Dua Lipa, son yıllarda dünya müzik endüstrisini domine eden kadınlardan. Müzik kariyerine sevdiği pop şarkılarını seslendirdiği videoları Youtube’a yükleyerek başlayan Arnavut asıllı İngiliz sanatçı, 2015'te Warner Bros. ile imzaladığı anlaşma ve ardından çıkardığı ilk albümüyle hızlı bir yükseliş yakaladı; kısa sürede disko popun yıldızı olarak anılmaya başladı. Yer aldığı projeler ve milyonlarca kez dinlenen şarkıları sayesinde büyük organizasyonların dev yatırımlar yaptığı isimlerden biri hâline geldi.Sanatçının üçüncü albümü<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/1Mo92916G2mmG7ajpmSVrc?si=vz1bv3S7RL6v0KUuDHhbcA" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Radical Optimism</a>&nbsp;geçen hafta dinleyiciyle buluştu. Bugüne kadar adı dans hitleriyle anılan Dua Lipa, bu kez farklı bir imajın peşinde ve oldukça duygusal bir çizgide. Kariyerinin en kişisel şarkı sözleriyle çıkıyor karşımıza. Albümün kapak fotoğrafı da müzik yolculuğunun bir metaforu gibi... Okyanusta yüzen Dua Lipa’yı bir köpekbalığıyla aynı karede görüyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2024/4/1/1715006016372.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Radical Optimism'in kapak görseli.Radical Optimism’in çıkmasından hemen önce sanatçı, albümü yaparken alternatif elektronik müziğin büyük isimleri Massive Attack ve Primal Scream’den ilham aldığını dile getirdi. Oasis ve Blur gibi Britpop öncülerinin yanı sıra Moby ve Gorillaz’dan da etkilendiğinden bahsetti. Bu yüzden hayranları bu albümde az buçuk ne tarz şarkılarla karşılaşacaklarını tahmin ediyordu. Albümün prodüktörlüğünü Charli XCX ile çalışan Danny Harle ve Tame Impala olarak tanıdığımız Kevin Parker üstlendi. Özellikle Dua Lipa’nın da hayranı olduğu Kevin Parker’ın etkisi bu albümde çok net hissediliyor. Nostaljik synth sound’u el attığı şarkıların hepsine sinmiş.Sanatçı, Parker ile ortaklıklarından şöyle bahsediyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Her sabah stüdyoya giderken kendimi Beatles’ın bir üyesi gibi hissediyordum. Çok özel bir ekiple beraberdim. Kevin’la çalışmak muhteşemdi. O inanılmaz bir yeteneğe sahip, müzikal bir deha. Enerjisi, özverisi ve işine kattığı sevgi her şarkıda hissediliyor. Stüdyoya girdi ve davul düzenlemelerini bizzat çaldı. Synthesizer konusunda usta bir müzisyen olmasına rağmen davulda şimdiye kadar gördüğüm herkesten iyi. Müziğime farklı bir yön kazandırdı, bu da ancak hep birlikte aynı ortamda vakit geçirerek mümkün olabilirdi. İnanılmaz bir ekip çalışması ortaya çıkardık.”</blockquote><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'Âşık olduğunuzda kendiniz hakkında çok şey öğrenirsiniz'</h2>Albümün hit şarkıları, kuşkusuz<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6D8y7Bck8h11byRY88Pt2z?si=e170c665e0e44e41" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Houdini</a>,<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/5b5cPscqVEMChvDqscVw26?si=4cb7f3d75c964732" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Training Season</a> ve<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/7nFYnsLIX8EhyFJcPgdIDX?si=3eb29b88773e4f2a" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;French Exit</a>. Houdini, akılda kalan bir nakarata sahip. Hani defalarca dinleme arzusu uyandıran şarkılar vardır ya, tam da öyle. Nostaljik bir sound’a sahip nakarat kısmı geldiğinde kendinizi hafif hafif dans ederken buluyorsunuz. Albümün ruhunu da zaten en iyi bu şarkı ifade ediyor.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/1yg0jZwJIsmG7a2TqPIv7z?si=8b2a771b6faf4d31" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Anything For Love</a>’ın altyapısı güçlü olsa da 2 dakikalık uzunluğu dinleyiciyi tam olarak içine çekmesinin önünde engel oluşturuyor.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6bAkr9wkQyPM4IDrP4tuwR?si=e4b7b44c539e4a3e" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Watcha Doing</a>, Barbie’nin soundtrack’inde yer alan <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/11C4y2Yz1XbHmaQwO06s9f?si=3f9ddf5fcc0a48cd" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dance The Night Away</a>’i anımsatıyor.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/1DiVt4mPAMzbv2N2Yywxs1?si=2f320fcab77a4589" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Falling Forever</a> ise Eurovision meraklılarını etkilemek için tasarlanmış bir eser gibi tınlıyor. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/1YrY0vjHWp672gt0crtj5A?si=928ab4a10e2f497c" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">End of an Era</a> ve<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/7b6sWLSnbZhSIeqNGrJ4py?si=49fa9dc947354e1f" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;These Walls</a> gibi şarkılar Lipa’nın dans-pop ruhunu korurken,<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/5b5cPscqVEMChvDqscVw26?si=ddbf6f1a5c064c38" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Training Season</a> ve<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/05oC2UvKDcx0cY2wg9gzKC?si=e780058c357d42da" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Happy for You</a> ise vokal becerilerini en iyi şekilde sergilemesinin önünü açıyor.Özellikle Training Season’ın sözleri bize sanatçının aşk hayatına dair ipuçları veriyor. Sanatçı bu şarkıyı yazma sürecini şöyle anlatıyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Kendinize değer verdiğinizde ne istediğinizi ve ne istemediğinizi bilirsiniz. O sıralar ayrılık sürecinden geçen dansçılarımdan biriyle bu konu hakkında konuşuyorduk. Bir ilişkiniz olsun ya da olmasın, âşık olduğunuzda kendiniz hakkında çok şey öğrenirsiniz. Şarkıda da bunu anlatmaya çalıştım.”</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2024/4/1/1715006864780.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.73" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">11 ticari şarkı ve vasat sözler</h2>Dua Lipa, bu albümde kariyerinin ilk zamanlarındakine benzer şekilde alternatif ve sofistike bir sound yaratmaya çalıştığını söylüyor. Ancak ne yazık ki Radical Optimism sanatçının bu vaadini yansıtmıyor. Lipa, bizi müzikal kodları çok önceden yazılmış ve daha önce dinlemişiz hissi veren 11 ticari eserle başbaşa bırakıyor.&nbsp;Şarkı sözleri kişisel olsa da aslında basitliğiyle dikkat çekiyor. Dua Lipa’nın müzikteki en büyük silahlarından birinin şarkı sözü yazarlığı olduğunu düşünürsek, bu durum onun için büyük bir problemin de göstergesi. Vokalleri her zamanki gibi çok güçlü ama bu bile şarkı sözlerindeki vasatlığın üzerini örtmüyor.Sanatçı, bu albümün hazırlık sürecinde kariyerinde, aşk hayatında ve imajında kökten değişikliklere gitti. 2022 yılında babasını menajeri olarak işe aldı. Uzun süren duygusal ilişkisini sonlandırdı. Çok daha aile odaklı bir yaşam sürmeye karar verdiğini duyurdu. Radical Optimism tüm bu değişimlerle beraber gelmesi beklenen çığır açıcı unsurlara sahip olmasa da sanatçının<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/5lKlFlReHOLShQKyRv6AL9?si=05dLz1bpSHSDJX4ccTX1ew" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Future Nostalgia</a>’nın başarısından sonra yeni bir döneme girdiğine işaret ettiği kesin.Dua Lipa, Radical Optimism’le müzikal olarak gelişip diskoyu geride bıraktığını kanıtlıyor ve dinleyicisini çıktığı yeni müzikal yolculuğa davet ediyor. Kısmen İngiltere kulüp kültürünün özgürlük arayışından ilham alan albüm, sanatçının mutluluk ile melankoli arasında gidip gelen ruh hâlinin aynası gibi.&nbsp;Lipa da zaten yeni şarkılarını şu sözlerle tarif ediyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Bu albüm müzikal olarak çok daha ham. Genç ve özgür olmanın, eğlenmenin, iyi ya da kötü hayattaki her şeyin özünü şarkılarda yakalamak istedim. Bu albümü yazmaya başladığımda hayatımda birçok değişiklik olmaya başlamıştı. Sonunda turneye çıkmıştım, inişler ve çıkışlar, sorunlar yaşadım. Ben değiştim. Kişisel ilişkilerim değişti. Her şey çok farklı bir hâl aldı. Bu durum albüme de yansıdı.”</blockquote>

Duende

Dua Lipa'nın son albümü ne yazık ki sanatçının vaatlerini yansıtmıyor. Sanatçı bizi müzikal kodları çok önceden yazılmış ve daha önce dinlemişiz hissi veren 11 ticari eserle baş başa bırakıyor.

Albüm incelemesi: Dua Lipa - Radical Optimism

🎶 The Killers, yıldönümü derleme albümü Rebel Diamonds’la bu hafta albüm listelerinde 1 numaraya yükseldi.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Grubun kariyeri: Bu albüm, grubun kariyerinde 1 numaraya yükselen 8. albüm oldu. Daha önce 2004'te çıkan ilk albümleri Hot Fuss ve son orijinal çalışmaları 2021 yapımı Pressure Machine da bu başarıya ulaşmıştı.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu arada: Grup aynı zamanda Resmî Vinil Albüm Listeleri’nde de 1 numaraya ulaştı. The Killers, böylece Oasis, Led Zeppelin, R.E.M., Stereophonics ve Westlife gibi gruplar arasına katıldı.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bir rekor: Mr Brightside şarkısı, Spotify UK’de platform tarihinin en çok dinlenen şarkısı oldu. 2003'te yayımlanan bu şarkı, Ekim 2023 itibarıyla global olarak 1,8 milyarın üzerinde dinlendi.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yaklaşan tur: Grup, Haziran 2024’te Rebel Diamonds turuna başlayacak. Sahneye çıkacakları yerler arasında Dublin’deki 3Arena, Glasgow’daki OVO Hydro, Manchester’daki Co-op Live ve Londra’daki O2 Arena var.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yeni albüm: Grubun solisti Brandon Flowers, yakın zamanda tamamlanan bir albümü "otantik gelmediğini hissederek" iptal ettiğini açıkladı.</li></ul>

Aposto Gündem

• Ben sezon finalini bu bölümle yaparken severek dinlediğim iki podcast yeni sezonlarına başladı. 🎧 📌 <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/episode/6zhrkuk6KX4Zx51aGP2pQZ?si=25cb76e39cf14c0a&nd=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yakın Bakış- Göksel: Aşkımız Eski Bir Film Gibi | Part 1: 1997-2007</a> 📌 <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3HWKIsAIkcf4gqxXLkfvUM" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Chorus- #30 - Oasis - Definitely Maybe (İnan Özdemir)</a>

Üretim Kaydı 

Manchester denildiğinde akla gelen iki şey: futbol ve müzik. Çoğu futbol şarkısında olduğu gibi, Manchester City'nin Blue Moon'u artık kulübün taraftarı, stadyumu, forması gibi bir parçası. Bir futbol kulübünün bir şarkıyı sahiplenmesini şarkı söylemenin verdiği birliktelik hissinin dışında taraftarın oyuna müzikle eşlik etmesini sağlamak diyebiliriz.İngiltere'nin heyecan verici Dünya Kupası marşı Back Home'un 1970'de İngiltere listelerinde 1 numaraya ulaşmasından sonra futbol şarkıları çok moda oldu. Çünkü şarkılar o kulübün dünyada neyi temsil ettiğinin sözlü tarihi olabilir.🔵 Blue Moon:&nbsp;Richard Rodgers ve Lorenz Hart tarafından 1934 yılında bestelenen şarkı aslında popülerliğini 1950'lerde yakaladı. 50 ve 60'ların popüler müzik akorlarıyla düzenlenen şarkı Manchester City sahalarında şehir tarihi uzmanı <a fr-original-style="" href="https://www.mancity.com/news/club-news/club-news/2013/august/blue-moon" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gary James'in&nbsp;</a>söylediğine göre 1989-90 sezonunda ilk kez söylendi.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 224, 199); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 224, 199); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Şarkının söylendiğini ilk hatırlayabildiğim, 1989-90 sezonunun Liverpool'daki açılış maçındaydı. Ondan önceki sezonlarda hayranlar tarafından hiç söylenmemişti.</blockquote><a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=M-Rvugl84TE" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/4/2022-05-28T08:20:12.501Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Yazıya başlamadan önce Oasis demeden bir Manchester City ve müzik yazısı yazabilir miyim diye düşündüm ama gördüğünüz gibi olmadı;&nbsp;— çok fazla derine inmeyeceğim, hikâyeyi biliyorsunuz. City ile birbirine fazlasıyla bağlanan Oasis grubu dağıldı ama Gallagher kardeşler Manchester City taraftarı olmaktan vazgeçmedi. Liam Gallagher, Beady Eye ile City taraftarı olmaya müziği ile <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=AKoHIl0h3Mk" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">devam etti.</a> Şimdi de üçüncü solo albümünün ardından 1 Haziran 2022'de çok sevdiği Manchester City’nin evi olan Etihad Stadyumu'nda konser vermeye hazırlanıyor.Futbol müziklerinin sahadaki&nbsp;duruma uyması gereken bir bağlamı olması gerekiyor. Blue Moon ne neşeli ne de motivasyonu yükseltecek bir ritme sahip. —&nbsp;Üstüne üslük mavi ay dediğimiz doğa olayı da çok nadir gerçekleşiyor. Bu müzikleri duyduğumuzda o kulübün dünyada neyi temsil ettiğine dair bir fikre kapılıyoruz. Manchester City dünyada bu şarkı sözleriyle neyi temsil ediyor?

Punto 

Bir futbol kulübünün bir şarkıyı sahiplenmesini şarkı söylemenin verdiği birliktelik hissinin dışında nasıl açıklarız?

Manchester City'nin Blue Moon'u

Hayatta gitmeyi en çok istediğim yerler Oasis’li bir Manchester City maçı ve içinde Oasis’i barındıran bir Madison Square Garden konseridir. Bu Real Madrid maçında skor 10. dakikada 2-0'a geldiğinde aklıma yine Oasis’in artık City taraftarıyla özdeşleşmiş Wonderwall’u geldi. Noel Gallagher “Beni buradan kurtaran sen olacaksın” yazarken bugünleri düşünmüş gibiydi. Ve yine bugün; Manchester City iki kulvarda birden çok güçlü şekilde ilerlerken, belki de tarihin en dominant şampiyonluklarına imza atacaklar. Bunun önündeki en ciddi engelse Santiago Bernabeu deplasmanı.Eşleşmenin ilk maçı, ikinci maç için pek çok şifreyi içinde barındırıyor. Ancelotti’nin Real Madrid’inin amacı kaos çıkarmakken, Guardiola’nın hiper agresif bir pres yapan Manchester City’sinin baskısının bile düzen dahilinde olduğunu görüyoruz. İkinci maç da bundan pek farklı olmayacak. Somut tüm veriler bize City’nin favori olduğunu söylüyor. Real Madrid’in elindeki en güçlü dayanaksa kulüp DNA’sından gelen kazanma alışkanlıkları.Hatırlamak için ilk maçın kısa bir özetini geçersek:Manchester City oyuna çok hızlı başladı ve De Bruyne’ün bir golü, bir de asistiyle ilk 10 dakikada skoru 2-0'a getirerek büyük bir avantaj yakaladı. Abondane olan Real Madrid, kalesinde peş peşe pozisyonlar vermeye başladı. Madrid’in golünün hemen 1 dakika öncesinde kalesinde direkten dönen bir top var ki, fotoğraf karesine baktığımızda bile 5 Manchester City’li ve kaleci Courtois hariç sadece Eder Militao’yu görüyoruz Real Madrid’de. Baskı bu noktalardaydı yani. Bir de 2-0'ken bence maçın kırılma anı olan Riyad Mahrez’in sağ çaprazdan karşı karşıya kaçırdığı bir pozisyon var. Bu pozisyon gol olsa maç acayip yerlere gidebilirdi, zaten kaçan golün ardından Guardiola da kenarda çıldırdı.Fırsatlardan yararlanamayan City’e cezayı Karim Benzama kesti ve skor 2-1 oldu. Sonrasında oyun biraz daha dengelendi. Maça sağ bek pozisyonunda başlayan John Stones sakatlandı. İşte burada ince bir dokunuş var. Herkes doğal olarak Nathan Ake’nin oyuna girmesini beklerken, giren isim genellikle stoperde tercih edilen Fernandinho oldu. Bu tercih merkezdeki yetenekli ayak sayısını arttırmaya yönelikti ve işe yaradı. Fernandinho oyuna girdikten yaklaşık 15-20 dakika sonra Phil Foden’ın skoru 3-1'e getiren golünün asistini yaptı.Fernandinho hamlesine de cevap gecikmedi. Real Madrid oyununun boyunu biraz daha genişletti ve kanatlara açıldı. Merkezden hücum etmekten ziyade daha çok Vinicius ve Rodrygo’ya alan açmaya çalıştılar. Bu da sonuç verdi. Benzema’nın duvar olmasıyla, Vinicius’un arkaya sarktığı bir pozisyonda skor 3-2'ye geldi. Bu golden sonra Real Madrid istediğini almıştı. Camavinga oyuna girdi ve maça başladıkları plana geri döndüler. Tam oyunu kilitlediler derken, Bernardo Silva olağanüstü yeteneğinin ürünü olan bir gol attı. Bu gol çok ekstraydı.<img src="https://images.aposto.com/2022/3/6/1651277746042.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Sky Sports<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">4-2'den sonra da kaos durulmadı. Kross’un içeriye çevirdiği bir yan topta başrolde yine Benzema vardı. Topun Laporte’nin eline çarpması sonucunda hakem orta noktayı gösterdi. Penaltıda şık bir Panenka vuruşuna imza atan kaptan Benzema, gemisini göreceli bir avantajla Madrid’e götürmeyi başardı.Peki tüm bunlar bize ne söylüyor?Manchester City için ikinci maçın anahtarı bence plana sadık kalmak olacak. Etihad’ta Real Madrid’in daha önce görmediğimiz defolarını gün yüzüne çıkarmaya başardılar. Örneğin dikine pasla çok kolay delindiklerini ve aslında kırılgan bir yapılarının olduğunu gördük. Foden’ın ortaya geçtiği, Sterling’in kenara atıldığı bir senaryoda bu plan çok daha net çalışabilir.<img src="https://images.aposto.com/2022/3/6/1651277930654.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.91" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Planet Football<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bir de Valverde’yle o bölgedeki tempoyu dengelemeye çalışsalar da orta sahanın göbeği Real Madrid için hala büyük dert. Modric-Kross ikilisinin yaşlarını topladığımızda 68 ediyor ve bu hangi elit seviye takım olursa olsun bir problem. City’nin ilk maçta öne çıkan kreatif oyuncuları De Bruyne ve Bernardo Silva’nın performansları ikinci maç için de belirleyici durumda. Turlamayı başardıkları ihtimalde Bernardo Silva’nın yeniden maçın en iyi oyuncusu ödülünü alması sürpriz olmaz.İlk maçta Eder Militao’nun da fazlasıyla aksadığını gördük. Pas kalitesini arttırmak ve baskıyı bir adım daha ileriye yıkmak adına İlkay Gündoğan’dan da faydalanabilirler.İlkay’ın oynadığı bir senaryoda ise Bernardo’yu kanatta çok tercih etmeseler de belki Mahrez’i kesip, Bernardo’yu orada oynatıp; göbek İlkay-Rodri-Kevin De Bruyne yapılabilir. &nbsp;Çünkü belli ki bu maç da tıpkı bir önceki turda bir başka Madrid takımı olan Atletico’yla oynadıkları deplasman gibi oldukça dişe diş geçecek. Bu hamle o bölgenin direncini arttırabilir ve yıllardır kalıplaşmış kırılgan kimliklerini böyle bir seriyle azıcık da olsun silmeye yardımcı olabilir.Son olarak tabelada bir adım geride olsalar da ilk maçtaki geri dönüşten ve iç sahada olmalarından dolayı Madrid her ne olursa bir psikolojik üstünlükle sahaya çıkacak. Bu mental eşikten geçmek City’nin sezonunun da ister istemez hikayesini belirleyecek. Ben bu sefer bambaşka hazırlanmalarını ve çekirge misali sıçrayan Real Madrid’i net bir şekilde geçmelerini bekliyorum.Bakalım ilk maçta kaçırdıkları pozisyonları arayacaklar mı, yoksa ilk maçı konuşmaya gerek dahi kalmadan skoru alıp dönebilecekler mi göreceğiz.

This Is England

Şampiyonlar Ligi yarı finallerinin ilk aşamasında maç bitimiyle birlikte kadraj Pep Guardiola’ya döndü. Stadyum hoparlörlerinden ise duymaya aşina olduğumuz bir ses yükseldi: I said maybe!

Kaçış Planı

Adına tavlanıp oturduğum London Pub’ın pavyon ışıkları altındayım. Yanımdaki masada kılıksız birkaç adam sert aksanlarıyla bir şeyler tartışıyorlar. Belki de insan kaçakçıları diye geçiriyorum içimden. Biraz ilerideki masada iki arkadaş kahkahalar eşliğinde bir şeyler konuşuyorlar. İki dünyanın birleştiği, yüzlerce yıldır Avrupa ile Afrika’nın köprüsü olmuş Tanca’nın arka sokaklarında girdiğim bar ortam olarak aradığım hiçbir şeyi sağlamıyor. Oysa akşamın başında gemicilerin sığındığı bir liman barını düşlemiştim.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/1/2/1644917054689.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Kerimcan Akduman" ratio="0.80" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bağıra çağıra şarkılara eşlik ettikleri, her limanda bir tane olan sevgililerinden Tanca’da olanlarla eğlendikleri, gaza gelip birbirlerine içkiler ısmarladıkları köhne bir bardı aradığım. Bu hayalimi sadece köhneliğiyle destekleyen bar en azından müzikleri konusunda beklediğimden iyi. Tam bir kültürel zenginlik içeren çalma listesi bir anda Fas ezgilerinden Oasis’e uzanan çizgide ilerliyor. Bir anda tarihî bir liman kentinde dinlenecek şarkıların bir numaralı sahibinin sesi Charles Aznavour çalınıyor kulağıma. La Boheme’nin sözlerine karga sesimle eşlik edip bardan atılmak istemiyorum. O nedenle hafifçe mırıldanıp hatırlamadığım kısımlarda biramdan bir yudum alıyorum.&nbsp;Günün yorgunluğu bastırınca London Pub’ın kasvetli ve loş ortamını terk ediyorum. Anlamsızca sokakları arşınlamak niyetim. Liman şehirlerinin arka sokaklarına ait o keyifli tekinsizliğin insana verdiği hafif ürpertiyi istiyorum. Bir bakkala giriyorum kırık Fransızcayla verdiğim siparişe İspanyolca cevap alıyorum, teşekkürü de Arapça yapıyoruz. Gürültülü sokaklarda bir aşağı bir yukarı gidiyorum. Gözümün kestiği bazı ara sokakları yokluyorum. Açıkçası kaybolmaya çalışıyorum. Ne kalabalık caddeler ne de kuytu ara sokaklar aradığım hisse cevap vermiyor. Korsanların yatağı, Afrika’nın bittiği yer, denizcilerin okyanustan sığındığı liman Tanca hızlı bir gençlikten sonra memuriyete başlayan biri gibi.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1644836287311.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Tanca" ratio="0.75" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sabah parlak Akdeniz güneşinin odama doluşuyla mesaim başlıyor. Görevim Akdenizle Atlas Okyanusu’nun buluştuğu Spartel Burnu’na gitmek. Burunda güzel bir fener var. Kim bilir kaç denizci yıllar boyu Atlas Okyanusu’nun sert dalgalarından Akdeniz’e sığınma hayaliyle yol alıp bu feneri görünce rahat bir nefes aldı diye düşünüyorum. Okyanusun ehlileştiği nokta burası. Eve, Akdeniz’e varış noktası. Hani mahallene girip, o tanıdık sokaklara kavuşunca bir oh dersin, eve varmana gerek yoktur. İşte okyanustaki denizci için onu dediği yer. Öte yandan böyle coğrafi kırılma noktalarında bulunmak bana iyi geliyor. Dünyanın sonuna varmış gibi hissediyorum.&nbsp;(Düz dünyacı değilim, bir kürede yaşadığımızı biliyorum : ) Sadece kendime mutlu olacak nedenler üretiyorum.)Spartel Burnu’nun kuvvetli rüzgârını ve mutluluğumu heybeme koyup medina eski şehre dönüyorum. Boyaları kısmen dökülmüş ve solmuş; beyaz, mavi, yeşil evlerin arasında uzanan dar ve düzensiz sokaklarda yolumu bulmaya çalışıyorum. Hedefim pirim İbn-i Batuta’nın evini bulmak. Yokuşlu sokaklarda nefeslenmek için durduğumdan çevreme bakıyorum. Napoli, Beyrut veya Marsilya’da da olabilirim. Akdeniz’in yarattığı kültürel dominasyona içten içe hayranlık besliyorum. Fenikelerin mirası, gelen tüm medeniyetlere rağmen yüzlerce yıldır bu eski şehirlerden silinemiyor. Endülüs, Roma, Osmanlı, Fransa kim geçerse geçsin taban sabit kalıyor. Dinlenince hedefime doğru yeniden yola koyuluyorum.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/1/2/1644917051299.jpeg" width="550" alt="Tanca" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.75" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">21 yaşında hacca gitmek için Tanca’yı terk eden İbn-i Batuta’nın tam 29 yıl sonra döndüğü evinin hâlâ var olması bile yeterince heyecan verici. 14. yüzyılda muhtemelen yapılabilecek en uzun ve en zorlu yolculukları yapan Batuta’nın yaşadıklarını dünyada başka bir seyyahın yaşadığını sanmıyorum. Hükümdarların himayesine giren, gemisi batan, soyulan, savaşlarda bulunan; Afrika sahillerinden, Çin’e karış karış gezen Batuta’ya yaklaştığımı sokaktaki tabeladan anlıyorum. Batuta Sokağı’ndayım. Sokağın sonunda ufacık kulübe gibi bir yapının üstündeki tabela aradığım şeye ulaştığımı anlatıyor. Tanca’nın en zengin insanlarından biri olan Batuta’nın küçücük evi sadece namaz saatlerinde açıldığı için içeri giremiyorum. Girmeme de pek gerek yok, üstadın geçtiği sokaklardan geçip ben de kendi yoluma gideceğim. Yola çıkarken ilk adımı attığı eşiğe bakıyorum uzun uzun. Aklıma bir atasözü geliyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 145, 143); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 145, 143); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Yola çıkmanın önündeki tek engel kapının eşiğidir.”</blockquote>O eşiği aşanların pirine selam edip Tanca’nın eski sokaklarında kayboluyorum. Bu kaotik ve renkli liman kentinde yol doğal olarak deniz kenarında bitiyor. Balıkçılar ağlarıyla uğraşıyor, tepelerinde uçan martılar rızkını kovalıyor. Güneşin son saatlerini değerlendirmek için deniz gören bir banka oturuyorum. Rüzgâr denizin tuzunu yüzüme taşıyor. Akdeniz’de yapılacak en güzel şeyi yapıyorum; aylaklık.

Ruta

Okyanusun ehlileştiği yer: Tanca

Hafızadaki ilk sesler:&nbsp;Aslında Bozcaada’dayız ama Deniz’in kulağında asılı kalan ilk sesi öğrenmek için aynı anda Ankara’dayız. “Özel televizyonların kurulduğu zamanlar, 6-7 yaşındayım. Kanalların jingle’larını hatırlıyorum. Interstar’ınki özellikle çok net aklımda.” Deniz sadece bu tanıtım müziklerini değil, o dönem yaşadığı araba tutmalarını ailesinin dinlediklerine bağladığını da anımsadı. Ailesi Deniz’in taviz vermediği müzikal beğenisiyle baş edemediği için çareyi ona bir walkman almakta buldu. İlk kasetlerinden biri de kendisinden dört yaş büyük abisiyle defalarca dinleyip çokça eğlendiği Bart Simpson’ın hip hop yaptığı <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4WlSOf1bNcn2Lrr3R4XrDE?si=5PoIez-vSk6AfnsisozAog&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Simpsons Sing the Blues</a> albümü oldu. Deniz hâlâ bu kasetin peşinde. Gören, duyan varsa ona haber versin.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1632392711442.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Deniz'in Radiohead sweatshirt'ü<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Her şeyin başlangıcı Radiohead: Biz devam edelim. Deniz de saatlerce tek başına oyun oynayanlardan. Hemen salonda bol geometrik şekilleri bulunan halının üstünde kurduğum hayal dünyaları aklıma geldi. Deniz 11-12 yaşlarına, İngilizceyi öğrenip kartonetleri ezberlediği döneme geçince hemen bugüne geri döndüm. Radiohead’le müziğin janrlar ötesinde algı oluşturduğunu öğrendim. “Çünkü bambaşka bir müzikti,” dedikten sonra ikinci sıraya da Blur ve Oasis arasındaki kapışmadan geriye kalanları ekledi. Her fırsatta bir köşeye çekilerek walkman’inden müzik dinleyen bir Deniz canlandı gözümde. Bozmadım, bıraktım onu öyle.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1632393651756.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">David Bowie, Glastonbury 2000<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Seçimler silsilesi:&nbsp;ODTÜ ve Bilkent arasında mekik dokuyarak ve arada bir de üniversitesi Hacettepe’ye uğrayarak onlu yaşlarını uğurlayan Deniz, YouTube hayatına girer girmez sabahlara kadar Glastonbury videoları izlediğini fark edince müzikle ilgili bir iş yapmak istediğini anladı. Radyo Hacettepe’de kısa bir deneme yapsa da ilk fırsatta İstanbul’a gitti. İlk durağı CNN Türk’ün arşiv bölümü oldu. Kısa süre sonra bir yolunu bulup Dream TV’de Gamze Elgin’in yanına geçti. Üç aylık başlayan stajı, altı ay sürdü. Geride bıraktığı olumlu izler, önce Pozitif’te Orçun Ejder’in yanında prodüksiyon asistanı olarak ardından Elif Cemal’in — neredeyse bütün festivallerin ve Babylon’un programlamasını yapan kişinin — yanında hayalini kurduğu mesleği öğrenmesini sağladı. 2013 yılının Temmuz ayında, Salon açıldıktan üç yıl sonra da Bengi Ünsal’la yol arkadaşı oldu. O Birleşik Krallık’a gittikten sonra Salon’da eş direktörlük görevini üstlendi — şimdiyse Salon’un tek direktörü. Kimine göre tüm bunlar sadece birer kariyer basamağı. Bana göre bir hayalle başlayan ve tutkuyla beslenerek ilerleyen seçimler silsilesi. Bugünden geçmişe uzanıp “Bunca değerli ismin sana bıraktığı ortak miras neydi?” sorusunu yanıtlamasını istedim. Cevabı “Hepsi etik değerlere çok bağlı insanlardı ve her şeyin yazılı takibini yaparlardı,” oldu.Evde olma hâli:&nbsp;Her ne kadar şu sıralar ben dâhil İstanbul’da yaşayanların çoğu “Ya ev sahibim arar da bir bahaneyle evden çıkmamı isterse ne yaparım?” derdine düşse de pandeminin evle kurduğumuz ilişkide milat olduğu bir gerçek. “Son 12 yıldır evimi yatmak için, bir otel gibi kullanıyordum,” diye başladı söze, sonra maruz kaldığı seslerden dem vurdu: “Pandemide birbirimize moral verelim diye komşuların da duyabileceği şekilde müziği yüksek sesle açma alışkanlığı başladı. Müziği seçmeyi bilen açsın.” Bu cümleden sonra iyice emin oldum. Kimse Deniz’e istemediği müziği dinletemez. Onun istediği müziğiyse şimdiye kadar başta İstanbullular olmak üzere binlerce kişi Salon’a gelip dinledi. Gülümseten bir ironi.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1632393936034.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.16" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Trent Reznor, Nine Inch Nails&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Otobüs gürültüsü:&nbsp;"Başka neler oldu pandemide?" diye sordum. Onlu yaşlarında çokça dinlediği gruplara geri döndüğünü, yemek yapmaya başladığını ve kitap okuma alışkanlığını geri kazandığını öğrendim. Çevrim içi dinleme platformlarının dinleme alışkanlığı üzerine yarattığı etkiyi konuşurken konu birden Nine Inch Nails’e geldi: “Nine Inch Nails benim için çok enteresan ve çok önemli bir grup. Trent Reznor otobüs gürültüsü kaydetse dinlerim.” Ben de Warren Ellis ne kaydetse dinlerim. Şakası yok bunun.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1632394170818.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Khruangbin, 2016 Salon konser afişi<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Kimler geldi, kimler geçti?: Keşif Sahnesi’nde kendini "keşif sahnesi" olarak kodlayan bir mekânın direktörünü konuk etmek elbette heyecan verici. 450 kişilik bir mekânın 11 yıllık arşivinde pek çok unutulmaz konser var. Biz sadece 2012 yılındaki Ólafur Arnalds, Nils Frahm ve AWVFTS’li efsane Erased Tapes gecesini, 2016’daki ilk Khruangbin konserini andık ama daha nicesi geçti Salon’dan. Üstelik sadece geçip gitmedi — birçoğu konser sonrası da kaldı. Ya imza dağıtıp lisanslı ürünlerini sattı ya da Salon’un arkasında uzun uzun muhabbete daldı. Deniz’i en çok şaşırtansa Mark Lanegan oldu: “Mark Lanegan suratsızı bile Salon'da konser sonrası oturdu ve bir buçuk saat boyunca imza dağıttı. Kendisinin müziğini çok seviyorum ama kabul edelim ki huysuz ve suratsız biridir.” Boşuna demiyorum “Ev sıcaklığında konser mekânı,” diye.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1632394142063.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Salon'un arkası, Hoşcan Çıkmazı Sokağı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Salon’da buluşalım: Salon’un güncelini sormadan Hoşcan Çıkmazı Sokağı'nı terk etmek istemedim. “Belirsizlik devam ediyor,” diye söze başlasa da 2022 bahar aylarında yabancı gruplarla konserlere başlamayı umduğunu söyledi. Ayrıca Gezgin Salon’u festivale dönüştürme fikrinin olduğunu, bunun için yapılan programlamayı tuttuğunu belirtti. Tam sezonun da 2022 Eylül’de başlayacağını düşündüğünü de not düştü. Ben de bir ekleme yapayım. Gezgin Salon, 20 Kasım Cumartesi akşamı Balthazar’ı konuk edecek. Yerinde yurdunda olmasa da Salon’lu günlere selam göndermek isteyenlere duyurulur.Anahtar:&nbsp;Sohbeti sonlandırmadan “Bir keşif rotası çıkarsan hangi gruplara uğramamız gerekir?” diye sordum. Tabii ki cevabı hazırdı. Önce bir süredir dilinden düşmeyen <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/artist/3PP6ghmOlDl2jaKaH0avUN?si=N4kT2u4KTay0Qi_06c2tZQ&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Black Country, New Road</a>’u söyledi. Ayrından da <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/artist/7DlD7rLG9MKuvXtTeACzkO?si=EF_O8wr9QLWNtCTnR18KTw&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dry Cleaning</a>’e muhakkak şans vermemi istedi. Bu yıl çıkan ilk albümleri New Long Leg’i çokça övdü. Unutmayın, Deniz bir grubu övüyorsa ve keşfetmemizi istiyorsa onları kısa zaman içinde Salon’da görme ihtimalimiz yüksek demektir. Sen önden tanış, sonra da Salon’da samimileşirsin.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/4/1632394249720.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Deniz'in David Bowie broşu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bis: David Bowie'yle açılan konuşma, yine onunla sonlandı. Kocaman bir parantez gibi Bowie. İstediğin yerde aç, dilediğin zaman kapat. İster zihninde döndür ister bir albümünde kaybol, istersen de Deniz gibi broşunu tak yanında, yakanda taşı. Ne de olsa seçim bana, sana ve ona ait.

Keşif Sahnesi’nde kendini "keşif sahnesi" olarak kodlayan bir mekânın direktörünü konuk etmek elbette heyecan verici.

Salon'uma hoş geldin: Deniz Kuzuoğlu

Ada toprakları bugüne kadar birçok kaliteli müzisyen ve kaliteli şarkı çıkardı. Black Sabbath, Queen, Oasis, The Smiths, The Rolling Stones, Pink Floyd, Radiohead, Led Zeppelin, The Beatles… Az önce okuduğunuz efsanevi ‘British Bands’ listesine isteseydim daha çok müzik grubu eklerdim lakin konumuz olan şarkı bu efsanevi gruplardan herhangi birine ait değil. Bu yazının şarkısı ’’Three Lions’’ ya da global ismiyle ‘’Football İs Coming Home’’. &nbsp;1996 yılında Ian Broudie&nbsp;tarafından yazılan şarkı herhalde o yıldan beri İngiltere’de en çok dinlenen şarkıdır. Bu tezimi herhangi bir istatistiğe dayandıramayacağım ama en azından her turnuva yazında şarkının stadyumlarda on binlerce İngiliz tarafından bağıra bağıra söylendiğini biliyorum. 1996’dan beri dillendirdikleri 1966’dan beri de arzuladıkları futbolu eve döndürme, yani milli takımlar düzeyinde turnuva kazanma hayallerini gerçekleştirmeye ilk kez bu kadar yaklaşmış durumdalar. Tek maç.Hayallerle mesafesini tek maça indirmeyi başarmış bu İngiltere Milli Takımı’nın hikayesi 2018 yazında başladı denebilir. Southgate’in yönetiminde gittikleri ilk büyük turnuvada yarı finale kadar yükselen, yarı finalde de 109. dakikada Mandzukic’in attığı golle yıkılan ‘Üç Aslanlar’ 2018 Dünya Kupası’na sadece yarı final görmeleriyle değil oynadıkları oyunla da damga vurmuşlardı. EURO 2020 başladığında İngiltere’den beklenti yine güzel futbol ve en az yarı finali görmekti. Lakin gruplarda oynanan ilk maçta, Hırvatistan’a karşı oynanan oyun bize Southgate’in kafasında başka bir şey olduğunu gösterdi. 2018’de önceliği gol atmak olan takım gitmiş yerine önceliği gol yememek olmayan, ehemmiyete aşırı derecede önem veren başka bir takım gelmişti. Turnuvada oynadığı her maçta son şampiyonalar Fransa ve Portekiz’in çizdiği rotayı takip eden Southgate ve İngiltere rakiplerine toplamda 3.20’lik gol beklentisi yaratma fırsatı tanıdı. Bu istatistik ‘turnuvadaki en sağlam defans’ şeklinde okunabilir. Peki, ağırlıklı olarak Shaw-Maguire-Stones-Walker dörtlüsüyle kurulan defansa ve arkalarında bekleyen Pickford’a baktığımızda turnuvanın en iyi 5 defansı arasında bile zar zor sayılabilecek İngiltere geri beşlisi nasıl oldu da bu istatistiğin oluşmasını sağladı?Gruplarda oynadıkları Hırvatistan, İskoçya ve Çekya maçlarında, eliminasyonda karşılaştıkları Almanya, Ukrayna ve Danimarka maçlarında da savunmayı rakibin pas kanallarını kapatarak sağlayan İngiltere ilk 11’inde öncelikli görevi savunma olan 7 oyuncu oynamakta. Hücumda ise Kane, Sterling, Mount ve oyuna kulübeden giren Grealish’in ayaklarına bakmaktalar. Geride bekleyen 6’lı blok ve sağ kanatta oynayan &nbsp;-önceliği rakip beki kovalamak- Saka ile rakiple dövüşmek ya da hiç ileri adım atmadan geriye yaslanarak savunmayı kuvvetlendirmek yerine, bu paragrafın ilk cümlesinde de belirttiğim gibi rakibin pas yollarını tıkayarak oyun kurmasına engel oluyorlar. Oyun kurmakta zorlanan ve bir türlü aradığı pozisyonları bulamayan rakiplerinin oluşturduğu ilk açıkta skoru bulup öne geçtikten sonra oyunu komple kilitleyerek soğutan İngilizler finale gelene kadar kalelerinde sadece bir gol gördü. Kalelerinde gördükleri tek golü de yari finalde Darmsgaard’ın muhteşem frikiğinden yiyen adalılar turnuvada en az gol yiyen ve akan oyundan gol yemeyen tek takım konumundalar.Madalyonun öbür tarafında bulunan İtalya ise 100 yıllık futbol tarihinde çok nadiren görülen hücum gücüyle ön plana çıkmış durumda. Turnuvanın ilk maçında Türkiye’ye karşı stoper Chiellini’ye bile ceza sahası koşuları attıran Mancini, başrolünde Spinnaziola, İnsigne, Berardi, Jorginho ve Locatelli’nin olduğu hücum futboluyla Türkiye, İsçivre ve rotasyonlu çıktıkları Galler maçlarını vura kıra kazanan İtalya’nın karşısına çıkan ilk ciddi engel son 16’da Avusturya oldu. Çok ortada geçen maçın normal süresinde gol çıkmadı. Uzatmalarda Chiesa ve Pessina’nın golleriyle 2-0 öne geçtikten sonra İtalya, rahat bir nefes bile alamadan 114. Dakikada kalesinde golü gördü. Maçı 2-1 kazanan İtalya’da başrollere Berardi ve Locatelli yerine Verratti ve Chiesa geçti. Çeyrek finalde zorlu geçmesi beklenen Belçika maçını hiçte zorlanmadan geçen İtalya’nın canını Spinnazola’nın turnuvayı kapatmasına neden olan sakatlığı sıktı. Mancini’nin sol bekten ziyade neredeyse bir sol kanat oyuncusu gibi kullandığı ve İnsigne’nin içeri girip oyun kurduğu dakikalarda çizgiye inerek oyunun genişlemesini, rakip defans oyuncuları arasındaki mesafenin açılmasını sağlayan Spinazzola’nın kaybının oyunu ne kadar etkilediği İspanya maçında ortaya çıktı. Birkaç kontra atak dışında hücumda varlık gösteremeyen İtalya, taktiksel savaşta İspanya’ya mat olsada turu penaltılarda kurtarmayı başardı ve İngiltere’nin rakibi oldu.WEMBLEYYaklaşık 1.5 yılın ardından tekrardan taraftar önünde futbol oynamaya başlamış oyuncuların 60.000 kişi önünde oynayacağı bu final belkide futbol tarihinde seyircinin en önemli etken olduğu ilk final. İngiliz hükümetinin İtalya-İngiltere arası uçuşları ‘’covid-19’’ önemleri sebebiyle iptal etmesiyle birlikte stadın yaklaşık %99’unu kaplayacak olan İngilizler İtalyanlara mı yoksa kendi takımlarına mı baskı yaratacak herkes gibi benimde finale dair en çok merak ettiğim maddelerden biri.KİMİN KAZANMAYA DAHA ÇOK İHTİYACI VAR?1966’dan beri şampiyonluk ve hatta final göremeyen İngiltere’nin, son büyük kupasını 2006’da, son finalini 2012’de görmüş İtalya’ya kıyasla şampiyonluğa daha çok ihtiyacı var. Olayı takımlardan teknik adamlara indirgediğimizde ise karşımıza son Dünya Kupası’na katılamamış İtalya’yı açık ara turnuvanın en sevilen iki takımından biri haline getirmiş Mancini ve 2018’de oynattığı oyunla takdir edildikten sonra EURO 2020’de oynattığı oyunla özellikle İngiliz medyası tarafından eleştiri bombardımanına tutulan Southgate çıkıyor. Mancini hiç şüphesiz ki finali kaybetse dahi başarılı olarak anılıcak ve 2022 Dünya Kupası’nda takımın başında olacak. Southgate her ne kadar 1966’dan bu yana final görmeyen İngiltere’yi finale çıkarsa da oynattığı oyunun, Wembley’de kaybettiği finalin ve acımasız İngiliz medyasının kurbanı olacak gibi gözüküyor olası bir mağlubiyette. Hem ülke hem de teknik adamlar çerçevesinden baktığımızda İngiltere’nin tek çaresi kazanmakken İtalya çoktan gönüllerin şampiyonu unvanının sahibi oldu bile.TAHMİNOrta sahası daha güçlü olan İtalya’nın oyun boyunca baskın taraf olmasını ve topla daha fazla oynamasını bekliyorum. İngiltere’nin İtalya’nın arka alanda bıraktığı boşluklara yapacağı hızlı hücumlar dışında herhangi bir varyasyondan gol bulması çok zor durumda. Eğer maçın ilk 25 dakikasında gelen erken bir İtalya golü olmazsa çok sıkıcı ve penaltılara kadar gidecek bir maç bizi bekliyor diyebiliriz. Aklım ve kalbim İtalya’dan yanayken hissiyatım kete tadında geçen 120 dakikanın sonunda penaltılarla gelecek bir İngiltere şampiyonluğu bizi bekliyor demekte.

Bir büyük turnuva daha şampiyonu için gün sayıyor; İngiltere mi İtalya mı?

Home ya da Rome

Problematik müzisyenlerden bahsettiğimizde aklımıza ilk gelen isimlerden ikisi Liam ve Noel Gallagher. Şiddet eğilimli davranışları, içinde Damon Albarn ve JAY-Z gibi isimlerin bulunduğu kavgalı oldukları kişilerin upuzun listesinin yanı sıra en sık duyduğumuz sıkıntı kendi aralarındaki yıllardır sürmekte olan anlaşmazlıklar.&nbsp;Bu husumetin başladığı noktayı bulmak çok zor, belki Liam’ın doğduğu yıl 1972 olabilir. Noel Gallagher’ın bir röportaj esnasında “Annemi severdim ta ki Liam’ı doğurana kadar” demesine dayanarak ilişkilerinin çocukluk yıllarından süregelen bir rekabetten doğmuş olması muhtemel diyebiliriz. Bu rekabetin altında ise iki kardeşin birbirinden çok farklı olması yatıyor. Noel daha olgun, içine kapanık bir sanatçıyken; Liam ise insanlar tarafından sevilen, bir iki tahtası eksik zamanının “rock’n roll” imajına uygun olan küçük kardeş. Kişiliklerinin farklılıkları kıskançlık ve rekabete yol açmış olsa da besteci ve şarkı yazarı Noel’in "frontman" olmak için gereken özelliklerden yoksunluğunun girişken ve karizmatik Liam tarafından tamamlanmasıyla bu durum Oasis’in başarısının en büyük sebeplerinden biri haline geliyor. Her ne kadar birbirlerini tamamlıyor olsalar da 1994’te Oasis’e büyük ün getiren Definitely, Maybe’nin yayımlanmasıyla kardeşlerin arasını açan asıl olaylar başlıyor. Özellikle 90’lar ve 00’lerin başı Oasis için çok olaylı geçiyor.1994: Amerika'da gerçekleşen bir performansları esnasında Liam, Noel’i sinirlendirmek için Live Forever’ın sözlerini değiştiriyor ve olay Liam’ın Noel’ın kafasına bir tef ile vurmasıyla ve konser seyircilerine hakaret etmesiyle iyice kızışıyor.&nbsp;1995:&nbsp;(What’s the Story) Morning Glory?&nbsp;albümünün kaydı esnasında Noel, Liam’ın stüdyoya o gün gittiği bardan topladığı insanları getirmesi üzerine sinirleniyor ve Liam’ın kafasına kriket sopasıyla vuruyor. (Tabii ki bu sopa ileriki yıllarda koleksiyon eşyası olarak satılıyor.)1996: Noel, konser öncesi aşırı sarhoş olan Liam’ı sahneye almıyor ve vokalleri üstlenmek zorunda kalıyor.2000 yılında Liam, Noel’in kızının gerçek babası olup olmadığını sorguluyor (ve sonraki 5 yıl boyunca Noel’in ailesine saygısızlık ettiğini kabul edip özür dilemeyi reddediyor.) Bunun üzerine Noel gruptan ayrılıyor ve grubun geri kalanı turneyi Noelsiz tamamlamak zorunda kalıyor.Kısa süre sonra Noel’ın geri dönmesi üzerine iki kardeş yaşadıkları sıkıntıları arka plana atıp grubu canlı tutmaya çalışıyorlar. Dört nispeten başarılı albüm ve gittikçe yükselen gerginliklerin üzerine 2009 yılında dananın kuyruğu kopuyor. Liam iş birliği yaptığı bir koleksiyonun turne sırasında sahnede reklamını yapmak istemesi üzerine çıkan tartışmanın sonucunda 2009 yılında Noel, Liam ile birlikte çalışmayı artık kaldıramayacağını söyleyerek kesin olarak gruptan ayrılıyor.&nbsp;Peki, bu anlaşmazlıkların bittiği anlamına mı geliyor? Tabii ki hayır. Liam’ın tweetleri ve Noel’ın röportajlar aracılığıyla bunlara cevap vermesiyle gerginlik yıllardır devam ediyor. Tartışmaların olgunluk seviyesiyle ilgili olarak Liam’ın Noel’a “PATATES” dediği <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/liamgallagher/status/735067737647685633?s=20" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bu tweet’i</a> örnek verebiliriz.Bu kadar karşılıklı, ulu orta yapılan saygısızlık ve yıllar süren gerginlik üzerine kardeşlik bile olsa bir ilişki onarılamaz diye düşünsek de Liam bu sene başında Noel’i sevdiğini söylediği bir tweet atmıştı ve geçtiğimiz günlerde yapım aşamasında olan bir Oasis filmi için ikilinin birlikte yapımcılık görevini üstleneceği duyurulmuştu. Bu kavga bitiyor mu, bitmiyorsa nereye kadar devam edecek hep birlikte göreceğiz.

Oasis’e en güçlü yanlarını kazandıran ama aynı zamanda iki kardeşin arasına mesafe koyan kaotik Gallagher dinamiğini kronolojik olarak özetledik.

Alışılmışın dışında bir kardeşlik

Cesur davranıyorum. Bence Damon Albarn, müzik sektörünün iki parmağı geçmeyecek sayıdaki yaşayan dahilerinden. Üstelik kendisini aklınıza getirdiğinizde aklınıza sadece Blur geliyorsa ona haksızlık ediyorsunuz. Ama yine de kabul edelim her şey Blur ile başladı. Oasis’in tüm zamanların efsane gruplarından biri olması nedeniyle çok azımız hatırlıyoruz ama 95’ yılındaki Oasis vs. Blur savaşlarını <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=gpuh1WE-RVw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Country House</a> ile Blur kazandı. Oasis’in bitmek bilmeyen olayları, dağılarak erkenden sahneden çekilmesi gibi konular her ne kadar Oasis’i daha popüler bir grup hâline getirse de Blur, hâla yoluna durmaksızın devam ediyor. Üstelik 2015 yılında yayımladıkları son albümleri <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/0nSzBICzQHea8grwfqa5Gb?si=xT0CmKH5RbKA_3j1__hIgQ" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Magic Whip</a> ile de kendilerini başarılı bir şekilde baştan yaratmayı başardılar. Damon Albarn’ın Blur’un kariyerinde ön sırada olması da bunun en büyük sebeplerinden.Sadece Blur ile değil; Damon Albarn aynı zamanda Gorillaz ile çalışmaları ile de yepyeni bir dönemin kapısını araladı. Dünyanın en başarılı sanal grubunu kurmak ile kalmadı, bu grup ile her tarzdan sanatçı iş birlikleri ile her tarzdan müziği icra ederek her defasında diskografiye yeni bir soluk kazandırdı. İnternette yaptığım ufak bir araştırmaya göre Gorillaz hayranlarının ağırlıklı olarak favori albümleri 2017 tarihli <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/0NvirtaDCaZU5PAW1O5FDE?si=aUNMXE43TqS6xFyo-mOMYw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Humanz</a>. Gorillaz’ın ilk albümünün bundan tam 20 sene önce çıktığını düşününce sizce de çok şaşırtıcı değil mi? Birçok müzisyenin henüz daha ikinci albümde bile topallaması, fikirlerinin tükenmesi ile karşılaşırken 53 yaşına basmış bir müzisyenin hâlâ ilk gün heyecanı ile her sene yeniden başlamasına tanıklık ediyoruz.Damon Albarn, bundan tam 26 sene önce Country House ile kitleleri peşinden sürüklüyordu. Yani doğduğum sene. Bugün ise 2020 tarihli <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/5I9K0u8r52jp4Y2bF8mOaz?si=eoWKj_xAR7yo5aVB1bdeiA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Song Machine, Season One: Strange Timez</a> dinleyerek müziğini kutluyorum. Kaç müzisyen farklı nesilleri, farklı tarzlarda peşinden sürükleyebildi ki? Damon Albarn’ın bu dahiliğinin de çok yönlü olmasından geldiğini düşünüyorum. Burada sayamadığım sayısız farklı proje ile hâlâ üretmeye devam ediyor. Bir gün yorulduğunu fark edip emekli olmaya karar verdiğini duyarsam tüm üzüntüme rağmen beyaz bayrağı kaldırırım. İyi ki varsın Damon Albarn!

Oasis ile ilgili hikayeler