Keskin gözlere sahip olan Barki, neredeyse bir asırdan beri kayıp olan ve Róbert Berény’ye &nbsp;ait olan “Sleeping Lady with Black Vase” tablosunu bir çocuk filminin setinde asılı durur halde görünce gözlerine inanamadı.Barki o anları şöyle anlatıyor: “90 yıldır kayıp olan bu baş yapıtı, Hugh Laurie’nin arkasında bulunan duvarda asılı görünce gözlerime inanamadım. Neredeyse kızım Lola’yı kucağımdan düşürüyordum.” Ve şöyle devam ediyor: “Bir araştırmacı, evde yılbaşı filmi izlerken bile, çalışmaya devam etmelidir.”Tablo, 1920'lerde ortadan kayboldu, ancak Barki, 1928 yılında bir sergide çekilen siyah beyaz bir fotoğraftan tabloyu hemen tanıdı. Filmin yapımcılarına birçok email attı ve set tasarımcısından yanıt alabildi ama tam iki yıl sonra: “Resim halihazırda orada asılıydı.”Filmdeki kareyi görelim:<img src="https://images.aposto.com/2023/5/6/1687010666372.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.81" width="550" alt="Stuart Little Filminde Bir Kare" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Set tasarımcısı, tablonun bu film için mükemmel olduğunu düşünerek Pasadena, Kaliforniya’daki bir antika dükkanından yok pahasına satın almıştı.Sekizler Grubu adlı Birinci Dünya Savaşı öncesi avangart bir hareketin öncüsü olan Berény, Macaristan’ın askere alma politikalarını eleştiren posterler tasarladıktan sonra aldığı ölüm tehditleri nedeniyle Berlin’e kaçtı.20.yüzyılın savaşları, devrimleri ve tüm karmaşasının içinde kaybolup giden birçok tablo olduğunu belirten Barki, ilgili tablo evine dönerken Macaristan’a 110.000 €’ya mâl olduğunu aktardı.

Yıldızlı Bir Hikâye

Sanat tarihçisi Gergerly Barki, bir gün kızıyla televizyon izlerken gözüne garip bir şey çarptı.

Nihayet Evinde!

Thurston Moore, "sonic life" tabiriyle özetlediği ilham dolu yaşamının yarısından fazlasını adadığı müziğinin köklü hikâyesine retrospektif bir bakış sunacak anı kitabı Sonic Life'ı duyurdu.&nbsp;Kitapla Moore, geç 70'ler ve erken 80'ler New York şehrinin (NYC) <a fr-original-style="" href="https://manifold.press/new-york-city-nin-cokusu-punk-rock-ve-no-wave" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">punk/no wave müzik sahnesinden</a> temellenerek bağımsız ve avangart gitar müziğinin kült temsilcilerinden birine dönüşen Sonic Youth'un başı çektiği müzikal yolculuğunu farklı duraklarıyla odağına alacak.&nbsp;Müzisyenin küçük bir Connecticut kasabasındaki ergenlik dönemiyle açılan Sonic Life; Moore'un gitara ve rock 'n' roll müziğine dair derin tutkusunun kökenlerine inecek, 1978 yılında idealist hayallerle göç ettiği NYC'nin East Village mahallesinde dolaşacak, Sonic Youth'la kurdelesini kestiği müzikle iç içe yıllarının sayısız tanışıklıklarına ve hatıralarına ışık tutacak.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/4/1683798793204.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sonic Life'ın&nbsp;Doubleday Books&nbsp;baskısıKitabını Moore, "Bu kitap çok uzun bir zamandır devam eden bir yazım sürecinin; yoğun bir araştırmanın, hatıralarıma ve hislerime derin dalışların bir ürünü. Sonic Youth'ta yer almanın getirdiği çalkantılı deneyimleri; bir parçası olduğumuz öncelikle New York'un 'punk' ve 'no wave' sahnelerinin, sonrasında ise yeraltı ve alternative rock'ın, kategorize edilemez müziklerin dünyasının yaratıcı topluluklarını yansıtabildiğime inanıyorum. Bazı açılardan Sonic Life, geçmişin yalnızca yüzeyinde dolaşıyor. Ancak kitapla gurur duyuyorum ve insanların fikrini duymak için sabırsızlanıyorum." diyerek tanıttı.Sonic Life'ın ABD baskısı 24 Ekim'de Doubleday Books'tan; Birleşik Krallık baskısı ise 26 Ekim'de Faber &amp; Faber'dan çıkacak. Moore imzalı kısıtlı sayıda baskının ön siparişleri de <a fr-original-style="" href="https://shop.booksandbooks.com/sonic-life-memoir" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> verilebiliyor.&nbsp;

Duende

"Sonic Life", Thurston Moore'un ilk anı kitabı olacak ve müzisyenin 40 yılı aşkın müzik hayatına yakın bir bakış sağlayacak.

📙 Thurston Moore'un müziğe adanmış hayatının anı kitabı yolda 

Müzik sahneleri öldü mü? Posh Isolation'ın net bir cevabı var: Hayır. 

🎛️ Müziği üretenler: Posh Isolation

Son yıllarda müzik festivallerinin radarlarında yetenekli sanatçılar ve tasarımcılar yer alıyor. Festivaller müzik sektöründe olduğu kadar sanat ve tasarım sektöründe de sıkı bir rekabete sahne oluyor. Özellikle Burning Man ve Coachella yeni nesil sanatçılar ve tasarımcılar için en az Art Basel kadar önemli etkinlikler. Festival alanları, farklı disiplinlerden sanatçı ve tasarımcıların dev ölçekli enstalasyonlarıyla adeta birer oyun alanına dönüşüyor.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1659532716930.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">BIG BURN ANA SAHNE - NAE DESIGNBüyük ölçekli sanat enstalasyonlarıyla dikkat çeken tasarım stüdyosu NAE Design, Türkiye’de festival dendiği zaman akla gelen ilk isimlerden. Son festival tasarımlarından Big Burn 2019 ana sahnesi, doğrudan ateş elementini referans alarak tasarlanmış. İnsanın gözünü alamadığı hipnotik ateş izleme deneyiminin bir benzerini yaratmak isteyen ekip, tasarladıkları “ateş gözü”nü sahnenin merkezine yerleştirmiş.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(181, 122, 91); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(181, 122, 91); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Yarattığımız alanlar ve enstalasyonların oluşturduğu etkinin kişilerin duygularına dokunmasını istiyoruz. Gerçekliğin katı çerçevesinden kısa bir süreliğine de olsa kopup, gündelik hayatta karşılaşmadığımız farklı uyaranlara farklı tepkiler verdiğimiz oyun alanları gibi.”</blockquote><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1659532908972.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">CHIAOZZA GARDEN - CHIAOZZAChiaozza Garden enstalasyonları ile 2017 Coachella’da yer alarak tasarım dünyasındaki rüştlerini ispatlayan bir ikili CHIAOZZA. Adam Frezza ve Terri Chiao, Brooklyn merkezli karma medya sanatçıları. Primitif ve organik avangart tasarımlarıyla tanınan ikili heykelden kolaja, enstalasyondan mobilyaya kadar geniş bir tasarım spektrumunda çalışmalarını sürdürüyor. Çocuksu tasarımlarının temelinde “oyun” yatıyor. Bir çocuğun gözünden dünyayı, büyükler için yaratıyorlar. Oyun kavramının sadece çocuklar için olmadığına ve her yaşta insanın hayal gücü yardımıyla oyuna devam etmesi gerekliliğine inanan bir tasarım anlayışına sahipler. Çalışmalarındaki gerçeküstülük hissinin, eğlenceli formların ve canlı renk paletlerinin çıkışı bu tasarım anlayışına dayanıyor.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1659533050888.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">ORB - BJARKE INGELS &amp; JAKOB LANGENevada Çölü’nün ıssız topraklarında gerçekleştirilen ve Yeni Çağ’ın festivali olarak adlandırılan Burning Man, müzik dünyasının yanı sıra tasarım dünyasında da önemli bir yere sahip. Güçlü bir topluluk duygusu ile her yıl yeniden kurulan bu pop-up metropol, dünyanın pek çok noktasından birçok deneyimli ve genç sanatçının çalışmasına ev sahipliği yapıyor. Son dönemde sürdürülebilir mimari projeleriyle tasarım dünyasına damga vuran Bjarke Ingels Group, 2018 yılında Burning Man’e inşa ettikleri şişirilebilir 30 tonluk küreleri ORB ile festival tarihinin en akılda kalıcı enstalasyonuna imza attı.Yaklaşık 24 metre çapa sahip olan bu dev yapı, dünyanın 1:500.000 ölçekli bir temsili.Mega heykel “dünyayı sevenler için bir ayna” olarak kurgulandı ve 105 metrelik çelik bir direğe demirlenerek festival müdavimleri için bir yer gösterici olarak da işlev gördü.

Festival alanları, farklı disiplinlerden sanatçı ve tasarımcıların dev ölçekli enstalasyonlarıyla adeta birer oyun alanına dönüşüyor.

Tasarımcıların Yeni Oyun Alanı

Bundan on yıl önce grime, Birleşik Krallık sokaklarında sesini yükseltip kalıplardan kaçan ve kendisi olduğu için dışlanan herkesi etrafında topladı. Öyle ki kısa sürede Birleşik Krallık'ın punk’tan sonra sokaklardan yaygın akıma taşıdığı ilk müzik türü oldu. Ardından okyanusun karşı kıyısında Kendrick Lamar ve Kamasi Washington’ın caz müziğin kalıplarında açtığı çatlaklar, Birleşik Krallık topraklarında iyice derinleşti. Peş peşe gelen Shabaka &amp; the Ancestors’ın Wisdom of Elders&nbsp;ve Yussef Kamaal’ın Black Focus albümü, etiketlere ihtiyaç duymayan iyi müziğin kapısını araladı.&nbsp;Buradaki odak Sons of Kemet, Shabaka &amp; the Ancestors, The Comet Is Coming kesişiminde bulunan, avangart caz müziğin nefesi kudretli temsilcisi Shabaka Hutchings. Kendisi Sons of Kemet projesiyle 29 Mayıs akşamı Zorlu PSM’de konser verecek. Bu konser aynı zamanda London X İstanbul Zorlu PSM Meets EFG London Jazz Festival konser serisinin kapanışı olacak.&nbsp;Açık Radyo’nun günlük kültür ve sanat yayını Açık Dergi'yle iş birliği yaparak İlksen Mavituna’yla birlikte hazırladığımız soruları 15 dk’lık zaman dilimine sığdırdık. Shabaka Hutchings’le zaman ve müzikle kurduğu ilişkiyi, geri dönmek zorundaymış gibi hissettiği yerleri, plak şirketi Native Rebel Recordings ve solo albüm planlarını konuştuk.Shabaka Hutchings’le gerçekleştirdiğimiz söyleşinin tamamı 31 Mart Salı günü saat 18.30’da Açık Dergi programında yayımlanacak. Programı <a fr-original-style="" href="https://acikradyo.com.tr/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Açık Radyo’dan</a> dinleyebilirsin.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1653643792783.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Shabaka Hutchings, Fotoğraf: Burak Cingi<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Son yayınlanan Sons of Kemet albümü Black to The Future için yazdığınız bir sunuş metni var. &nbsp;Orada şöyle diyorsunuz: “Müzik çağlar boyunca geçmiş kültürel değerlerin ses aracılığıyla kodlanması, yansıtılması ve muhafaza edilmesine yaramıştır.” Bu sözleriniz bana Black Quantum Futurism Collective’in “zaman kapsülü deneyleri”ni anımsatıyor. Şöyle diyordu onlar da: “Geçmiş ve geleceğin neye benzediğini belirlemek için kalkış noktamız şimdiki zamandır.” Kendinin ve müziğinin zamanla ilişkisini yorumlar mısın?Müzik, dinleyiciye hem gerçekten “anda olma” ve şimdiki zamanın boyutundan çıkma şansını verdiği hem de zihinlerinin içinde olup anılara ulaşma anlamında seyahat etme şansı veriyor. Dinleyici, geleceği kafasında canlandırabiliyor veya muhtemel gelecek senaryolarına ulaşabiliyor — bu, yaratma sürecini başlatmak için bir adım. Yani zaman yolculuğundan kasıt, tek boyutluluktan uzaklaşabilme yeteneği.Son 10 yılda değişen Birleşik Krallık müzik dünyasına değinmek istiyorum. 6-7 yıl önce başlayan modern caz akımı gibi şimdi de Dry Cleaning, Black Country, New Road, Yard Act ve Porridge Radio gibi post punk alanında yine Birleşik Krallık’ta merkezlenen bir yükseliş var. Ortak noktalarını sokak kültürü ve kolektif üretime duyulan tutku olarak özetleyebiliriz. Sons of Kemet de bu akımın içerisinde. Temsilcisi olduğunuz müzik türleri üzerindeki dönemsel yoğunlaşmaları ve döngüleri nasıl yorumlayabiliriz?Bu sorunun cevabı tam olarak ne demek istediğine göre değişebilir. Birleşik Krallık’ta müziğin gelişimini takip ediyorsan Steve Williamson gibi isimlerin veya Polar Bear gibi grupların yükselişinde mantığa uygun bir gidişat var.Acoustic Ladyland… Yani, John Surman'ın bunu çaldığını veya 1970'lerde Woodstock sahnesinde yaptığını düşünelim. Benim için pek yeni bir şey değil, sokak kültürünü yansıttığından da emin değilim. Bizim kuşağın müzisyenlerinin, geçmiş nesillerin birbirleriyle ilişkili halde müzik yaptığı zamanlarda erişemedikleri şeylere sahip olduklarını sanmıyorum. Ama, o zamanlara kıyasla, farklı olan birçok etken var. İlki, bizim kuşağın kendi yaşıtlarından daha büyük bir demografik gruba hitap edebilmesi. Yani, içinde yaşadıkları toplumla uyumlu olmayan bir müzik formunu temsil ettiklerini hatırlarsak, önceki nesiller sanki daha çok müzik endüstrisi tarafından biçimlendiriliyordu. Japonya veya ABD’de de olduğu gibi, bizim kuşak medya endüstrisi tarafından bulunduğumuz konuma göre tanımlanıyor, yani Londra’ya özgü bir şeyler varmış gibi. Peki, bu ne demek? Birçok insan, sırf buradan çıktığı için yeni müzikler dinlemeye meraklı. Yani, büyük bir dalga etkisiyle, konserler giderek daha kalabalık oluyor. İnsanlar fiziksel etkileşimleri tercih ediyorlar. Önceki nesillere kıyasla müziği başkalarıyla paylaşmaya daha hevesliler.Bir röportajında “Benim için müzik, benimle birlikte büyür — nerede dinliyorsan orada gelişir ve oraya geri dönmen gerekiyormuş gibi hissettirir,” diyor ve John Coltrane’den A Love Supreme’i de buna bir örnek olarak gösteriyorsun. Sana en son bu şekilde hissettiren kayıt hangisiydi ve hangi hisler seni ona yönlendirmişti?Sanırım en son bu şekilde geri döndüğüm iş, Andrew Hill’in Dance with Death’iydi. O dönem zamanın esnekliği ve nabzın ritmine benzerliği üzerine çok düşünüyordum. Yıllar önce albümü dinlediğimde hissettiklerimin bununla uyuştuğunu hatırladım ve teyit etmek için yakın zamanda albümü tekrar ziyaret ettim.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/5/1653644434191.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.74" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Shabaka Hutchings, Fotoğraf: Michelle Helena Janssen<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yanlış hatırlamıyorsam bu İstanbul’da vereceğiniz dördüncü konser olacak. Son yıllarda Birleşik Krallık caz sahnesinden çeşitli isimlerin sık sık İstanbul’da sahne aldığını görüyoruz. Londra Caz Festivali’nin yolunun İstanbul’a doğru uzanması ve şehre özel bir program hazırlamaları konusunda ne düşünüyorsun? İstanbul’daki caz dinleyicisi hakkında neler söylemek istersin?İstanbul’daki ilk konserim yıllar önce Babylon’un orijinal mekânında gerçekleşmişti. Her seferinde algıları açık bir kalabalıkla karşılaştım — müziği anlayan ve tutkulu olduklarının peşinde bir seyirci var İstanbul’da. İnsan, müziğini rastgele bir dinleyici için çalmıyor; gerçekten ne hakkında olduğunu anlayan bir kitle var. Bununla karşılaşıyor olduğum için heyecanlıyım. Verileni kavrayan ve minnet duyan bir dinleyici kitlesini düşününce birçok grubu bir arada, tek mekân ve zamanda görmenin verdiği tamamlanmışlık hissi bağlamında Londra’daki deneyimin aynısını burada yaşama fikri çok heyecanlı geliyor.Programa gelirsek. Tanıdığım bütün müzisyenlerle aynı sahneyi paylaşıp az ama öz bir yaratıcı zaman dilimini paylaşmak çok heyecan verici.Native Rebel Recordings’de işler nasıl gidiyor? CoN&amp;KwAkE’den yeni müzikler geliyor sanırım.Uzun süredir hayranı olduğum ama hiç albüm yapmamış CoN&amp;KwAkE’le kayıt hazırlıyoruz. Onları stüdyoya sokup müzikal bir çerçeve sunduktan sonra ne yapacaklarını göstermeleri fikriyle yola çıktım. Birleşik Krallık’taki plak şirketimden istediğim tek şey hip hop’u temellendiren işler çıkmasıydı — Amerikan kültürüne göz kırpan bir sound, ama spesifik olarak Birleşik Krallık’tan çıkma bir şeylerden bahsediyorum.Yanılmıyorsam gelecek planlarında Comet is Coming için yeni bir albüm olduğunu söylemiştin. Ardından da 40 yaşında bir solo albüm yayımlama fikri vardı. Nasıl gidiyor?Planlarda bir değişiklik yok — albüm tamamlandı ve yılın ilerleyen dönemlerinde yayımlanması ihtimaller dâhilinde. Sound oldukça değişik, şu ana kadarki en iyisi diyebilirim.2024’te yayımlanacak bir solo albümün kayıt sürecindeyim. İlk kayıtlar ABD’de gerçekleşecekti ama stüdyoya giremedik — bu yıl daha fazla kayıt aldım. 2023 yılında bu albümü tamamlamayı planlıyorum. 2024 yılında yalnızca bu albüme zaman ayıracağım için sanırım diğer projelere ara vereceğim. &nbsp;Taner Turna &amp; İlksen Mavituna

Avangart caz müziğin nefesi kudretli temsilcisi Shabaka Hutchings'la kısa bir sohbet.

Kesişim noktası: Shabaka Hutchings

<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/1/5/1645803502634.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.39" width="550" alt="Neriman Hanım, 2022" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Neriman Hanım, 2022 Fotoğraf: Vision Art Platform<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">5. Farklı bir Fatih-Harbiye’den: Neriman Hanım&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Sergi. Ezgi Bakçay küratörlüğündeki sergiyle birlikte Özlem Şimşek, Peyami Safa’nın 1931 yılında yayımladığı Fatih-Harbiye romanındaki ana karakter, Neriman Hanımı, bir hayalet gibi geri çağırarak ona kendi bedeninde hayat veriyor.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Vision Art Platform&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 10 Mart’a kadar&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli?&nbsp;Başına buyruk, neşeli ve ateşli bir ruh olarak onu kendi bedeninde konuk eden Özlem Şimşek’in yeni Neriman Hanımı, sergide kendi hikâyesini yazan avangart bir sanatçı.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı:&nbsp;Galeri, pazartesiden cumaya 11.00 - 18.00, hafa sonu 12.00 - 18.00 arasında ziyaret edilebiliyor.</li></ul>

Aposto İstanbul

Muhafazakâr baskıcı rejimlerin kendilerini rahat ve rahatsız hissettiği konular dünyanın her yerinde yaklaşık aynıdır. Kültür, bu tip rejimlerin istisnasız kendilerini en güçsüz hissettiği alandır. Henüz kültüre karşı açtığı savaşta başarıya ulaşan bir örneği olmasa da, benzer rejimlerin neredeyse hepsi bunu başarabileceğine inanır.&nbsp;Alman yazar Hanns Johst, Nazilerin iktidara geldiği 1934 senesinde, Adolf Hitler’in 44. yaş gününde sahneye koyduğu oyunda “kültür dendiğini duyduğumda Browning’imin emniyetini açarım” repliğini dünyaya duyurdu. Çok parlak bir yazar olduğu söylenemez. Herhalde adını pek hatırlayan yoktur. Ama Nazi rejimince el üstünde tutulduğuna kuşku yok. İkinci Dünya Savaşı’nın sonlarına gelirken hala “savaş zorlaşıp uzadıkça, kültürün gerçek değerinin apaçık kesinliğini idrak ediyoruz” diye yazmıştı. Bugün olsa herhalde tweet atardı.Johst’un hiçbir öngörüsü tutmadı. İhtiyar bir Nazi artığı olarak bir huzurevinde hayata gözlerini yumdu. Ancak bu kültüre silah çekme fantezisi tutkuyla sarıldığı zamanın ruhuna çok yakışıyordu. Öyle ki bugün hala Hitler’e sunduğu tiyatro oyunundaki replik, Joseph Goebbels’e “kültür sözünü duyunca elim tabancaya gidiyor” şeklinde atfedilir.Bu şaşırtıcı bir hata değil. Döneminin propaganda bakanı Goebbels, ancak kendisinin izin vereceklerinin sanatsal üretim yapabileceği bir Kültür Daire Başkanlığı kurmuştu. Şartlar basitti. Ari ırktan olmak ve Nazi Partisi’ne destek vermek. Geri kalanın namlunun ucunda olduğu ortadaydı.&nbsp;Tabii, ecdadın kahramanlık hikayelerini ve milletin kudretini yansıtan sanat makbuldü. Geri kalan neredeyse her şey de yoz sanat diye damgalanmıştı. Nazilerin kendilerine güveni tamdı. Bu yoz sanatı artık uyanmış ve şahlanmış milletin yırtıp atacağına eminlerdi.Neticede modern sanat “milli güvenlik ve düzene” aykırıydı. Milli ruhta “bozgunculuk, çürüme ve pasifizme" yol açıyordu. 1920’lerde avangart sanatın merkezlerinden biri olan Almanya yeni bir rota seçmişti. Artık sanatın yeni formları “ahlaksız, suça eğilimli ve ruh hastalıklarından mustaripti.”Milletin bu soyut, anlaşılmaz, milletin değerlerine ve namusuna halel getiren sanatın yüzüne tüküreceğinden şüpheleri yoktu.Hitler ve şürekası ilk yıllarını arkada bıraktıktan sonra, 1937’de “gerçek Alman sanatını" cümle aleme duyurup siyasi iktidarlarını kültürel iktidarla taçlandırmak istediler. Doğruyu yanlışı iki farklı sergiyle göstermeye karar verdiler.Büyük Alman Sanat Sergisi bunun sonucuydu. En erkek, en kahraman, en heybetli eserler seçildi. Bu sürece resim işinin daniskası olduğu iddiasındaki Hitler’in katılmaması düşünülemezdi. Führer’in eser seçerken avangart işler karşısında tutulduğu öfke nöbeti propaganda şefi Goebbels’i şehvetle titretmeye yetti. Almanya’nın dört bir yanındaki müzelerden, rejimin nefret ettiği eserler toplandı. Fakat akıbetleri meydanlarda yakılan ateşlere atılan yasaklı kitaplar gibi olmadı.&nbsp;Büyük Alman Sanat Sergisi’nden bir gün sonra Dejenere Sanat Sergisi açıldı. Tablolar duvarlara darmadağınık asılmıştı. Yanlarında aşağılayıcı duvar yazılarıyla sergilendiler. Heykeller üst üste istif edilmişti.&nbsp;Tüm medya Nazilerin elindeydi. Günlerce Büyük Alman Sanat Sergisi’nin reklamı yapıldı. Devletliler övgü üzerine övgü yağdırdı. Tüm basın büyük Alman sanatının haşmetinden bahsediyordu. Rejim itaatkar bireyler istiyordu. Mesaj alınmıştı.&nbsp;Yepyeni, geniş, parlak bir salonda gerçekleştirilen sergiye 500 bin kişi akın etti. Münih’te izbe, bitik bir salonda, yanlarında “işte hastalıklı zihniyetler” ibareleriyle sergilenen Dejenere Sanat Sergisi’ne pek giden olacağı zannedilmiyordu. Fakat neylersiniz ki 2 milyon Alman “ahlaksız, suça eğilimli, ruh hastası” sanat eserini görmek için birbirini ezdi.&nbsp;Goebbels’in kültürel iktidar hamlesi devasa bir fiyaskoyla sonuçlanmıştı. Bunun üzerine ertesi sene 20 bin eser İsviçre’de açık artırmayla satışa çıkarıldı. Aralarında Matisse, Van Gogh ve Picasso’nun da bulunduğu tablolar yüksek meblağlara satıldı.&nbsp;Hitler rejimi, satış gelirinin Alman müzelerine aktarılacağını ve yeni Alman sanatının destekleneceğini vaat etmişti. Ancak herhalde kültürden ümidini kesmiş olacak ki bütün geliri silahlanmaya harcadı.Dejenere Sanat Sergisi, günlük 20 bin ziyaretçiyle bugün bile dünya tarihinin en popüler sanat olaylarından biri olarak değerlendiriliyor. Goebbels ise Hitler’in intiharından sonra altı küçük çocuğunu siyanürle öldürdükten sonra hayatına son verdi. Tabancası sadece kültüre karşı tutukluk yapmıştı.Büyük Alman Sanatı yolcu oldu, Dejenere Sanat ise hancı.&nbsp;

Kim yolcu, kim hancı?

“Haydi gel yürüyüş yapalım.” dedi. Hemen sokağın başında bizi bekleyen köpek dostumuz Bulut ile birlikte adımlamaya başladık. Önce biraz tırmanmamız gerekti. Neyse ki iyi bir manzaranın ancak yeterince emek ve aidiyetle sağlandığını daha çocukken öğrenmiştim. Hatta bunu fark edince içten içe gülümsedim. Zihnim meraka ve heyecana düşmüştü bir kere. Tek yapmam gereken beklemekti. Bulut önde, biz arkada yürüdük. O an geldiğinde zamanın bir önemi kalmadığını tekrar anladım. Baktığım uzaklık ve kadrajıma sığan onca güzelliğin yanında başka hiçbir şeyin önemi yoktu. Bugün ve bu anının oluştuğu tarihten beri neredeyse her gün, zihnimde hep bir kaçış planı, kalbimde gittikçe artan bir özlem var. Uzun süre bu hisle nasıl yaşayacağımı bilemedim. Özlemim artıkça önce geri çekildim, sonra imkânsızlığın içine düştüm. Bir an geldi, kendime gelecekten bir gün seçtim. Adını ve tarihini koymadım. Sadece yerini ve içinde olmasını istediğim insanları belirledim. Özlemime keder değil, sevinç ekledim.&nbsp;Bugünkü konuğum Elori Saxl. Kendisi pandemi öncesi birkaç haftalığına ailesini ziyarete gittiği Kuzey Wisconsin kıyılarında yer alan Superior Gölü’nde yaklaşık 300 kişinin yaşadığı Madeline Adası’nda koca bir yıl geçirdi. Her değişiminde şaşkınlık yaratmayı başaran gökyüzü açıklığında ve yılın büyük bölümünde donan bir gölün ortasında, ilk albümünü tamamlayıp yayımladı. Bambaşka hayallerle başlayan, o anı mühürlemek için kaydedilen sesler Saxl’ın tüm üretimini yaptığı yatak odasının zeminine yayıldı. Artan özlem ve yabancılaşma hissine, senesini doldurmayan taptaze yaşanmışlıklara nostalji olarak da bakamadı. Peki ne oldu? Manzarasındaki renk tonları zamanın kıskacından kurtuldu ve Saxl’ın yarattığı avangart ve çağdaş klasikten beslenen elektronik seslerle örülü bir müzikal kompozisyonda yeniden hayat buldu. Baştan söyleyeyim. Elori Saxl, pek çok açıdan şanslı olduğunun farkında. Beni ilgilendiren kısmı ise yaşadığı dönüşüm ve bunun müzikal üretimine olan yansımaları. Salonuma dolan güneşin, bugünlük benden bu kadar dediği saatlere girerken onun hayatına daha yakından bakmak istedim.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-06T07:09:49.156Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Elori Saxl, Fotoğraf: Gregory Wikstrom" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Elori Saxl Fotoğraf: Gregory Wikstrom<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Renk paleti: İçinde yıl olan tarihleri köşedeki eskiciye bıraktım. Bazı hikâyeler zamanı tutamaz. Bırakır, akar gider. Tıpkı Hermann Hesse’nin dediği gibi: “Irmak aynı zamanda her yerdedir, kaynadığı yerde, döküldüğü yerde, çağlayanda, kayıkta, akıntı yerinde, denizde, dağda, aynı zamanda her yerde ve onun için yalnızca şu an vardır, geçmişin gölgesi diye bir şey bilmez ırmak, geleceğin gölgesi diye bir şey de bilmez.” Elori Saxl’ın çocukluğuna dair bilgim, 12 yaşında müzik bestelemeye başladığı ve eline aldığı ilk enstrümanın keman olduğuyla sınırlı. Her ne kadar farklı türden seslerin odalara sızdığı bir evde büyüse de anne ve babasının müzikal ilgisi, yılın en iyi şarkılarının yer aldığı derleme albümlerle sınırlı kalmış. Yalnız olduğu zamanlar arttıkça Saxl, kulağına dolan seslerdeki ince değişikliklerin hislerinde yarattığı etkinin farkına vardı. İlkokulda her öğretmenini farklı bir renk paletiyle tanımlayan ve herkesin sinestetik olduğuna inanan bir yaratıcıyla karşı karşıyayız. Onun ancak renklerle görünür kıldığı müziğine doğru ilerlemenin vakti geldi.Doğanın sunduğu sesler:&nbsp;Brooklyn’de pek çok farklı yaratıcı topluluk içinde geçirdiği yedi yılın ardından teknolojinin toprak, doğa ve hafızayla olan ilişkisini meditasyona yöneltmek için müzikle geçirdiği süreleri arttıran Elori Saxl, içindeki değişim arzusunu takip etti ve Blue Mountain Center’ın misafir sanatçı programına başvurdu. Olumlu dönüş alan Saxl, hayatında ilk kez besteci olarak tanıtıldığı bir ortamda her sabah gün doğumunda gölde kanoyla dolaştığı, uzun orman yürüyüşleri yaptığı ve pek tabii müzik ürettiği bir ay geçirdi. Doğada kaldığı süre arttıkça su, güneş ve ağaçlar arasındaki alışverişi hissetmeye başlayan Saxl, burada duyduğu sesleri bir modüler sentezleyiciyle yaratmaya karar verdi. Nihayetinde oluşturduğu zihinsel alanda doğanın sunduğu tekrarlardan ve içinde tetiklenen hislerden bir albüm kurgulayan Saxl, cebinde yarısını tamamlandığı şarkılarla Blue Mountain Center’dan ayrıldı.<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-06T07:12:02.134Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Elori Saxl, The Blue of Distance" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Elori Saxl, The Blue of Distance<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Uzaklık ve güzellik:&nbsp;Blue Mountain Center’da geçirdiği günlerin ardından aylarca ürettiği müzikleri dinlemeyen&nbsp;Elori Saxl, aile evinde geçirmek zorunda kaldığı günlerin birinde Rebecca Solnit’in Kaybolma Rehberi’ni okurken kitapta uzaktaki dağların neden mavi göründüğü fikrine atıfta bulunan bir bölüm ona yeniden ilham verdi. Belirli ışık parçalarının uzaklık arttıkça kaybolduğunu, böylece dağları mavi tonda gördüğünü öğrendi. Yani uzaklık güzellik yaratır. Yakınlaşma, var olan renk paletini arttırır. Bu çıkarım Saxl için dönüm noktası oldu. Yapması gereken özlemi kapatmak değil, onu kucaklamak ve yaydığı güzellikle onu kabul etmekti. Çok geçmeden melankoliden çıkıp yarattığı sesli dünyaya geri dönen Saxl, müziğini oda orkestrasıyla birleştirdi ve yedi şarkı barındıran The Blue of Distance isimli ilk albümünü yayımladı. Sonuç ise Steve Reich, Philip Glass ve Brian Eno’ya selam gönderen, yeni renklerle dolu uçsuz bucaksız bir gökyüzü.&nbsp;İçimizden birisi geri dönelim dedi mi emin değilim. Belki de Bulut karar vermiştir. Önemi de yok zaten. An gelmişti ve geri kalan her şey ona eşlik eşmişti. Hepsi bu kadar…<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu zamana kadar Keşif Sahnesi’ne konuk olan sanatçıların tamamını Spotify çalma listemizden dinleyebilirsiniz.<a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://link.apostonews.com/click?uri%3DaHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP2lzc3VlPTYwOGE2NDlmMDY3YTFiMDAwNjEyMjkxOSZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVjMTgzZmZkNDkzOGIyMTFhMmRkNDJiJnN1YnNjcmliZXI9NjAzMzdlNDM2YTkzODAwMDA3ZGEyMTAyJnNvdXJjZT1lbWFpbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZvcGVuLnNwb3RpZnkuY29tJTI1MkZwbGF5bGlzdCUyNTJGMGl3S2JuRnpNcW8ySTljR1h0MGhkVCUyNTNGc2klMjUzRGtDWkJ6RFlZVEE2amNWMDV5enhVYVE%3D&amp;source=gmail&amp;ust=1620124856078000&amp;usg=AFQjCNHy_BTnJnZI_VUUa5O1-smAK6A00g" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP2lzc3VlPTYwOGE2NDlmMDY3YTFiMDAwNjEyMjkxOSZwdWJsaXNoZXI9NWVkM2VjZDZjNWE4NmNjZDFlMjRjYTRhJm5ld3NsZXR0ZXI9NWVjMTgzZmZkNDkzOGIyMTFhMmRkNDJiJnN1YnNjcmliZXI9NjAzMzdlNDM2YTkzODAwMDA3ZGEyMTAyJnNvdXJjZT1lbWFpbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZvcGVuLnNwb3RpZnkuY29tJTI1MkZwbGF5bGlzdCUyNTJGMGl3S2JuRnpNcW8ySTljR1h0MGhkVCUyNTNGc2klMjUzRGtDWkJ6RFlZVEE2amNWMDV5enhVYVE=" rel="noopener noreferrer" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a><a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/0iwKbnFzMqo2I9cGXt0hdT?si=3cc88ff98b524b70" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/4/2021-05-06T07:14:12.335Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Manzarasındaki renk tonları zamanın kıskacından kurtuldu ve Elori Saxl’ın yarattığı avangart ve çağdaş klasikten beslenen elektronik seslerle örülü bir müzikal kompozisyonda yeniden hayat buldu.

Mavinin her tonu: Elori Saxl

• Sokak stili küresel moda akımlarını yön veriyor, K-pop küresel bir güç merkezi hâline geliyor. Bu ortamda rüzgârı arkasına alan Güney Kore merkezli <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://hypebeast.com/2020/4/emerging-korean-fashion-brands-to-know">markalar</a> da küresel trendleri belirliyor. Aklımdaki tek soru şu: Neden bütün bu markalar isimlerinde yalnızca büyük harf kullanıyor?&nbsp;<ul><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.instagram.com/_kanghyuk/?hl=tr">KANGHYUK</a>: Kanghyuk Choi ve Sanglak Shon'un can verdiği marka Paris'te koleksiyonlarını sundu ve <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.lvmhprize.com/designer/kanghyuk/">2019 LVMH Ödül</a> adayı oldu.</li><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.instagram.com/peaceminusonedotcom/?hl=tr">PEACEMINUSONE</a>: Güney Kore çıkışlı rapçi G-Dragon'un markası, Kore stili takipçileri için sağlam bir referans noktası. Nike Air Force 1 <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://hypebeast.com/2020/1/another-g-dragon-peaceminusone-nike-air-force-1-low-first-look">iş birliği</a> ile spor ayakkabı hayranlarını da etkilediğini belirtelim.</li><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.instagram.com/eastlogue/?hl=tr">EASTLOGUE:</a> 2011'de piyasalarda yerini alan Lee Dongki’nin spor giyim markası; balıkçılık, jogging, ordu gibi işleve dayalı kaynaklardan ilham alıyor.</li><li><a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.instagram.com/kusikohc/">KUSIKOHC</a>: Ünlü fotoğrafçı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.instagram.com/chogiseok/?hl=tr">Cho Gi-seok</a> tarafından kurulan marka, tertemiz terzilik, avangart tutumu ile pazarda mevcut olan en canlı görünümü sunuyor.</li></ul>

Aposto Gündem

<h3>Hayatımızda Covid-19 olmasaydı birçok şeyin farklı olacağına şüphe yok. Yazı düşünelim mesela. Hâlâ yaz gibi hissettiren eylül ayına girerken yaza geri dönüp baktığımızda, Covid-19 olmasaydı yaz nasıl geçerdi diye düşünüyor musunuz? Gezgin ruhlar nerelerdeydi? Keşfetmek istedikleri yeni dünyalara ulaşabildiler mi? Şimdi biraz bulunduğumuz yerden uzaklaşıp güneşin doğduğu ülkeye, Japonya’ya doğru yolculuğa çıkalım. Japonya doğumlu moda tasarımıcısı Issey Miyake'yle biraz Uzak Doğu havası alalım.</h3><figure class="image"><img src="https://lh3.googleusercontent.com/9LEymryZ8FXaGmKa7Lul1ou39dFCTi3Hcz78QSTlRTNBO3lemdG-gk2CTgXgJMtlW0zgknU0NzlNb-sCST0ApzPqLv51Zbag0TT5HhrCYG1N76OyN1M-Lqy5zaD2XeR-oEQaijpy1wyJl8lizg" alt="Nihon buyo ceket"><figcaption>Nihon buyo ceket Kaynak: The Guardian</figcaption></figure>45 yıl: 1938 yılında Japonya’nın Hiroşima şehrinde doğan ve 1945 yılında şehrine düşen atom bombasının ardından ayakta kalabilen tasarımcının, 45 yıllık profesyonel hayatına ışık tutan tasarımları Miyake Issey Exhibition: The Work of Issey Miyake 2016 yılında Tokyo’da The National Art Center’da <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNWM5YWRmYTY0YWM1MDAwN2EzOGVkZCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVlNTI5ZDdiODg1MjcyNTJmMTM2NmRmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5kZXplZW4uY29tJTI1MkYyMDE2JTI1MkYwMyUyNTJGMTYlMjUyRnRoZS13b3JrLW9mLW1peWFrZS1pc3NleS1leGhpYml0aW9uLW9wZW5zLXRva3lvJTI1MkY="">sergilenmişti</a>. Issey Miyake’yi anlamaya çalıştığınızda teknoloji ve inovasyon odaklılığına, kültürel mirasa sahip çıkarken aynı zamanda fütürist olabilmesine, tasarımlarında kullandığı kumaşlara ve üretim tekniklerindeki deneysel yaklaşımına, doğu-batı sentezini kullanarak yarattığı avangart tarzına hayran kalıyorsunuz.<figure class="image"><img src="https://lh5.googleusercontent.com/J_416PzmwYHju7aUNMLY02ddIsu0D025uFP3BOAQ0rDuG_4M15qRu_QPlpC27tPVaQzWtJ_8mYxaiQYTc4fr00l5uHQM6KePix-7kS5azU91nKm_VzdHuMDEfLk5MTXwBbzDUWxJIGe2YH1f5A" alt="Miyake ve Reality Lab çalışanları"><figcaption>Miyake ve Reality Lab çalışanları Kaynak: Metropolis</figcaption></figure>Her daim yenilikçi: Issey Miyake’yi anlatmaya çalışırken hangi yenilikçi tasarımından başlayacağıma karar vermekte zorlanacağımı düşünmemiştim. Pleats Please ve 132 5. Issey Miyake kreasyonları, <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNWM5YWRmYTY0YWM1MDAwN2EzOGVkZCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVlNTI5ZDdiODg1MjcyNTJmMTM2NmRmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5tdXNlbWFnYXppbmUuaXQlMjUyRmJhby1iYW8taXNzZXktbWl5YWtlJTI1MkY="">Bao Bao çantası</a>, Japonya’nın geleneksel kâğıdı washi gibi farklı dokuları tasarımlarında kullanması, A-POC (bir parça kıyafet için bir parça kumaş hedefiyle çevreye olan duyarlılığı)… Liste uzadıkça uzuyor. Bir arkadaşı Issey Miyake’nin tasarladığı ısıyla preslenen pilelerin dans kostümleri için mükemmel bir seçim olacağını önerdikten sonra tasarımcı, 1991 yılında polyester triko pileler kullanarak tasarladığı kostümleri William Forsythe’ın Frankfurt Ballet Company’nin The Loss of Small Detail gösterisinde test etme şansı yakalıyor. Tasarladığı kıyafetler, farklı vücut ölçülerine sahip ve daha fazla hareket kabiliyetine ihtiyaç duyan dansçıların bile böylesine rahat hareket etmesine fırsat veriyorsa bu kıyafetlerin günlük yaşamda insanları çok daha rahat ettireceğine inanıyor ve 1993 yılında Pleats Please koleksiyonunu <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNWM5YWRmYTY0YWM1MDAwN2EzOGVkZCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVlNTI5ZDdiODg1MjcyNTJmMTM2NmRmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5tZXRyb3BvbGlzbWFnLmNvbSUyNTJGZGVzaWduJTI1MkZ0aGUtYS10by16LW9mLWlzc2V5LW1peWFrZSUyNTJG"">sunuyor</a>.&nbsp;Her daim bilinçli: 2000’li yıllara geldiğinde yeni üretim teknikleri geliştirme ve kaynak tüketimini azaltma çalışmalarını daha da ciddi bir boyuta taşıyor ve deneyimli teknisyen ve mühendislerden oluşan Reality Lab’ı kuruyor. Laboratuvarın 2010 yılında sunulan&nbsp;132 5. adlı ilk koleksiyonunun rakamlardan oluşan adı, parçaların farklı boyutlarda nasıl hareket ettiğine işaret ediyor. Yukarıdaki fotoğrafta üyelerin üzerindeki kıyafetler bu laboratuvarda geliştirilen, %100 geri dönüşümü sağlanabilen polyesterden oluşuyor.<figure class="image"><img src="https://lh6.googleusercontent.com/mbI7Ofhc9rEWj9QBAk3hLMN5mHtehp3FOgD2Ijdz45ceNqPZGwXw1Ug7MT_MGMIktKkwSFwa0hgGiniXzJ-NHooNHAX1h6aRRm872FOH72EJX4pv9VUDVwDONLHtCh6PpWm0Du4PYWjjJrT2nQ" alt="Steve Jobs ikonik boğazlı siyah gömleğiyleKaynak: italist"><figcaption>Steve Jobs ikonik boğazlı siyah gömleğiyle Kaynak: italist</figcaption></figure>Meşhur boğazlı gömlek: Issey Miyake’nin dünyanın bir başka yenilikçi ismi Steve Jobs'la yollarının kesişmesi, hayatta anlamlı ve ilginç bulunabilecek tesadüflerden. Steve Jobs, Japonya’daki Sony ziyaretinden ilham alarak Apple çalışanları için aralarında bağ kurmalarını sağlayacak bir üniforma düşünüyor ve Sony Japan çalışanlarının üniformalarının tasarımcısına <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNWM5YWRmYTY0YWM1MDAwN2EzOGVkZCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVlNTI5ZDdiODg1MjcyNTJmMTM2NmRmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pdGFsaXN0LmNvbSUyNTJGbWFnYXppbmUlMjUyRmRlc2lnbmVyLWlzc2V5LW1peWFrZSUyNTJG"">ulaşıyor</a>. Steve Jobs’un boğazlı ikonik gömleklerinin ardındaki tasarımcı: Issey Miyake.İnovasyon, sürdürülebilirlik, teknoloji… Artık bu kavramlar moda dünyası için de dikkate alınması gereken önemli kavramlar. Moda severler sadece estetiği dikkate almıyor. Satın aldığı parçanın %100 pamuk kullanılarak üretilmesinden öte, tedarik zinciri boyunca ekosisteme bıraktığı etkiyi sorgulayacak kadar bilinçli ve dünyaya karşı sorumlu hissediyor. Moda endüstrisi su tüketiminde diğer endüstriler arasında ikinci sırada gelirken dünyanın atık suyunun ise %20’sini <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNWM5YWRmYTY0YWM1MDAwN2EzOGVkZCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVlNTI5ZDdiODg1MjcyNTJmMTM2NmRmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5oYXJwZXJzYmF6YWFyLmNvbS5zZyUyNTJGZmFzaGlvbiUyNTJGdGVjaG5vbG9naWNhbC1pbm5vdmF0aW9uLWNoYW5naW5nLWZhc2hpb24lMjUyRg=="">oluşturuyor</a>. Modada inovasyon ve sürdürülebilirlik konularında bugün 82 yaşında olan Issey Miyake’den ilham almak kendisine duyulan hayranlığı daha da büyütmüyor mu?

avangart ile ilgili hikayeler