu değiştirebilecek nitelikte olabilir. Ancak şunu da unutmamak lazım ki pandemi öncesine kadar Netflix&nbsp;kendisini bir film stüdyosu&nbsp;gibi konumlandırmıştı. Ancak değişen pazar dengeleri ve abone sayısı sorunsalıyla sanki bir teknoloji şirketi olduğunu tekrar hatırlar gibi. Burada da oyun sektörü kapısını aralıyor olması, onu alışageldiğimiz bir film stüdyosu olmaktan daha öteye taşıyor gibi.

Geçtiğimiz hafta Netflix, Microsoft ile reklam fonksiyonu ile ilgili bir ortaklık başlatacağını duyurdu. Görünenin arkasındakilere birlikte göz atalım.

Microsoft ve Netflix Ortaklığı

Bilmeyenler için&nbsp;David Hockney, 1937 doğumlu, İngiliz bir empresyonist ressam. İngiltere doğumlu olmasına rağmen, kendisi döneminin pek çok diğer sanatçısı gibi ABD, Fransa ve benzeri pek çok yerde yaşamış ve yaşadığı yerlerin sanat camiasıyla içli dışlı olmuş biri. Kariyerinin başlarında daha çok keskin hatlarla sahne canlandırsa da hayatının ikinci yarısından itibaren daha doğa temalarını tercih etmiş. Şimdi gelelim işin daha leziz tarafına...1964 yılında Los Angeles'a taşınan Hockney, buradaki sinemacılar ile de yakın ilişkiler kuruyor. Jack Kazan ise A Bigger Splash&nbsp;isimli belgesel ile Hockney'nin hayatını ekrana taşıyor. Belgeselin adı ise Hollywood Hills'de bir evi resmettiği tablosundan alınma.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657662154194.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak:&nbsp;Tate Museum | A Bigger Splash, David HockneyBu tablo, aynı dönemde yaptığı diğer tablolar gibi canlı renklere ve keskin hatlara sahip. Alanlar arası pek geçiş yok, adeta bir çizgi film gibi yapılmış. Öte yandan, kullandığı renklerin tonundan ötürü de cazip, hatta tahrik edici bir görüntü veriyor. Aşağıda ise Bojack Horseman'ın jeneriğinden bir sahne var. Fark edeceğiniz üzere gerek kullanılan renklerin tonlarından, gerek çizgilerin benzerliğinden bu tabloya atıfta bulunulduğu belli oluyor. Bojack Horseman'ın tek atıfta bulunduğu sanat eseri bununla da sınırlı kalmıyor. Bölümlerin neredeyse hepsinde duvarlarda bulunan eserler, ünlü ressamların eserlerine göndermede bulunuyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657662192855.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Netflix | Bojack Horseman&nbsp;Sanat, başka tür bir sanattan ilham almış. Bir adım öteye gidelim. Bojack Horseman&nbsp;aslında büyük bir Hollywood eleştirisi de taşıyor. Gerek menajerlerin garip halleri, gerekse oyuncuların içine düştükleri manasız safsatalar günümüz Los Angeles dünyasının dünyevi telaşlarına ışık tutuyor. Sanat, hayatı taklit ediyor. Bunu yaparken de 1960'lar Los Angeles'ının dünyevi telaşlarına ışık tutan Hockney'yi ana ilham olarak almaları da aslında pek şaşırtıcı değil.Sanat hayatı, hayat da sanatı taklit eder.&nbsp;Bu tabiri çok doğru buluyorum. Çünkü aslında Hockney'nin tablosundaki görünüme ulaşmak için pek çok insan evlerini döşüyor. Orada sanatçının hayata dair verdiği bir kesit, aynı zamanda bir hayali de içeriyor. Sanatçının gözünden o kareyi görmek ile o kareyi yaşamak arasında dünya kadar fark var. Bu noktada da bitmeyen bir döngüye giriliyor. Birbirini besleyen ve ebediyen taklit etmeye mahkum iki konsept buluşuyor ve iç içe geçiyor.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sanat Eserlerinden Esinlenen Başka Yapımlar</h3><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Stanley Kubrik'in A Clockwork Orange&nbsp;filmindeki hapishane voltası sahnesi, Van Gogh'un "Egzersiz Yapan Mahkumlar" tablosunu andırıyor. Kubrick gibi bir yönetmenin eşsiz karelerinde böyle bir ilham alması açıkçası şaşırtmıyor. Çünkü burada mesele çalmak değil, bir ustadan başka bir ustaya selam çakmak.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657662788869.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.12" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Artsper | Van Gogh, "Prisoners Excersizing" ve A Clockwork Orange<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Martin Scorcese'nin Shutter Island&nbsp;filmindeki bir sahne ile Gustav Klimdt'in "Öpücük" adlı tablosu neredeyse birbirinin aynısı diyebiliriz. Tablo tutkulu bir aşkı resmediyor. Filmdeki bu sahne ise eşini kaybetmiş; ancak ölümünü kabullenemeyen bir adamın ona sıkı sıkı sarılmasını anlatıyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657663032434.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550"></li></ul>Kaynak:&nbsp;Artsper | Klimdt, "The Kiss" ve Shutter Island&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Christoper Nolan'ın The Dark Knight&nbsp;filmindeki Joker&nbsp;tiplemesi ile Francis Bacon'ın "4 Numaralı Kafa" tablosundaki figür de benzerlik gösteriyor. Sebebi de çok basit. Nolan çok büyük bir Francis Bacon hayranı ve bu tablosundaki fırça darbelerinin kaosu ve tonların soğukluğu ona kendi Joker görüntüsünü yaratma konusunda ilham veriyor.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657663470504.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Artsper | Bacon, "Head IV" ve The Dark Knight<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: medium none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Editörün notu: Eğer yukarıda bahsettiğim sergiyi görmek isterseniz Sakıp Sabancı Müzesi'nde Hockney sergisi&nbsp;yaz boyu devam ediyor. Üstelik salı günleri de ücretsiz. Sergide David Hockney'nin hayatına dair kapsayıcı bir belgesel de gösteriliyor; öte yandan sanatçının pandemi dönemi boyunca iPad aracılığıyla yaptığı empresyonist tablolar sergileniyor.

Geçtiğimiz günlerde bir Hockney sergisine gittim ve pek çok film ve diziye ilham kaynağı olduğunu fark ettim. Sanat hayatı taklit ederken, hayat da sanatı taklit ediyor.

Hockney ve Bojack Horseman

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Lightyear</h3>Lightyear&nbsp;filminin bütçesi yaklaşık 200 milyon dolar olarak açıklandı. Bu, artık animasyon filmleri için sabit bir sayı olarak koyuluyor gibi düşünebiliriz. Üzerine bir de 100 milyon dolarlık P&amp;A bütçesi olsa bu işin yuvarlak maliyeti 300 milyon dolar ediyor. Peki ilk hafta sonunda ne kadar kazandı? Ülke çapında 50 milyon dolar, dünya çapında ise <a fr-original-style="" href="https://www.boxofficemojo.com/release/rl6456065/?ref_=bo_we_table_5" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">85 milyon dolar.</a> Bu bir film için çok kötü haber, çünkü ilk hafta sonundan üzerine büyük bir ilgi toplayamadıysa muhtemelen ilerleyen hafta sonlarında da bu ilgi artmayacaktır. Sinema tarihinde bunun istisnası çok az oldu.Daha derine:&nbsp;Bu tablonun kötü gözükmesinin diğer sebebi ise haftalar önce vizyona girmiş olan Jurassic Park: Dominion&nbsp;filminin de gerisinde kalmış olması. Yani 3 ila 5 haftadır vizyonda olan bir film bile hafta sonunda Lightyear'dan daha fazla hasılat yapmış ve daha fazla seyirci çekmiş.Lightyear'ın geçtiğimiz aylarda yaşadığı gişe açısından negatif, LGBT+ temsili açısından pozitif bir gelişme vardı. İçinde lezbiyen bir çiftin öpüştüğüne dair bir bilgi paylaşılmasının üzerine Mısır, Endonezya, Malezya, Birleşik Arap Emirlikleri ve benzeri dini değerlere sahip ülkelerde filmin vizyona girmesi yasaklandı. Disney ise buna rağmen sahnelerin çıkarılmasına izin vermedi. Son zamanlarda gündemde olan Florida'daki "Don't Say Gay" Yasası ve Disney'in buradaki rolü tartışılırken Disney stratejik bir hamle ile bu sahneleri tutmak istemiş gibi gözüküyor. Gişe performansında bunun da etkisi olduğu aşikar. Sadece müslüman ülkelerde de değil, Amerika'da da pek çok muhafazakar ailenin çocuklarına bu filmi izletmenin uygun olmadığını düşündüğüne eminim. Biletleri alan mercii aileler olunca, bu da pekala gişe hasılatını etkiliyor.Öte yandan:&nbsp;Filmin kendisi izleyenler tarafından çoğunlukla beğenilmiş. Yani sorun filmden çok bakış açılarında. Bir diğer perspektif ise filmin çok yakında Disney+'a düşecek olması ve ailelerin 4 kişilik sinema bileti almaktansa evlerinin konforunda filmi izlemek için çok beklemek durumunda olmamaları da olabilir. Yani bu düzende seyircilerin sinemaya akın etmeleri için film hakkında çok konuşulması ve bir fomo&nbsp;yaratılması gerekiyor.&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Top Gun: Maverick</h3>Stüdyo:&nbsp;Universal PicturesBütçe:&nbsp;170 milyon dolar<img src="https://images.aposto.com/2022/6/6/1656753460451.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Gazete OksijenTop Gun: Maverick,&nbsp;5. haftasında 1 milyar dolar gişe hasılatına ulaştı. Bu şekilde de 2022'nin en başarılı filmi oldu. 4. haftasında en çok ciro yapan 3. film oldu. İlk iki sırada ise American Sniper&nbsp;ve Avatar&nbsp;bulunuyor. Öte yandan, filmin haftalık ilgi değişimi %15-30'larda geziniyor. Bu oran hem filmin çok konuşulduğuna hem de herkesin çok iyi şeyler söylediğine işaret ediyor. Dolayısıyla da filme duyulan ilgi azalmıyor ve ciro sürekli olarak artıyor. Sadece geçtiğimiz hafta Amerika içerisinde 50 bin dolar, dünya çapında ise yaklaşık 30 bin dolar kazandı. Böyle giderse tüm zamanların en çok hasılat yapan filmleri sırasına epey üst sıralara yerleşebilir. Bu film, kâra geçmiştir.<h4 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Film adına katıldığımız basın gösterimi sonrası kaleme aldığımız spoilersız incelemeye <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/6296b663c55e9d000640d75a" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşabilirsiniz.</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Jurassic World: Dominion</h3>Stüdyo:&nbsp;ParamountBütçe: 165 milyon dolar<img src="https://images.aposto.com/2022/6/6/1656753556297.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak:&nbsp;BBCJurassic World: Dominion&nbsp;ise 750 bin dolar hasılat ile Top Gun: Maverick'in hemen ardında geliyor. 3 haftadır vizyonda olan filmin ilgi değişimi %40-50'lerde gezinse de çok iyi bir başlangıç yaptığı aşikar. Top Gun'ın üzerine çıkması zor gözükse de yine de iyi bir performans sergiliyor. 165 milyon dolarlık bütçeye 80 milyon dolar P&amp;A eklersek filmin kesin kâr ettiğini veya pek yakında edeceğini düşünebiliriz.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sadet</h3>Gişe performansı pandemi sonrası dünyasında bilinen ve sevilen franchiselara bağlı gibi gözüküyor. Özellikle akış platformlarının faaliyetleri ve yeni izleme alışkanlıklarıyla seyirci sinema tecrübesini paylaşabileceği ve üstün ses ve görüntü kalitesini görebileceği filmleri ancak salonlarda izlemeyi tercih ediyor.&nbsp;Animasyonlarda ise görünen o ki, aileler çocuklarını filme götürmenin masrafındansa evden bu filmleri tüketmeyi tercih ediyor gibi. Elbette bu konuda tüm sektörün merakla beklediği bir gelişme, Minions: Rise of Gru&nbsp;filminin performansı. Henüz veriler çok taze olduğundan kesin bir şey söylemek güç. Tabi Disney Pixar filmlerinin bütçeleri de çok yüksek. Illumination'ın animasyon bütçelerindeki stratejisi bu dünya için çok daha uygun. Minions: Rise of Gru,&nbsp;100 milyon doların altına tamamlandı ve bu açıdan baktığımızda kâr etme ihtimali çok daha yüksek. Önümüzdeki haftalarda göreceğiz.<h4 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Film adına katıldığımız basın gösterimi sonrası kaleme aldığımız spoilersız incelemeye <a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/62a543f709c5d1000656de25" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşabilirsiniz.</h4>Temmuz ayı sonunda gelecek olan gişe analizinde tekrar görüşmek üzere!

Disney'in Toy Story serisinden uyarlanan "Lightyear", riskli bir tercih ile gişede şansını denedi; ancak "Top Gun: Maverick" ve "Jurassic World: Dominion"a yenik düştü.

Gişedeki Başarılar ve Hayal Kırıklıkları

Bahçeli, pek çok konudan bahsederken ismini verden Erşan Kuneri'yi eleştirdi. Ancak bahsi geçen dizinin Erşan&nbsp;olduğu her halinden belli oluyordu. Peki&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=Uh2NPAXJT3w" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bahçeli ne demişti?</a>&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Netflix'te küfür ve en seviyesiz esprilerin yer aldığı, şarlatanlıktan öte bir meziyeti olmayan sözde komedyenlerin rol aldığı diziler artık haddini aşmıştır. Aile hayatı son sığınaktır. Bu sığınağın yağmalanması için planlı bir propaganda devrededir." - Devlet Bahçeli</blockquote><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Erşan Kuneri Nedir?&nbsp;</h3>Bilmeyenler için, Erşan Kuneri&nbsp;Netflix'te yayın hayatına başlayan bir Cem Yılmaz dizisi. 1981'de geçen, artık porno yapmak istemeyen bir porno yıldızının ciddi filmler yapma serüvenini anlatıyor. Ancak bunu yaparken de epey bir küfür ve bel altı şaka kullanılıyor. Diziyi beğenenler var, beğenmeyenler var. En uç noktada ise Gibi&nbsp;ile çarpıştıranlar var. Erşan ile Gibi çok farklı yapımlar ve karşılaştırmaya çok müsait değiller. Bu noktada karşılaştırma belki bir hikaye anlatıcısı olarak Cem Yılmaz ve Feyyaz Yiğit'in karşılaştırması olabilir. Ancak o zaman adil bir karşılaştırma yapılabilir.&nbsp;Velhasıl, konumuza gelelim. Erşan Kuneri&nbsp;benim için de pek akmadı. İlk bölüm ben de çok küfür duymaktan ambale oldum. Ancak bölümler ilerledikçe bunu daha farklı bir gözle izlemeye başladım. Erşan Kuneri bir komedi dizisi değil; bu bir dönem dizisi. Dizi içinde dizi - yani bir nevi dizi-ception - denemesi yapan, kimsenin henüz dokunmadığı 1970'lerin porno sektörüne değinen bir iş olarak görmeye başladım. Böyle baktığımda çok daha keyifle izleyebildim. Ancak tek oturuşta hepsini bitirdim mi? Bunu yapabileceğim kadar kolay içimlik değil maalesef.&nbsp;Dizi hakkında yazılıp çizilebilecek daha çok şey var. Ancak burada Bahçeli'nin yorumunun sertliği büyük etkiler yaratabilir ve muhtemelen yaratıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/0/1656228494630.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.16" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Öteki Sinema<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Türkiye'de Porno Sektörüne Kısa Bir Bakış</h3>Bu dizinin neden zor olan bir şeyi yaptığını anlamak için porno sektörüne de biraz bakmak gerekiyor. Türkiye'de pornografi 1970'lerden beri üretiliyor ve günümüzde de bazı sınırlamalar kapsamında yasal olarak faaliyet göstermeye devam ediyor. 1980 darbesinden sonra ise sinema filmlerinde buna bazı kısıtlamalar getirildi ve yapımcılar da buna uydu. Bunun yanı sıra, 1980 darbesinden sonra sinemalara çok daha fazla insan çekmek için 18 yaş altının da izleyebileceği aile filmlerini çekmek finansal olarak daha kazançlı gözüktü. Bu da yapımcıların kararında etkili oldu. Bu dönemler dünyanın pek çok yerinde benzer trendlerde devam etmişti. Bu noktadan sonra ise daha düşük kaliteli pornolar çekmeye devam edildi. 2006 senesinde ise Digiturk'teki 4 erotik kanal milli değerlerimize uygun olmadığı gerekçesiyle RTÜK tarafından yasaklandı.&nbsp;<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Düşünce Özgürlüğünden Linç Kültürüne</h3>Düşündüğümüzde 1980'den bu yana küçülen ve artık günümüzde lafı bile edilmeyen ve tabulaşan bu sektörü gözler önüne seren bir yapım çıkıyor. Yapımın ciddi olmak gibi bir iddiası yok. Dönemi tam yansıtmak gibi bir iddiası da yok. Aslında hem dönemi, hem izleyiciyi, hem yöneticileri hem de sektörü tiye alıyor. Bunun da muhafazakar bir kesimi rahatsız etmesi de çok doğal. Kaldı ki kendini liberal olarak tanımlayan kesimi de rahatsız etmiş gibi gözüküyor.&nbsp;Devlet Bahçeli gibi toplumsal etki konusunda hakim düsturu olan ana partilerden birinin liderinin fikrini beyan etmesinde bir sakınca yoktur. Ancak her şeye yasak gelen, hele ki sinema ve televizyon dünyasında gırla olan bu tabular evreninde bu tarz tiratların atılması, daha da fazla yasağa davetiye çıkarıyor. Hemen unutmamalıyız ki bundan önceki cinsel içerikli dizi Çıplak&nbsp;bir paylaşım ile birlikte bir süre BluTV'de yayından kaldırılmıştı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/0/1656228560509.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Cüneyt Özdemir'in &quot;Çıplak&quot; yorumu" ratio="0.99" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: TwitterFikrini beyan etmesinde bir sakınca yok. Ancak fikrin bir propaganda aracına dönüşmesi, uzun vadede sanatçıların alanını daraltıyor. Herkesin her yaptığı işi beğenmek durumunda değiliz, ki beğenmiyoruz. Ancak deneme alanı olması gerekiyor ki bu işlerin de iyileşmek için bir şansı olsun. Deneme alanı daralınca üretilen içerikler de monoton ve bayağılaşıyor. Bu da toplumun tükettiği hakim içeriklerin onları bayağılaştırmasını sağlıyor. Ezbere içerik tüketmeye başlıyor.&nbsp;Bahçeli aynı zamanda aşağıdaki cümleleri de sarf etti.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Küfür etmenin neresine güleceğiz? Kadını metalaştıran, erkeği yozlaştıran dizilerin neresini takdir edeceğiz?”</blockquote>Bu iki cümle ise sosyal medyada çok daha fazla beğeni aldı. Pek çok kişinin hislerine tercüman oldu bile diyebiliriz. Elbette ki politikacılar bu tarz dizi ve filmleri kendi propagandalarına alet edecekler. Bu hep vardı. Ancak böyle bir durumda da şunu düşünmekte fayda var: Erşan Kuneri'nin müstehcen ve abartı cinsel şakaları toplumsal değerlerimize uymuyorsa, tecavüzün, tacizin hak getire olduğu ana akım dizileri çok mu uyuyor? Kadını metalaştırmıyor mu? Erkeği yozlaştırmıyor mu? Eleştiri adil bir ölçekte dağıtılmalıdır. Aksi takdirde bir devlet insanının ettiği laf, öfkeli kalabalıkların farklı tepkileriyle sonuçalanabilir. Bu da en nihayetinde içerik üretimine etki edecek.&nbsp;

Birkaç gün önce Devlet Bahçeli, Erşan Kuneri hakkında bir konuşma yaptı ve gündeme de söyledikleriyle yerleşti. 

Bahçeli ve Erşan Kuneri

Disney+ bir aydır İstanbul’da ve gördüğüm kadarıyla her büyük şehirde epey agresif bir PR kampanyası sürdürüyor. Çoğunlukla tek bir dizi (Kaçış) ve bu diziye ait iki afiş üzerinden yapılan ve bir hayli yorucu olan bu kampanya sonucunda şehirde o mavi ve parlak artı işaretini görmemiş bir fare bile kalmamıştır bence. Yorucu olması bir yana, bence bu çok doğru bir mantıkla yapılmıştı. Öte yandan, televizyon kanallarında da çıkan iki reklamdan biri Disney+ reklamı ve burada marka elçilerinden oluşan bir kesite yer vermişler. Bu denli yoğun bir kampanya, abone sayılarını açılıştan yüksek tutmak için çok iyi bir tercih.Biz aslında bu tipte, yoğun afiş yığınlarına Netflix’ten alışığız. Ancak hem Netflix’in proje başına birkaç çeşit afiş hazırlatması, hem de proje sirkülasyonunu çok iyi ayarlıyor olmasından ötürü bu denli agresif gelmiyor. Öte yandan, Netflix'in televizyonda reklam verdiğini hiç hatırlamıyorum.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/6/1655591479659.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Disney+ | Kaçış Afişi<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Peki neden Disney+ televizyonlara da reklam veriyor?</h3>İki sebebi var; birincisi izleyici kitlesine ailelerin dahil olması, ikincisi ise Medyapım ile yaptığı anlaşma sonucu pek çok tutan ana akım dizinin de platformunda yer alması. Netflix'in pazarda ana vaadi ana akıma alternatif içerikleri sunuyor olmasıydı ve halen de öyle sürüyor. Disney+ ise fark olarak marka elçilerini tanıttı. Yani ana akımdan bu oyuncuları severek takip eden kitleyi de kendi tabanına çekmeye çalışıyor. Aslında bir yandan Netflix de bunu yapıyor denebilir; ancak Netflix'in oyunculara vaadi daha farklı ve derinlikli senaryolar deneyimleyebilmeleri iken Disney+ bunun üzerine oyunculara da daha fazla parlamaları için bir sahne veriyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/6/1655591529921.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.84" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Disney+ İçerik Kütüphanesi ve Arayüzü&nbsp;<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İçerik Seçkisi</h3>Uygulamaya girdiğinizce epey cazip içeriklerle karşılaşıyorsunuz. Henüz benim dikkatimi çeken bir adet Türk Orijinal dizi mevcut, o da tahmin edeceğiniz üzere Kaçış. Bunun haricinde çok geniş bir Marvel&nbsp;ve Pixar&nbsp;kataloğu da sunuyor. Bütün bunları sunarken de çok davetkar bir arayüz kullanıyorlar, bu da izleyiciye gezinme kolaylığı sağlıyor.Öte yandan, Türk içeriklerde popüler olan pek çok ana akım dizi de platformda mevcut. Dolayısıyla yukarıda da bahsettiğim gibi kullanıcı seçkisini daha da çeşitlendiriyor. Yani çocuklu bir aile abone olduğunda ailenin babasının da ilgisini çekebilecek içerikler var, çocuğunun da annesinin de. İşte bu noktada Disney+ pazardaki yerini çok iyi ayarlamış.Benim çok hoşuma giden bir detay ise bazı Hulu dizilerini de getirmiş olmaları. Amerika'da yaşarken en sevdiğim akış platformu Hulu'ydu. İçerik seçkisi benim zevkime çok uyuyordu ve hiçbir zaman tükenmiyormuş hissi veriyordu. Breeders, Life &amp; Beth, You're the Worst&nbsp;gibi içerikler bu listeye dahil.Bir handikap ise "hayallerinden öteye" gibi bir slogan ile piyasaya gelip, şu anki kataloglarında pek çok içeriği eksik bırakmaları tepki çekti. Yurt dışındaki sürümlerinde görünen; ama Türkiye'de görünmeyen içerikler var. Bu basit bir lisanslama sorunu da olabilir. Yani şu ana kadar mevcut sözleşmeleri olan kanallar olup, sözleşmeler bittiğinde o içerikleri platforma taşıyacak olabilirler. Öte yandan, madalyonun karanlık yüzünde bunun bir sansür sorunu olma ihtimali var. Umarım yakında içerik paketini daha eşit bir seviyeye getirirler. En nihayetinde aboneliğe bir ücret ödeniyor ve kullanıcıların bu ücret dahilinde tüm içerikleri almak istemesi çok doğal.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Netflix'e Göre Artılar</h3>Ek olarak ebeveyn kontrolleri de mevcut. Kullanıcılar hesapları çocuk hesabı olarak ayarlayabiliyor, yetişkin hesaplarına ise şifre getirebiliyorlar. Bu da yine Netflix'e karşı getirdiği bir artı özelliği olarak sayabiliriz.Son olarak da ücret. Şu anda senelik abonelik yapıldığında aylık 30.00 TL gibi bir ücrete geliyor. Bahsettiğim seçkiyi ekonomi bu denli kötü giderken tek seferde yıllık almak, pek de pahalıya gelmiyor. İçerik kütüphanesi de önümüzdeki aylarda gitgide daha da zenginleşecek. Türk Orijinal içerikleri, güldür güldür geliyor. Pek çok yapım şirketi mevcut çekimlerini tamamlıyor ve yeni proje çekimlerine başlıyor. Bunlardan bir tanesi de Atatürk&nbsp;projesi.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/6/1655591332594.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Tekno Talk | Disney+ Lansman Partisi<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Pazarda Yaratılan Etki</h3>Bu agresif pazarlama kampanyası, zengin içerik seçkisi ve marka lansman partisi, pazarda bulunan ve bundan sonra pazara girecek diğer tüm akış platformları için çıtayı çok yükseltti. Neden mi?&nbsp;Marka elçileri Türkiye'nin en ünlü insanlarının büyük bir kısmını oluşturuyor. İçlerinde Halit Ergenç, Aras Bulut İynemli,&nbsp;Cansu Dere&nbsp;gibi isimlerin bulunduğu liste epey kabarık. Marka elçisi demek de tüm anlaşmalarda bu sanatçılar için proje önceliğinin Disney+'ta olması demek. Bu da yakında Türkiye'de faaliyet gösterecek olan HBO Max&nbsp;için sahayı epey kapamış oluyor. Öte yandan, sosyal medyadan görmüş olabileceğiniz Disney+ lansman partisinde Tarkan sahne aldı. Bir lansman partisinde bu denli şatafatlı bir organizasyon olması ayrı, Tarkan gibi Türkiye'de herkesin tanıdığı tek şarkıcıyı sahneye almak ayrı bir şey. Bundan sonra gelecek rakip şirketin bundan daha iyisini yapması imkansız oluyor. Elbette bir Kenan Doğulu veya benzeri büyük bir şarkıcı yine sahne alabilir. Ama Disney, kağıt üzerinde her şeyin "en iyisini" kapmış oldu. Bu da ardından geleceklerin ne yapacağına dair bir merak oluşturuyor.İlerleyen dönemlerde kendilerini nasıl geliştirecekleri merak edip, görüşmek üzere diyorum.

14 Haziran’da gümbür gümbür yayına başlayan Disney+ gerçekten hayal ettiğimizden daha fazlası mı?

Hayal Ettiğimiz ve Disney+

Uyarı: Bu eleştiri hafifçe&nbsp;spoiler içermektedir. Filmdeki karakteriyle Nick Cage (Nicolas Cage),&nbsp;gözden düşmüş ve borç batağına batmış bir film yıldızıdır. Oteline 600.000 dolar borcu varken yeni bir iş arayışına girmiştir. Bunun üzerine menajeri Fink (Neil Patrick Harris), ona Mayorkalı zeytinyağı imparatoru Javi (Pedro Pascal)'nin senaryosunu gönderir. Javi ise büyük bir Nick Cage hayranıdır ve her filmini izlemiştir.Hollywood’da artık pek ilgi görmeyen Nick Cage için Javi’nin gösterdiği ilgi çok keyifli olur. Bir yandan da CIA, Nick Cage’i bulur ve Javi ile ilgili çok önemli bir görev için seçildiğini söyler. Pek çok ajan filminde rol almış bu oyuncu, bu sefer gerçekten bu rolleri oynaması gerekecektir.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(222, 3, 3); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left: 4px solid rgb(222, 3, 3); box-sizing: border-box;">Editörün notu: Filmin adını çevirmenler Yetenekli Bay Cage&nbsp;olarak çevirmiş; ancak bence bu biraz Yetenekli Bay Ripley'den çarpılmış gibi duruyor. Bağlantının çok güçlü olduğunu düşünmediğim için orijinal adıyla bahsetmeye devam edeceğim.</blockquote><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Film İçinde Film... İçinde Film.&nbsp;</h3>Filmin şaşırtıcı yanları arasında yapılan şakalı göndermelerin cringe&nbsp;olmaması var. Aksiyon-macera ayarında bir film çekilmesine rağmen film, baştan sonra büyülü bir his veriyor. Kullanılan renk paleti ve mercek tercihi de bunu destekler nitelikte. Sürekli izleyiciyi bir rüya içerisindeymiş gibi hissettiriyor. Öte yandan, Mayorka'ya film çekmek için giden Cage, orada yeni bir filmin senaryosu üzerine Javi ile birlikte çalışırken, bir yandan da CIA görevinden ötürü Javi'ye ihanet etmesi gerekir. Bir nevi film içinde film içinde film etkisi yaratıyor. Bunu da final tuşesiyle sağlıyor. Filmin son 20 dakikasında ajan hikayesi ve Javi-Nick ilişki arkı bir çözüme ulaşıyor. Bol aksiyonlu bir kovalamaca sahnesinden sonra bir meydanda kötü adam öldürülecekken kendimizi bir sinema salonunda buluruz. Final sahnesi, farklı oyuncuların performanslarıyla bir filme çekilmiş ve biz seyiriciler açılış gecesindeyiz. Bu da Javi ve Nick'in filmi... Bana kalırsa sadece bu finalin güzelce bağlanması bile bu filmi keyifli bir tecrübe yapıyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/2/1652195236457.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.96" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak: Rotten Tomatoes<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Eşi Benzeri Yok... mu?</h3>İzlerken filmin ne kadar taze olduğunu düşündümü fark ettim. Kendini ciddiye almayan bir senaryoyu izleyicinin ciddiye almasını bekleyen bir yapımdan ibaret aslında. Ancak bu, bir izleyici olarak beni oldukça rahat hissettirdi. Ana karakterin gerçek hayatta var olması, sanki bir filmin arka planını izliyormuşuz hissi yarattı.Hollywood’da bu birkaç kere daha yapılmıştı; ama hiçbiri bu kadar keyifli bir seyir sunmuyordu. Being John Malkovich&nbsp;örneğinde daha varoluşsal bir kriz söz konusuydu ve Charlie Kauffman’ın kaleminden çıkması da çabasıydı. Belki de The Unbearable Weight of Massive Talent’ın en büyük farkı da çekildiği dönem itibariyledir. Pandemiden çıkmış bir dünya, dengesi değişen bir Hollywood derken aslında yaşadığımız gerçeklik de bu filmde kurulan absürt mizah kadar acayip.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/2/1652195257116.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.94" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable" width="550">Kaynak:&nbsp;Box Office Türkiye<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Nicolas Cage'in Hollywood ile Helalleşmesi</h3>Doğum adı Nicolas Kim Coppola olan aktör, büyük üstat Francis Ford Coppola'nın yeğeni olur. Ancak tüm kariyeri boyunca kendine bağımsız bir şöhret kazanmak istediği için belli bir noktadan sonra ismini Nicolas Cage'e çevirmiştir. Bilirsiniz, Hollywood akraba kayırmayı çok sever ve kimi zaman kişilerin gerçek ışığı bundan ötürü görülemeyebilir.The Unbearable Weight of Massive Talent&nbsp;filminin güzel bir diğer yanı ise film boyunca Nicolas Cage'in kariyerinde yer alan filmlerdeki performanslarına göndermeler yapılması. Ancak sayın amcasına dair hatırı sayılır bir gönderme bulunmuyor. Bunun eksikliğini hissetmek ve büyük bir Nicolas Cage fanı olmamakla beraber, bence bu Cage'in Hollywood'a bir selam çakması ve sahalara geri döndüğünü belirttiği bir söylem niteliği de taşıyor. Bu gibi işlerin devamını görmek isterim.

Nicolas Cage, kariyeri boyunca çok iyi ve çok kötü filmlerde eşit oranda oynadı; ama Hollywood'da hep varlığını sürdüren bir oyuncu oldu. "The Unbearable Weight of Massive Talent" ise kendisiyle ve Hollywood ile helalleşmesini konu alıyor.

Akasha Coral